Normaal...?
donderdag 12 december 2019
Normaal...ja, wat is dat eigenlijk?Als je het goed beschouwt is normaal datgene wat het meeste voorkomt, in ieder geval wat vaak is waar te nemen.
Het gezegde : "In het land der blinden is Eenoog koning" laat aan duidelijkheid niets te wensen over .
Als ik als enige in deze straat in een rolstoel zit, ben ik abnormaal, maar wanneer ik als enige in de straat kan lopen, (het tegenovergestelde dus ! ) ben ik OOK abnormaal, zo betrekkelijk is het begrip .
Lang geleden hoorde ik mijn ene neef ( broers) tegen de ander zeggen :"Doe effe normaal, joh !", waarop de ander :"Doe zelf normaal !!"...Ik moest wel lachen toen jaren later zelfs politiek Den Haag zich van dit soort taal bediende, Rutte achter zijn spreekgestoelte tegen een andere politicus. Dat maakte wel een enigszins puberale indruk op mij.
Hilarisch.
Tja, in zuidelijke landen kijkt niemand ervan op als twee mannen hand in hand lopen, óók als ze niet homo zijn. Elkaar kussen als begroeting is daar ook volstrekt "normaal"...als mannen dat hier doen wordt er toch wel raar gekeken, behalve misschien als men weet dat het een homosexueel stel is. God zij dank is de verdraagzaamheid redelijk te noemen.
Doordat het begrip "normaal" onder nogal wat mensen van betekenis verschilt, ontstaan er regelmatig misverstanden. Alleen al op het gebied van lichamelijkheid, de één ( ik denk vooral aan de jongeren) vindt het volstrekt normaal de eerste avond al , of zelfs al na een drankje in een café , de koffer in te duiken, terwijl er ook beslist anders gedacht wordt door weer anderen.
Ook op deze site denk ik dat er weleens onbegrip en misverstanden ontstaan, omdat wat voor de een normaal is, dat voor een ander echt niet zo is, niet dat ik nu meteen aan seks denk, hahaha.
Daarom pleit ik voor wat meer begrip en je kunnen verplaatsen in wat die ander zegt en doet ( ? ) , want wat is normaal? Proberen het anders zijn van de ander te accepteren, dat doet die ander - hoop ik - ook van mij ( of van jou die dit leest) .
We maken allemaal beoordelingsfouten, ik ontkom er ook niet aan, je kunt je ontzettend vergissen in mensen.
Dat gaat op naar twee kanten, soms is iemand achteraf veel leuker dan je had gedacht, of juist niet en valt het tegen. Maar over het algemeen kan ik goed opschieten met mijn medemensen...heel normaal...hahaha
geplaatst door loerbol - 1388 keer gelezen
Vorige berichten
Comfortzone 2
Bij de dagelijkse talkshow van Sophie &Jeroen op NPO1 om 19.00 uur zat afgelopen maandag de voormalige CEO van datingsite Tinder aan tafel. Zij vertelde dat zij een app heeft ontwikkeld die via AI (Artificial Intelligence) de leden van Tinder wil leren betere omgangstaal te gebruiken bij het digitaal contact leggen met een potentiële date. Zij lichtte deze app als volgt toe. Als je in het "echte" leven voor het eerst een leuke man of vrouw ontmoet en aanspreekt, vraag je toch ook niet gelijk wat voor ondergoed hij/zij draagt. Waarom bij een datingsite dan wel?
Meteen reactie van een man aan de discussietafel. Waarom moet dit dan ook WEER digitaal gebeuren? Kunnen ze die smartphone dan niet beter wegleggen? De CEO antwoordde, deze app is een digitale datingcoach. Een makkelijke manier om goed met elkaar te leren communiceren, maar dan via een chatbot als coach. Mijn mond viel open van verbazing. Laat het svp niet gekker worden, dacht ik : die gasten kunnen toch eerst even nadenken, of ze dit in het echte leven ook zo zouden aanpakken?
