Wat? Werken? Waaraan?
maandag 1 april 2019
Het gaat weer een beetje beter met de economie. AOW-ers merken daar nog niet zo veel van. Voor iedereen, oud en jong zijn er enkele levensbehoeften: Wonen, Werken, Welzijn ( zoals gezondheid), en Liefde. Dat laatste onderwerp staat, ook al omdat het met een andere letter begint, een beetje apart. Sommigen vinden het heel belangrijk, daarom zijn er zovelen op zoek naar een levenspartner. Maar anderen vinden, dat je zonder de grote liefde, lees een relatie, ook heel goed door het leven kunt gaan.
Toch zijn de vier door mij genoemde items sterk met elkaar verbonden. Werken levert een inkomen op, daardoor kun je een woonomgeving betalen, je welzijn, zoals je gezondheid hangt ook af van hoe je woont, maar ook van het werk wat je doet. Om de grote liefde in je leven te ontmoeten moet je eerst aan je welzijn werken. Door je werk creëer je een inkomen. Wie ouder is zoals velen van ons heeft een inkomen uit een AOW uitkering en/of pensioen Een inkomen is ook een voorwaarde voor het vinden van de liefde. Iemand die krenterig is zal bij een date al snel door de mand vallen…
Maar werken kan ook een contact, gericht op een – nieuwe - relatie flink in de weg staan. Als iemand vijf dagen in de week ’s ochtends vroeg de deur dicht doet om naar de baas te gaan, en pas tegen zessen thuiskomt, dan is het maar de vraag, hoeveel energie er dan nog over is. Onregelmatige werktijden kunnen ook funest zijn. Ruim 50 jaar geleden heeft Cat Stevens een lied gezongen over mensen, die alleen maar met hun werk bezig zijn. Van zijn hand zijn nog een paar andere songs, zoals het overbekende “Morning has broken”.
Cat’s lied “Mathhew and son” hekelt de dagelijkse beslommeringen van het moeten werken: Je moet om acht uur op, om half negen de trein pakken, want die wacht niet. In het bedrijf Matthew and son is het werk nooit af, er is altijd wat nieuws, je hebt de dossiers in je hoofd, je neemt ze ook mee als je naar huis gaat en gaat slapen. En er wordt de hele dag alleen maar gewerkt, je krijgt maar een paar minuten tijd om wat te eten en om een kop koude koffie naar binnen te gieten. Bij Matthew and son werken sommige mensen al 50 jaar, niemand vraagt om salarisverhoging, want niemand durft dat te vragen, hoewel de lonen laag zijn en de werknemers achterlopen met het betalen van de huur van hun woning.
Volgens Cat Stevens sloeg dit lied op Henry Matthews, zijn kleermaker; zo heeft Stevens het verhaal bedacht van een arbeider, die hoofdpersoon uit zijn lied voorstelt. Maar later bekende Stevens, dat hij een vriendinnetje had, die ook bij Matthew werkte; Cat hield niet van de situatie, waarbij zij zoveel tijd aan haar werk moest besteden.
In Japan kom je dit verschijnsel veel vaker tegen. Japanners werken zich soms dood, er is een geval bekend van een Japanner die 159 uur overwerk verrichtte en toen het leven liet. Werkdagen van 12 uur zijn daar heel normaal. Men noemt dit Karoshi. Er is een kentering, nu kunnen nabestaanden van werknemers die hierdoor overleden zijn de bedrijven aanklagen.
In ons land zorgen de CAO’s er voor dat de werktijd binnen de perken blijft. Helaas geldt dit niet voor ZZP-ers, zij maken vaak veel meer uren dan wenselijk is. Wel klussen mensen, die in loondienst werken, in hun vrije tijd er nog vaak bij, waardoor er vanzelfsprekend minder tijd overblijft voor een relatie. Als beide partners werken heeft dat ook gevolgen voor hun samenzijn. Evenwel, als beide partners vrij zijn ook! Dat zal ik met een voorbeeld aantonen!
Wanneer iemand door pensionering of door ontslag plotseling stopt met betaald werk gebeurt er weer wat anders. De partner die al thuis zit heeft doorgaans haar / zijn tijd goed ingedeeld, maar oh wee, nu komt manlief (soms de vrouw) ook de hele dag thuis bivakkeren. Ik herinner me een situatie, waarin dit niet werkte, de vrouw kon het niet hebben dat haar man nu ook overdag thuis zat. Hij werd met zachte drang gevraagd zijn heil elders (lees op straat) te zoeken… Een geleidelijke overgang van werken naar vrij zijn is de goede oplossing.
