Paardenmarkt / Mannetjesdag
vrijdag 19 februari 2021
Zomaar een item wat bij me opkomt van vele jaren geleden.
Waarbij het kijken, bekijken een soort van metafoor is in vergelijk met de datingsite.
Waar het op uitkomt, nog geen idee.
Vele jaren geleden werd er in een dorp vlakbij waar ik toen woonde, 1x per jaar een paardenmarkt cq mannetjesdag georganiseerd.
Vast patroon, de 3 e maandag in Oktober.
Mannetjesdag met toen als uitgangspunt de handel met dieren op straat. Dus echt wel lang geleden.
De zgn hoofdweg met uiteraard een café werd afgesloten en gebruikt om de dieren te plaatsen en handel te drijven en later met zijn allen natuurlijk de alcohol te gaan nuttigen.
Het ouderwetse handje klap, verkopen, kopen. Alles met contant geld uiteraard.
Toen nog van alle soorten dieren. Koeien, varkens en paarden. Een drukte van jewelste en uiteraard alleen mannen die de keuring over of van de dieren deden. Keuring over uiterlijk, bouw, vetgemest zijn, dat gold veelal voor de varkens en koeien.
Paarden werden anders bekeken, gekeurd.
Lijn, benen, hoofd, haren, stijl, zwaarte, elegantie.
Verstand van zaken uiteraard maar het was ook in de loop der jaren, ons kent ons geworden. Dus men wist inmiddels ook wat er te koop kwam en wat de historie en de stamboom ontwikkeling was.
Vrouwen waren niet welkom. Nooit. Hadden er zeker zoveel verstand van, maar dit was een mannen aangelegenheid. Is toen ook in de loop der jaren niet veranderd. Dus een echte mannenwereld al werkten de vrouwen in alles achter de schermen mee. ( Wat is nieuw toch?)
Mannetjesdag gekoppeld aan de benaming van paardenmarkt. Alles dus omvattend.
Nu bestaat dat het niet meer en wordt de dag als zodanig niet meer ingevuld met handel. Wel de drank in het plaatselijke café met voordrinken, omdat de vlgd dag er altijd een grote jaarmarkt en kermis is.
Maar dat terzijde.
Waarom ik nu op dit item ben gekomen, is me aan 1 kant een raadsel.
Doch als ik door denk en mijn gedachten over datingsites laat gaan, dat ik veel doe, is dat ontwikkelingen hierbij vraagtekens geeft. Ik realiseer me dat een uitdrukking die ik eens hoorde, daar wel bij in de buurt komt.
Een vleeskeuring, dat wordt over een datingsite gezegd. Erg dit.
Vond en vind dat zo verschrikkelijk negatief maar eerlijk mijn idee en ervaringen opgedaan geven eigenlijk, helaas, wel een soortgelijk beeld.
Wil ik niet, uiteraard niet want ga toch altijd weer open, eerlijk en onbevangen een gesprek aan, in.
Krijg leuke reacties over foto's, mijn omschrijving. Heel tof, complimenteus natuurlijk maar zegt mij voor nu niets, want sta toch steeds, nog als zoekende, op de site. Levert me niets op dus in die zin, maar realiseer me dat dit ook onder een keuring valt. Wat een vreselijk woord eigenlijk als het te maken heeft met mannen, vrouwen die op zoek zijn naar een nieuwe liefde.
Hoeveel mooier en aangenamer was het vroeger. Kijk maar even naar een leuk plaatje dat ik gisterenavond geplaatst heb op T2S. Een ontmoeting, de kermis en de rups. Hoe onbevangen en romantisch was dat? Tuurlijk toen ook vergelijken, maar zo extreem zoals men nu te werk gaat . Zeker niet. Ervaringen en ouder worden maakt het niet eenvoudiger maar juist het tegenovergestelde.
Maar ik ben eerlijk. Ik kijk uiteraard ook naar de foto als deze er is of vraag het op.
Ben helaas toch een paar keer een date aangegaan zonder foto en was echt niet dat wat ik ervan verwachtte. Teleurstellend. Dus dat gaat niet meer gebeuren. Valt dat onder keuring? Ja in zekere zin wel. Realiseer ik me ook. Want ja, weet wat ik wel, niet aantrekkelijk vind. En knap is een vreselijk ruim begrip en zo persoonlijk. Een omschrijving zegt me veel, al weet ik ook dat het maar woorden zijn. Maar een mooi omschreven profiel waar aandacht aan is besteed, valt me op. En ontbreekt dan de foto, dan vraag ik of deze geplaatst kan worden.
Wordt die niet gegeven of duurt het gewoon naar mijn beleving te lang, dan investeer ik geen tijd meer in berichten, chatten of mail.
Ben resoluut en hou er mee op. Geduld is een schone zaak, maar heeft een grens voor mij.
Recentelijk leuk contact, geen foto. Over en weer geschreven, zelfs per mail want een gratis lid kan niet echt veel. Dus deze man was gelukkig inventief en dat was het dan ook. En dan komt de rugzak weer. Uitvluchten, scheidingsproces, terug in de schulp kruipen.
