Blogs

Na mijn vorige blog over muizen leek het me passend nu één van de bekendste huisdieren voor het voetlicht te halen. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik zelf geen huisdieren en dus ook geen poes of kater heb. Dat is een bewuste keuze, ik vind dat iemand alleen huisdieren hoort te nemen, als die dieren voldoende tijd en aandacht krijgen, dus ook een goede verzorging.

Zal ik wel ,zal ik niet . Ja ik doe het wel.

Een solo-ommetje Cronesteyn op een voorjaarsachtige zondagochtend in november. Een smal paadje met op korte afstand van elkaar twee nog smallere, houten bruggetjes zonder leuning. Voor mij rijdt een zware vrouw in een scootmobiel, voor haar loopt een zware man. Ze zijn al wat ouder; hun ruggen ogen rond en massief in hun winterjassen. Vlak voor het bruggetje stopt de vrouw. Ze stapt moeizaam uit de scootmobiel en, even moeizaam, gaat de man erin zitten. Hij rijdt rustig het bruggetje over, stopt en stapt weer uit. De vrouw, achter hem aan geschuifeld over de planken, stapt weer in haar scootmobiel. Zo gaan ze ook het tweede bruggetje over, zonder een woord met elkaar te wisselen. Als ik hen voorbij loop en achterom kijk om hen te groeten, zie ik twee blije, montere mensen.

Als er één dier bestaat dat wel in onze huizen te vinden is maar dat geen huisdier in de ware betekenis van het woord is, terwijl iedereen het kent is het de huismuis. De meeste mensen zijn helaas niet blij met dit beestje. Het zorgt voor schade aan ons voedsel, het kan ziektes overbrengen en het kan (telefoon-) kabels doorknagen.