De Gunfactor
zaterdag 3 april 2021
De Gunfactor…
Ons taalgebruik zit vol van begrippen/uitdrukkingen, waarvan vele uitdrukkingen veelal bij de meesten bekend zijn als ze worden gebezigd.
Je hoeft dan niet eerst een uitgebreide uitleg te geven erover, want de meeste mensen snappen wel wat je bedoelt te zeggen.
Euhmmm… is dat wel zo? Snappen andere mensen direct wat je bedoelt te zeggen zonder dat jij ze uitlegt wat JIJ daarmee bedoelt?
Neem nou zo’n woord als “Gunfactor” (en dan wel het woord gun niet op zijn engels uitspreken, want dan belanden we in een heel andere wereld 😅).
Onlangs hield iemand een betoog tegen me over het feit welk bedrag ze passend vond voor een verjaardagscadeau. Ze had een eigen gedachte over wat ze “normaal” vond om uit te geven.
De bedragen, die zij noemde vallen bij mij niet onder “normaal”, dus wat is “normaal”?
Ik zei haar dat ik een andere beleving erbij had en dat het me niet eens ging om de hoogte van het bedrag, want een ieder kent de inhoud van zijn/haar eigen portemonnee en wat hij/zij daarmee wil/kan doen.
Ik vertelde haar dat het mij ging om de gunfactor: als ik de ander iets (extra’s) gun en ik kan het betalen, dan geef ik het die ander. Dat betekent soms dat ik een afweging maak om voor mezelf iets niet te (kunnen) kopen.
Dat gunnen heeft in basis vlgs mij veel te maken met hoe je zelf in elkaar zit, naar de mensen om je heen kijkt en hoe je die waardeert vanuit je eigen perspectief.
Voor mij is iemand iets gunnen een natuurlijke beweging en voel ik het zo of niet. Daar hoef ik niet over na te denken, dat komt vanzelf omhoog geborreld ergens van deep down inside...
Ik bespeur in deze tijd om me heen een vaak ontbrekende gunfactor bij anderen.
Veel wordt afgewogen in het licht van: wat levert het mij op?
Dat is jammer vind ik, want ik geloof erin dat het je altijd iets moois oplevert om de ander iets te gunnen (als je vanuit het oog van medemenselijkheid de ander iets gunt wat jou ook goed zou doen).
Hoe staat het met de gunfactor hier vraag ik me af?
Kun je blij zijn voor een ander als diegene succesvol is, een date heeft, een opbloeiende relatie ontwikkelt?
Gun je de ander wat je jezelf gunt?
Goede (Paas) dagen gewenst!
geplaatst door Hope - 821 keer gelezen
Vorige berichten
Pas op de plaats
Ik vond tussen mijn oude kinderboeken een voorleesboek van 35 jaar geleden. Op de omslag staan 2 ruimtevaarders die samen een groot plateau met snoepgoed dragen. "De hemel-eters" heet dat boek, geschreven door Daniel Fano, illustraties van Catherine Chasseur. Toen ik het opensloeg, zag ik dat er in 32 hokjes allemaal snoepgoed stond afgebeeld op de eerste dubbele pagina van het boek en hetzelfde snoepgoed in 32 hokjes op de dubbele eindpagina van het boek.
Op tv zie ik tegenwoordig 64 bewegende mensen in 64 hokjes bij een quiz, want publiek mag de studio niet meer in. Ik zag nog meer gelijkenissen : de 2 ruimtevaarders op de kaft zagen er net zo ingepakt uit als onze doktoren en verpleegsters in de ziekenhuizen. Ik begon het boek opnieuw te lezen. Er groeiden hoge bomen in dat boek, helemaal tot in de hemel, want de hemel was gemaakt om opgegeten te worden. De mensen klommen via die bomen naar de hemel en snoepten de hele dag. Ze dachten aan niets anders meer, want hoe meer ze aten, hoe meer ze wilden eten. Ze werden kogelrond. Bovendien werden ze ziek, want ze aten geen gezonde dingen meer. De hemel kwam door al dat snoepen steeds verder weg te liggen en de mensen konden via de bomen niet meer bij de hemel komen. Dus hakten ze de bomen om en maakten van het hout enorm lange ladders, om toch nog bij al dat lekkers te kunnen komen. Het bos verdween en de hemel werd op den duur voor de mensen op de lange ladders ook onbereikbaar, want ze snoepten maar door.