Ik heb inmiddels een radar of fingerspitzengefuhl gekregen wat betreft schrijftaal en uitvluchten die gebruikt worden.
Ga even een paar dagen weg, ben weinig online geeft hij door. Maar zie hem nu, gisterenavond, vandaag, toch met wat momenten online. Dus streep eronder en blokkeer. Heb het wel gehad met die onzin verhalen. Recht je rug en wees een vent, denk ik dan.
Ben daar dan zo klaar mee. Kom dan niet op een site als je er nog niet klaar voor bent en val mij niet lastig met twijfel en onzin.
Excuus maar dat was even een dwaling van wat er recent gespeeld heeft en ook daarmee te maken heeft.
Terug naar een foto.
Want ja eerlijk het innerlijke is uiteraard gigantisch belangrijk maar het plaatje is ook van belang.
Het uiterlijk trekt aan, het innerlijke bindt.
Wat me dan opvalt, voor mezelf sprekend is dat mannen ook altijd nog foto's vh geheel willen zien. Dat vind ik zo bijzonder en eigenlijk ook wel irritant. Zien wat voor vlees er in de kuip zit. Beetje oneerbiedig geschreven.
Dus ook hier is het dus als op de paardenmarkt. Kijken, bekijken, keuren,
Geldt voor de mannen en vrouwen uiteraard.
Kijken naar de stijl, het haar, het figuur, de minnen, plussen en dan het innerlijke.
Dus is er eigenlijk iets veranderd? Nee niet echt toch.?
Schrijf ik dan met een knipoog!
geplaatst door Sanne1 - 1462 keer gelezen
Vorige berichten
Wat wil je nog?
Aantrekkingskracht voelen voor iemand is moeilijk uit te leggen. Lichamelijke of geestelijke factoren die daarin een rol spelen zijn niet onder een hoedje te vangen. Het kan heel divers zijn waar iemand op valt. Waar de een naar het uiterlijk kijkt, kan een ander erg gecharmeerd raken van iemands uitstraling. Het heeft ook te maken of je er nog voor open staat. Als je teleurgesteld bent in de liefde, zal je meestal eerst tijd nodig hebben om dit te verwerken en dat is prima. Maar er kan ook zoiets optreden als date-moeheid.
Ik woon dichtbij de kust. Ik zoek het liefst een man uit Noord Holland op spontane bezoekafstand, maar die cirkel is te beperkt. Daarom heb ik 50 km als maximale afstand ingesteld. Nog steeds krijg ik veel berichten van heren uit het Oosten en Zuiden v/h land, die meer dan 100 km bij me vandaan wonen. Ik word daar best weleens kriegel van. Ik vind het oosten en het zuiden van ons land heerlijk om op vakantie te gaan, maar een LAT-relatie aangaan met een man die zo ver weg woont, is niet mijn doel. Hij geeft dan vaak als antwoord, maar ik vind een grote afstand niet erg, ik hou van auto rijden.
Een enkele keer ben ik overstag gegaan doordat de man echt serieus in mij geïnteresseerd leek en hij bereid was naar mijn woonomgeving te komen om me te ontmoeten. Maar als hij op de terugweg naar huis dan in de file was beland, daardoor er nog langer over heeft moeten doen om thuis te komen, snapt hij ook wel dat dit op den duur geen haalbare kaart is. We gaan beiden immers voor een LAT-relatie, niet meer voor samenwonen. En wat als al die verre reizen naar elkaar in de toekomst echt een serieus probleem worden bij ziek en zeer? Daarbij kijk ik echt niet alleen naar hem, maar ook naar mezelf. Ik kan ook iets ernstigs gaan mankeren.
Het komt regelmatig voor dat een man een fitte, jongere vrouw zoekt, die nog strak in haar vel zit. Dat heeft vaak te maken met zijn libido, dat snap ik wel. Maar ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak. Als een oudere man bij de 1e date al zeer moeilijk lopend naar mij toe komt, is dat ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn libido. Ik heb om een actieve, gezonde man gevraagd in mijn tekstprofiel, denk ik dan meteen. Hij zal toch erg leuk of lief op me moeten overkomen om nog voor de tweede keer met hem te willen afsoreken.
Over nog voldoende libido gesproken, hoe langer ik alleen ben, des te meer neemt dat af. Andere dingen hebben meer prioriteit en zijn veel belangrijker voor mij, zoals veilig voelen bij elkaar, opbouwen van vertrouwen, bijzonder gesteld raken op elkaar, dat kost gewoon tijd. Dan komt dat warme gevoel op een gegeven vanzelf wel om meer intimiteit met hem te willen hebben...
Een veiling is zo gek nog niet maar een datingsite is geen veiling!