Ben ik even blij dat ik lid geworden ben van een datingsite voor 50plussers. De meeste leden van onze datingsite zijn gelukkig niet gediend van dit soort sensatie-gesprekken. Platonische relaties zijn bij ons uiteraard in de meeste gevallen ook niet de bedoeling. Daarom snap ik het willen onderzoeken van lichamelijkeaantrekkingskracht best. Als dat niet belangrijk is, kan ik net zo goed een relatie met een willekeurige alleenstaande buurman of dorpsgenoot gaan beginnen. Is nog makkelijk ook.
Ik vind het dan ook niet gek dat er soms in een profieltekst wordt opgenoemd dat die warme arm om de schouder toch wel erg gemist wordt. En als een man zichzelf aanprijst als knuffelbeer? Prima toch, als vrouwen met dezelfde wens daar graag op reageren, vrijheid, blijheid. Als dit netjes verwoord is in de profieltekst, is er niks op aan te merken. Maar of die nadruk leggen op vooral het lichamelijke aspect van een nieuwe relatie op den duur genoeg is? Ik denk zelf dat een goed contact op geestelijk niveau en voldoende overeenstemming in normen en waarden net zo waardevol is. Zeker als je de intentie hebt om samen een langdurige, liefdevolle relatie op te bouwen.
Ik heb tijdens mijn verblijf hier ervaren dat er ook weer genoeg herintreders actief zijn. Kennelijk is een lieve, gezellige en vooral interessante partner op de lange duur toch belangrijker. Ook een beetje dezelfde soort humor hebben, scoort hoog. Daarom let ik in eerste instantie erop of dat soort dingen een beetje overeenkomen. Als onze karakters goed matchen en we hebben het fijn samen, komt die verliefdheid en huidhonger vanzelf wel...
Boos, verdrietig en gelukkig.
Dit zijn drie emoties die dicht bij elkaar liggen. Dit is een ander soort blog, denk ik, dan jullie van mij gewend zijn.
De wereld staat in brand. Het is lastig om deze keer het woord "we" te omzeilen. De afgelopen dagen heb ik wat afgepiekerd. Ik word stelselmatig gemanipuleerd door een schoonzusje. Ik noem het een knipperlicht relatie Al drie maamden een rood licht. Tot er haar wat tegen zit, dan is het licht groen. Ja dat durf ik zo te stellen, wij kennen elkaar 44 jaar. En wat nog erger is. Ik maak mij zorgen om haar wat gewoon niet nodig is zo blijkt meestal. Na een piekernacht vroeg ik mij af of ik weer zou gaan zitten wachten op levensteken van haar kant . Op mijn berichten,telefoontjes wordt niet gereageerd. Tja ik maakTE mij daar druk over, terwijl de wereld in brand staat. Ik ben eruit.
Afgelopen tijd ben ik van koor veranderd. Er heerste bij mijn oude koor, na aantreden van een nieuw bestuur een cultuur die niet de mijne was. Verder ga ik er niet over uitwijden. Met mij zijn er nog een behoorlijk aantal leden af gegaan Leden die het niet met de gang van zaken eens zijn en toch lid blijven wordt het leven zuur gemaakt. Het is een ordinair machtsspelletje. Een groot bekend Rotterdams koor, valt uiteen en moet op zoek naar een nieuwe dirigent. En de wereld staat in brand
Zo lees ik ook regelmatig op T2S vrouwen die mannen op één hoop gooien als zijnde niet deugend en andersom . Zijn negatief over het feit dat ze na een jaar nog niemand ontmoet hebben. Of, en daar wordt ik dan toch wel verdrietig van, willen helemaal geen partner meer, want o, o , mannen/vrouwen....... Weet wel dat jouw expartner niet alle potentiele partners zijn. In mijn vorige periodes deed ik daar ook aan mee.Het maakt mij niet gelukkig. Maar inmiddels ouder en zeker wijzer, maakte het mij niet gelukkig. Veel levenslessen verder, ben ik milder. Nee ik heb hier nog geen lief gevonden, maar wel een aantal fijne vrienden. Eén van mijn levenslessen is, je hoeft niet met iedereen bevriend te zijn, maar heb wel respect voor de ander, wat ook mij niet altijd lukt dan ontvang je ook respect terug. En de wereld staat in brand.