Ook is het belangrijk, dat in een relatie waarin een van beiden nog werkt er goede afspraken zijn over de besteding van hun gezamenlijke Quality Time… Een gezamenlijke hobby ontwikkelen zou dan de ultieme oplossing zijn.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met dit alles!!
geplaatst door Aktivo1 - 4781 keer gelezen
Vorige berichten
Wat wil je nog?
Aantrekkingskracht voelen voor iemand is moeilijk uit te leggen. Lichamelijke of geestelijke factoren die daarin een rol spelen zijn niet onder een hoedje te vangen. Het kan heel divers zijn waar iemand op valt. Waar de een naar het uiterlijk kijkt, kan een ander erg gecharmeerd raken van iemands uitstraling. Het heeft ook te maken of je er nog voor open staat. Als je teleurgesteld bent in de liefde, zal je meestal eerst tijd nodig hebben om dit te verwerken en dat is prima. Maar er kan ook zoiets optreden als date-moeheid.
Ik woon dichtbij de kust. Ik zoek het liefst een man uit Noord Holland op spontane bezoekafstand, maar die cirkel is te beperkt. Daarom heb ik 50 km als maximale afstand ingesteld. Nog steeds krijg ik veel berichten van heren uit het Oosten en Zuiden v/h land, die meer dan 100 km bij me vandaan wonen. Ik word daar best weleens kriegel van. Ik vind het oosten en het zuiden van ons land heerlijk om op vakantie te gaan, maar een LAT-relatie aangaan met een man die zo ver weg woont, is niet mijn doel. Hij geeft dan vaak als antwoord, maar ik vind een grote afstand niet erg, ik hou van auto rijden.
Een enkele keer ben ik overstag gegaan doordat de man echt serieus in mij geïnteresseerd leek en hij bereid was naar mijn woonomgeving te komen om me te ontmoeten. Maar als hij op de terugweg naar huis dan in de file was beland, daardoor er nog langer over heeft moeten doen om thuis te komen, snapt hij ook wel dat dit op den duur geen haalbare kaart is. We gaan beiden immers voor een LAT-relatie, niet meer voor samenwonen. En wat als al die verre reizen naar elkaar in de toekomst echt een serieus probleem worden bij ziek en zeer? Daarbij kijk ik echt niet alleen naar hem, maar ook naar mezelf. Ik kan ook iets ernstigs gaan mankeren.
Het komt regelmatig voor dat een man een fitte, jongere vrouw zoekt, die nog strak in haar vel zit. Dat heeft vaak te maken met zijn libido, dat snap ik wel. Maar ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak. Als een oudere man bij de 1e date al zeer moeilijk lopend naar mij toe komt, is dat ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn libido. Ik heb om een actieve, gezonde man gevraagd in mijn tekstprofiel, denk ik dan meteen. Hij zal toch erg leuk of lief op me moeten overkomen om nog voor de tweede keer met hem te willen afsoreken.
Over nog voldoende libido gesproken, hoe langer ik alleen ben, des te meer neemt dat af. Andere dingen hebben meer prioriteit en zijn veel belangrijker voor mij, zoals veilig voelen bij elkaar, opbouwen van vertrouwen, bijzonder gesteld raken op elkaar, dat kost gewoon tijd. Dan komt dat warme gevoel op een gegeven vanzelf wel om meer intimiteit met hem te willen hebben...
Een veiling is zo gek nog niet maar een datingsite is geen veiling!
Vorig weekend werd ik geplaagd door een applicatie, die zich op mijn computer heel wel thuis vond, maar die mij mateloos irriteerde Een keer per minuut kwam er een pop-up schermpje in de rechteronderhoek op mijn beeldscherm met een waarschuwing van een op zich gerenommeerd anti-virusprogramma. Heel dreigend. Even zoeken op Google leerde mij, dat dit een fake melding was, bedoeld om mij te verleiden veel te betalen. Dat soort “grappen” gebeurt altijd als het mij niet lukt iemand uit mijn eigen kring, die meer verstand heeft van computers dan ikzelf te benaderen om dit op te lossen.