Vorig weekend werd ik geplaagd door een applicatie, die zich op mijn computer heel wel thuis vond, maar die mij mateloos irriteerde Een keer per minuut kwam er een pop-up schermpje in de rechteronderhoek op mijn beeldscherm met een waarschuwing van een op zich gerenommeerd anti-virusprogramma. Heel dreigend. Even zoeken op Google leerde mij, dat dit een fake melding was, bedoeld om mij te verleiden veel te betalen. Dat soort “grappen” gebeurt altijd als het mij niet lukt iemand uit mijn eigen kring, die meer verstand heeft van computers dan ikzelf te benaderen om dit op te lossen.
Twee dagen later bezocht ik een dienstenveiling; iedereen kon bieden op een dienst, aangeboden door iemand uit de groep. De opbrengst was voor een goed doel. Laat nu een van die diensten computerhulp zijn! Bingo, dacht ik. Ik bood uiteraard mee, en voor een zacht prijsje was ik de winnaar van maximaal twee uur digitale hulp.
Ik heb daarvoor nog nooit meegedaan met een veiling. Dat is meer de angst dat ik door een verkeerd signaal ergens aan vast kom te zitten, waar ik geen belangstelling voor heb dan desinteresse in het fenomeen. Door de dienst die ik had “gewonnen” via deze veiling, die overigens gemoedelijk en heel vlot verliep, mede door de uitmuntende veilingmeester, hoopte ik dat mijn computer van het plaagprogramma verlost zou zijn. En ja, daags na mijn bod op de veiling kwam de reddende engel bij mij langs om mijn pc te zuiveren. Bleek na afloop, dat zijn paps precies met hetzelfde probleem te kampen had gehad. Natuurlijk was de oplossing heel simpel, maar ik had dit niet zelf kunnen uitvogelen. Met een paar minuten was ik van de ellende verlost.
Het is mijns inziens onterecht om een datingsite een op een te vergelijken met een veiling. Toch kwamen enkele eeuwen geleden wel mensen te staan op een podium van een veiling. Dat was toen de slavenhandel bloeide, een vreselijke negotie, waar Nederlanders heel nauw bij betrokken waren en goed aan verdiend hebben! De West-Indische Compagnie, een tegenhanger van de VOC is op de slavenhandel gebaseerd.
Wel zijn er raakvlakken tussen een veiling en een datingsite voor ouderen. Op een veiling worden vaak dingen aangeprezen, die niet direct van een leverancier komen. Tenzij de fabriek waar de te veilen voorwerpen gemaakt zijn of de winkel waar ze verkocht worden failliet ging. Dan gaat het om recente zaken. Een datingsite voor ouderen heeft voor het overgrote deel leden, die al een of meer dan een relatie achter de rug hebben. Bij een veiling worden de te veilen zaken bij opbod en in een enkel geval bij afslag (denk aan een bloemenveiling of groenteveiling) verkocht.
Wie op een datingsite staat heeft in zijn of haar profiel vaak toch veel plusjes vermeld, waardoor mogelijke daters aangemoedigd worden te reageren. In een catalogus van een veiling staan vaak wat opgehemelde beschrijvingen van de te veilen voorwerpen. De veilingmeester hanteert vaak een startbedrag. Oeps, heb ik nu toch weer overeenkomsten geconstateerd?
Twee vraagjes: Wie heeft ooit wel eens met een veiling meegedaan, wat voor ervaringen heb je daar aan overgehouden? Last but not least, wie is ook geplaagd door zo’n in de eerste alinea omschreven pop-up scherm? En hoe heb je het opgelost? Zelf, of moest er een wizzkid dan wel een professional aan te pas komen?
Liever
In mijn klassen met gevorderde taalleerders, doe ik het wel.
Af en toe een uitstapje maken.
Neem het woord 'kussen'. Enkelvoud van zo'n ding waar je hoofd 's nachts op ligt, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se onplezierig vinden en je geeft er niet één, maar soms wel twee. Zo dus.
Kan met katten ook. Meervoud van een enkelvoud waarvan de een niet genoeg foto's kan zien, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se als plezierig ervaren, als ze het lijdend voorwerp zijn.
Grappig wel dat katten als werkwoord niets te maken heeft met het meervoud van de diersoort die hier zo verguisd wordt dan wel geliefd is. Zoek het zelf maar op luie donders! Wel zielig voor die katten trouwens.
Ik ben gek op ze trouwens. Ja, op wie dan PlanB? Nou, als het mensen zouden zijn, had ik 'hen' moeten hebben geschreven, dus ik bedoel die katten. Sorry, mede namens de PvdD, maar dieren zijn in het Nederlandse recht en dus ook in onze taal objecten en daar gebruiken we alleen het verwijswoord 'ze' voor. En dat geldt dus niet alleen voor katten, maar ook voor beftekkels, andere ondermaatse asbakkenrassen, papagaaien, goudvissen, hangbuikzwijnen, you name it.
Soms heb ik het in de les ook over 'graag' en 'lief'. Dat die twee woorden dezelfde vergrotende en overtreffende trap hebben: liever en liefst. Ik zou graag zien dat we wat liever voor elkaar zijn. Teiltjes bij de uitgang verkrijgbaar. Liefst schoon.