Met onderstaande tekst wil ik eindigen. Aan deze tekst heb ik afgelopen tijd veel gehad.
Afscheid nemen van iemand is soms nodig voor je innerlijke rust. Voel je er niet schuldig over.
Liefs Dottie 2
Liefste
Ik word zo af en toe ziek van verlangen naar je strelende handen, je ochtendhumeur en je andere eigenaardigheden.
Ik ben helemaal vergeten hoe het is om te begeren en begeerd te worden.
Heel soms kom ik je tegen in mijn dromen.
Je bent er opeens, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Zo ontmoette je vannacht mijn moeder. Zij haalde halsbrekende toeren uit door over kerkbanken te klimmen om naast mij plaats te kunnen nemen.
Het leek me een goede voorspeller voor mijn oude dag. Was het speelsheid , zelfoverschatting of dementie?
Je duikt ook op als ik net volop aan het filosoferen ben met een leuke flierefluiter die me wel naar huis wil brengen.
Sommige nachten lig je in mijn bed en vraag ik je “Waarom?” en ook : “Weet je vriendin hiervan?”
Soms ben je net zo kaal en mager als Max, een andere keer heb je een heerlijk ronde buik, een kop vol krullen en net genoeg aaibare borstharen.
Mijn onderbewuste loopt niet synchroon met mijn dagelijkse werkelijkheid.
De man die ik van harte “Lief” mag noemen is er niet meer of nóg niet?
Dus dagdroom ik wat over al de fijne herinneringen en zie je voor me: hoe je in je boxershort even een bodybuilder nadoet, hoe je zit te puzzelen , de voeten op tafel. Als ik na een lange reis parkeer ,tegenover je huis, zie ik je zitten. Ik klop op het raam en mijn hart maakt een sprongetje.
Ik herinner me hoe we door Amsterdam fietsen, voor jou een dagelijkse gewoonte voor mij een levensgevaarlijke onderneming. Hoe je je gitaar pakt en een speciaal voor mij gecomponeerde serenade zingt.
Ik herinner me dat we wandelend verdwalen dus tot onze enkels in de blubber, slootje springen, tegen te steile walletjes klimmen met een zweepslag in mijn kuit tot gevolg.
Strompelend verder en een aantal, voor mij best hoge, hekken over moeten klimmen. Jij vindt het niet erg om me zo af en toe een zetje te geven of om me, reeds aan de andere kant van het hek ,op te vangen. Het was toen dat ik hoorde dat ik “geen billen” heb.
Ik vind het fijn om met mijn hoofd op je schoot te liggen terwijl jij zo af en toe mijn ogen bedekt met je handen om een einde te maken aan mijn starende, liefdevolle blik.
Er zijn zelfs momenten dat je niet grumpy reageert als ik je haar weer eens “door de war maak”, zoals jij dat noemt.
Ook herinner ik me je muzikale tenen, onze nachtelijke telefoongesprekken, je voorleesstem, je optreden in een park in Amsterdam. In datzelfde park lagen we soms uren te genieten van wat er niet gebeurde en van elkaar.
Mijn werkelijkheid vertelt me dat ik weer een blog mag schrijven om nog wat langer te mogen blijven.
Misschien is mijn dosis Samen, Geluk en Romantiek al opgebruikt?
Of was ik zo’n acht jaar geleden nog wat roekelozer en dapperder?
Er zingt een liedje in mij: “If you can’t be with the one you love, love the one(s) you’re with…”
Vandaag zijn dat Radhia, Najima en Manaal, een bijna heilige, vrouwelijke drie-eenheid.
Maar allerliefste leukerd, als je dit leest, stuur me gerust een PBtje.
Mocht het geen dikke, vette verkering worden dan kun je me natuurlijk gewoon negeren of blokkeren.