Gevaarlijk vinden mijn vriendinnen het, zomaar een man ontmoeten die ik via een datingsite heb leren kennen - een man dus die ik helemaal niet ken. Vooral de vriendinnen die een half mensenleven met dezelfde man zijn getrouwd, kunnen wat het andere geslacht betreft behoorlijk eenkennig zijn. Het is niet dat ze mij geen vrijer gunnen. En voor hen is het slagen van zo'n ontmoeting ook van belang: mét vrijer schijn ik veel gezelliger te zijn dan zonder. Ik kan hen geruststellen: voor mij is er maar één gevaar: verliefd worden op een foute man...maar dat kan mij ook in de bus overkomen, toch? Gelukkig mag ik wel eens een man van hen lenen, ík ben niet gevaarlijk. Zo heeft de man van een vriendin laatst een blikje voor me opengedraaid. Een mooi, plat blikje met een begerenswaardige inhoud. Achteloos draaide hij het open, waar ik gebruik makend van alle tangen uit keukenla en gereedschapskist met een dicht blikje bleef zitten. En de man van een andere vriendin heeft fluitend de luxaflex in mijn werkkamer weer opgehangen. Zomaar naar beneden gestort, was die luxaflex. In een slordige wolk van gruis en pluggen.
Lees verder
