Blogs

In een berichtje aan me stond, “Het is stil aan je kant! Heb je het druk?”... en ja binnen in me is het stil. Ook om me hen lijkt het stil, maar toch bruisend.

Ik woon al 14 jaar in een beneden appartement. Naast mij woont een jonge onderwijzeres, en boven haar appartement en mijn woning zijn nog twee etages. Mijn buurvrouw en ik zijn de enige eigenaar-bewoners van het complex, de bovenetages zijn eigendom van twee andere personen die de woonruimte verhuren.

Op een terrasje naar mensen kijken is een favoriete bezigheid van velen op een mooie zonnige dag en binnenkort mag dat weer.

Aangezien ik vroeg op de dag een monteur in huis zou krijgen voor een nieuw slot op mijn kastdeur, besloot ik die morgen om al voor 8 uur mijn boodschappen te gaan doen. Het was heerlijk rustig in de winkel. De paar mensen die al in de supermarkt waren, had ik echt geen last van. Ik kon overal goed bij en binnen een kwartier liep ik richting kassa. Er stond een grote man af te rekenen, daar achter stond een andere man bij zijn 1,5 meterlijn met zijn boodschappen op de loopband en ik sloot me daar weer 1,5 meter achter aan in de wachtrij, precies zoals de lijnen op de grond het voorschreven.

Nu de Corona wolk langzaam overdrijft en het normale leven weer een beetje op gang kan komen, met inachtneming van de gestelde voorschriften, zullen restaurants binnenkort weer open gaan...