Twee dagen later bezocht ik een dienstenveiling; iedereen kon bieden op een dienst, aangeboden door iemand uit de groep. De opbrengst was voor een goed doel. Laat nu een van die diensten computerhulp zijn! Bingo, dacht ik. Ik bood uiteraard mee, en voor een zacht prijsje was ik de winnaar van maximaal twee uur digitale hulp.
Ik heb daarvoor nog nooit meegedaan met een veiling. Dat is meer de angst dat ik door een verkeerd signaal ergens aan vast kom te zitten, waar ik geen belangstelling voor heb dan desinteresse in het fenomeen. Door de dienst die ik had “gewonnen” via deze veiling, die overigens gemoedelijk en heel vlot verliep, mede door de uitmuntende veilingmeester, hoopte ik dat mijn computer van het plaagprogramma verlost zou zijn. En ja, daags na mijn bod op de veiling kwam de reddende engel bij mij langs om mijn pc te zuiveren. Bleek na afloop, dat zijn paps precies met hetzelfde probleem te kampen had gehad. Natuurlijk was de oplossing heel simpel, maar ik had dit niet zelf kunnen uitvogelen. Met een paar minuten was ik van de ellende verlost.
Het is mijns inziens onterecht om een datingsite een op een te vergelijken met een veiling. Toch kwamen enkele eeuwen geleden wel mensen te staan op een podium van een veiling. Dat was toen de slavenhandel bloeide, een vreselijke negotie, waar Nederlanders heel nauw bij betrokken waren en goed aan verdiend hebben! De West-Indische Compagnie, een tegenhanger van de VOC is op de slavenhandel gebaseerd.
Wel zijn er raakvlakken tussen een veiling en een datingsite voor ouderen. Op een veiling worden vaak dingen aangeprezen, die niet direct van een leverancier komen. Tenzij de fabriek waar de te veilen voorwerpen gemaakt zijn of de winkel waar ze verkocht worden failliet ging. Dan gaat het om recente zaken. Een datingsite voor ouderen heeft voor het overgrote deel leden, die al een of meer dan een relatie achter de rug hebben. Bij een veiling worden de te veilen zaken bij opbod en in een enkel geval bij afslag (denk aan een bloemenveiling of groenteveiling) verkocht.
Wie op een datingsite staat heeft in zijn of haar profiel vaak toch veel plusjes vermeld, waardoor mogelijke daters aangemoedigd worden te reageren. In een catalogus van een veiling staan vaak wat opgehemelde beschrijvingen van de te veilen voorwerpen. De veilingmeester hanteert vaak een startbedrag. Oeps, heb ik nu toch weer overeenkomsten geconstateerd?
Twee vraagjes: Wie heeft ooit wel eens met een veiling meegedaan, wat voor ervaringen heb je daar aan overgehouden? Last but not least, wie is ook geplaagd door zo’n in de eerste alinea omschreven pop-up scherm? En hoe heb je het opgelost? Zelf, of moest er een wizzkid dan wel een professional aan te pas komen?
Liever
In mijn klassen met gevorderde taalleerders, doe ik het wel.
Af en toe een uitstapje maken.
Neem het woord 'kussen'. Enkelvoud van zo'n ding waar je hoofd 's nachts op ligt, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se onplezierig vinden en je geeft er niet één, maar soms wel twee. Zo dus.
Kan met katten ook. Meervoud van een enkelvoud waarvan de een niet genoeg foto's kan zien, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se als plezierig ervaren, als ze het lijdend voorwerp zijn.
Grappig wel dat katten als werkwoord niets te maken heeft met het meervoud van de diersoort die hier zo verguisd wordt dan wel geliefd is. Zoek het zelf maar op luie donders! Wel zielig voor die katten trouwens.
Ik ben gek op ze trouwens. Ja, op wie dan PlanB? Nou, als het mensen zouden zijn, had ik 'hen' moeten hebben geschreven, dus ik bedoel die katten. Sorry, mede namens de PvdD, maar dieren zijn in het Nederlandse recht en dus ook in onze taal objecten en daar gebruiken we alleen het verwijswoord 'ze' voor. En dat geldt dus niet alleen voor katten, maar ook voor beftekkels, andere ondermaatse asbakkenrassen, papagaaien, goudvissen, hangbuikzwijnen, you name it.
Soms heb ik het in de les ook over 'graag' en 'lief'. Dat die twee woorden dezelfde vergrotende en overtreffende trap hebben: liever en liefst. Ik zou graag zien dat we wat liever voor elkaar zijn. Teiltjes bij de uitgang verkrijgbaar. Liefst schoon.