Zijn er veel dates aan vooraf gegaan of was het meteen raak?

“Ik was een half uur lid de 50plusmatch en wilde even kijken of mijn profiel er al op stond en kreeg een mailtje in gedicht vorm van Sjef wat mij erg aansprak en daar is het voor even bij gebleven. De dag erna reageerde ik op zijn mailtje eveneens in gedicht vorm.“

Wat zijn jullie toekomstplannen?

“Onze toekomst plannen zijn samen leuke dingen bedenken en elkaar toch de vrijheid schenken. Samen lief en leed delen.“

Wat sprak je aan in je partner?

“Voor mij waren het zijn "pretogen". Die vielen mij meteen op. Daardoor ging ik kijken naar zijn profiel en ik vond dat wij veel raakvlakken hadden.

Heb je een goed advies aan andere internet-daters?

“Blijf ook niet te lang schrijven met elkaar, het belangrijkste is dat je elkaar ontmoet en dan weet en merk je wel of er een klik is of niet.“

Zijn er veel dates aan vooraf gegaan of was het meteen raak?

“Hoe bedoelt u ? (haha) de afstand is 2000 km. !!!!! maar gelukkig meteen raak.

Hoe zag de eerste date eruit?

Zo goed dat ik meteen 2,5 week ben gebleven en wij besloten hebben om samen te gaan wonen in Spanje waar bamby woont.“

Hoe zag de eerste date eruit?

“Nou dat was lachen! Wij kregen via jullie site contact met elkaar en ik werd uitgenodigd om bij hem te komen, maar hij zei: dat doe je toch niet. Ik bluffen: daag me niet uit.

Toen zag ik pas dat hij in Portugal woont, terwijl ik (Twentse troel) alleen maar had gezocht op Overijssel. Hij boekte direct een vlucht en zo hebben we elkaar ontmoet. Inmiddels ben ik al een week in Portugal geweest en is hij al een week in Twente geweest.“

Omdat het toch weer gaat kriebelen een schrijfsel van mij uit het oosten des lands . Ik word veelal getriggerd door wat ik lees , meemaak en zie met kinderlijke verwondering.

Zo in de winter voldoende tijd voor introspectie en zelfonderzoek naar minder leuke eigenschappen of juist naar wat mij zo uniek maakt en waarom ik dus dagelijks wel geraakt word door iets of iemand. Graag zou ik schrijven over TIJD en wat dat voor mij misschien betekent maar ik begin met iets luchtigers omdat ik graag lach om mezelf en anderen.

Voor een min of meer groot deel van ons leven lijken we een beeld van onszelf te willen schilderen. Een beeld dat streeft naar een goed uiterlijk, dat mensen om ons heen doet opkijken als we een ruimte betreden, die het mogelijk maakt om gezien te worden, om waargenomen te worden, om erkenning te krijgen.
Steeds meer mensen trekken een eigen beeld en gebruiken de digitale wereld om zichzelf of hun 'imago' te laten zien. Het "beeld" wordt openbaar!

Kan je als stadsmens makkelijk wennen aan leven in een dorp? Aan grote families die op loop/fietsafstand van elkaar wonen en dus veel contact met elkaar hebben? Kan je daar een plek tussen veroveren of hebben ze genoeg aan elkaar? Veel van hun jeugdvrienden wonen ook nog in het dorp, pas jij daar wel bij? Er is een veel grotere sociale controle, want iedereen kent veel dorpsgenoten, kan je daar tegen ?

The Sounds of Silence; een profetisch evangelische songtekst.

Een analyse van ongelooflijk verdrietige maar hele mooie muziek. Muziek die “Het onvermogen van mensen om met elkaar te praten”, verwoordt; “.. niet zozeer internationaal maar bovenal emotioneel.” (Art Garfunkel)

“How the words may teach you
How the words may reach you”