Waarom ik jullie dit verhaal vertel? Nou, in ons land zijn de fastfoodketens als paddenstoelen uit de grond gerezen. Je hoeft er niet eens met de fiets of lopend heen, want je kan met de auto langs een loket rijden om al dat lekkers af te halen. Je hoeft alleen maar het raampje open te draaien om de snacks te betalen en aan te pakken. Je kan het zelfs thuis laten bezorgen. Van al dat vette eten kunnen de mensen ook kogelrond en ziek worden, als dat fastfood onvoldoende gecompenseerd wordt met gezond voedsel. Nog een overeenkomst met het boek : er zijn hele bossen omgekapt vanwege het benodigde hardhout voor raamkozijnen en meubels. Nog steeds worden er bossen omgehakt, maar nu voor de op hout gestookte biomassa-centrales om onze huizen te verwarmen. Het tropisch regenwoud in arme landen wordt omgehakt voor meer landbouwgrond voor de boeren.
We zijn er ook achter gekomen dat megastallen met duizenden dieren erin, gezondheidsgevaar kunnen opleveren voor mensen, omdat de virussen van al die opeengepakte dieren dan makkelijker op ons kunnen overspringen. Vorig jaar is er wereldwijd de Corona-pandemie uitgebroken, en nu betalen we met zijn allen de prijs. We mogen (bijna) nergens meer naar binnen zonder mondkapje voor onze mond en neus, vakantiereizen naar het buitenland zijn uit den boze, en zelfs familiebezoek ligt sterk aan banden.
Nog even terug naar het voorleesbeek. Het boek eindigt met de opmerking dat sterrenkundigen met grote verrekijkers naar de hemel staren, onder het mom dat ze met marsmannetjes willen praten, maar ze zijn gewoon op zoek naar een planeet met nieuwe rijkdommen. Die Marsmannen en -vrouwen zijn heden ten dage te vinden in onze ziekenhuizen, het zijn de doktoren en het verplegend personeel op de IC, ingepakt als aliens. Zij vertellen ons dat we nog wat langer pas op de plaats moeten maken, omdat anders de pandemie opnieuw oplaait. Donderdag hoorde ik op de radio dat mijn bouwjaar aan de beurt is om een afspraak te maken voor vaccinatie. Ik heb meteen de GGD gebeld en begin mei krijg ik de 1e prik. Ik slaakte een zucht van verlichting. Natuurlijk moet ik in juni, als ik dan helemaal gevaccineerd ben nog steeds oppassen en alle Corona-maatregelen in acht blijven nemen, maar ik kan niet meer zo gevaarlijk ziek worden van Corona.
Laten we hopen dat als de 3e golf door al die vaccinaties verder afvlakt, we van de zomer allemaal onze vrijheid een beetje terugkrijgen. We volop van het mooie weer kunnen genieten op een gezellig terras en weer een museum of leuk evenement kunnen bezoeken.
Verlanglijstje !
Veel leden hebben problemen met het informatie geven over hun wel en wee ! Daarintegen is het verlanglijstje bijna allemaal hetzelfde, daar hoeft dus niet over nagedacht te worden. Zelden zijn de nieuwe partners een afspiegeling van de man/vrouw waar ze zoveel jaren < zo gelukkig> mee getrouwd zijn geweest. Als het nu toch moet dat verlanglijstje dan maar een totaal andere man/vrouw, Lang, SLANK, vrouwelijk lees mannelijk ... figuur, en zeer zeker een sportief type. ZIJ moet van Voetballen, wielrennen, formule 1 , tennis , golf fietsen, zwemmen, lange wandeltochten en KAMPEREN houden. S, nachts op een luchtbed of zelfs grondzeiltje slapen, dat kan best want dat doe jij je hele leven al. Ook als je zo,n 60 jaar bent ( maar er natuurlijk minstens 20 jaar jonger uitziet ) is dat supergezellig toch ! De romantiek van vroeger herbeleven . s,avonds kussen bij het kampvuur en een lekker koud biertje voor jou ! Over het eten zijn we ook gauw klaar, gewoon.....macroni, lekker makkelijk ! Afwassen in de toiletten op zo,n halve kilometer van de tent maar dat mag de pret niet drukken, dan kan ze wel even alleen. Ondertussen kun jij even naar het journaal kijken want je hebt de router en de TV meegenomen . Daarna gezellig samen naar het voetbal kijken. De buurmannen komen ook binnendruppelen want "samen" kijken is natuurlijk veel gezelliger. Kratje bier mee....helemaal top !. Na de voetbal gaan we nog even bij een andere buurman langs die niet van voetbal houd, overgebleven biertjes mee. Er valt heel wat te lachen, zeker als de moppen eenmaal op gang komen. Om een uur of 3 rollen we onze tent in waar iedereen al ligt te slapen. Morgen maar bijtijds op want het is nog een stukje rijden en de baas verwacht wel dat je op tijd aanwezig bent of weer achter de PC zit thuis .Het weekend was TOP ! Heerlijk toch om even uit die huiselijke sfeer van THUIS weg te zijn..! Mijn nieuwe partner vond het ook vast TE GEK . Volgend weekend weer !
Voorjaarsgevoel
Terwijl ik hier in de morgen achter mijn bureau zit te schrijven, heb ik het licht aan. Het is donker. Het dakraam is bedekt met een laagje sneeuw. Grote sneeuwvlokken vallen in een snel tempo naar beneden en bedekken korte tijd de daken. Het is voorjaar. Was het winter geweest, had ik die sneeuw kunnen waarderen, maar nu past sneeuwpret en mooie beelden niet meer bij mijn gevoel. Bovendien waait het ook nog eens hard en de tere bloesems die al aan de bomen waren ontsproten, werden door de harde wind weggeblazen en vermengden zich met de sneeuwvlokken. Ik heb medelijden met de koolmeesjes, die in een nestkastje in mijn tuin aan het nestelen zijn. Ik zie ze op dit moment een tijdje niet. Misschien dat ze instinctmatig wachten op betere tijden. Maar paartjes hebben elkaar al gevonden. De romantiek in de natuur hangt overal in de lucht. En niet alleen in de lucht. De net geboren lammetjes in de weilanden. Op het water. Ik zag tijdens een wandeling twee zwanen verliefd om elkaar heen draaien, hun lange halzen elkaar omstrengelen, hun vederdracht pracht opgezet. Voorjaar is verwachting. Voorjaar is nieuw leven. Voorjaar is schoonmaken, opruimen wat in de winter verzameld is. Ramen en deuren open. Maar het voorjaar is op dit moment ver weg. Het vriest in de nacht en de boeren moeten hun fruitbomen beregenen.
Een paar dagen geleden de wilgen takken met de vrolijke kleuren van de geverfde eieren verwijderd. De verwelkte, eens kleurige tulpen, in de container gegooid. In de groene container wel te verstaan, met het idee, dat die overblijfselen nog eens voor een ander doel goed terecht zullen komen.
Het is weliswaar nog geen zomer, maar toch wil ik deze periode van corona in dit voorjaar komkommertijd in datingland noemen. Weinig mogelijkheden tot bedrijvigheid om het zo maar eens te noemen. Terwijl het voorjaar verliefde gevoelens kan aanwakkeren. Het is langer licht. Het warmer worden van het weer leidt tot meer buiten activiteiten. Alles in de natuur is verliefd, bijen, kippen, schapen… Maar de dieren kunnen onbekommerd bij elkaar komen, terwijl wij mensen bedreigd worden door Aero sollen van een virus en op afstand dienen te blijven. Wordt dan maar eens verliefd.
Maar ik heb mijn woonkamer weer wat kleur gegeven. Een aantal vaasjes met kleurige tulpen en heerlijk geurende hyacinten neergezet. Het voorjaar binnen gehaald. En buiten komen er vast weer betere tijden. De zon krijgt steeds meer kracht. En ook in datingland zullen betere tijden terugkeren, daar moeten we maar naar uitzien. Hopen op verbetering van alles wat door de corona epidemie ons nu tegenzit. Hoop is uiteindelijk het leven van de toekomst.
Liefs,
Monique