Datenâ¦â¦â¦hoe?
donderdag 23 juni 2022
Na 2 jaar alleen wilde ik toch wel graag weer samen met een man nieuwe, hopelijk mooie, herinneringen maken, maar waar kan ik een leuke meneer vinden die hier ook voor openstaat?
Ik zag laatst in de supermarkt een heel leuke man, met een gulle lach, leuke kop met haar en een spetterende uitstraling, hij lachte naar mij en ik was overrompeld, ook omdat het winkelalarm afging terwijl ik naar binnenging. Geen indrukwekkend entree en helaas ook geen nadere kennismaking. Ik blijf hopen dat ik hem weer een keer zie maar de kans dat zo’n leuke man single is schat ik laag in.
Dus dan maar inschrijven op een datingsite.
Dat ging makkelijk en voor ik het wist was ik lid, met foto en al. Ook kreeg ik al snel wat berichtjes van heren die wel nader contact wilden. Alleen de vormen van het contact willen vond ik nogal enthousiast overkomen: een meneer wilde graag op de bank zitten en knuffelen, dat vond hij heerlijk, en hopelijk nog meer. Nu vind ik knuffelen ook best fijn, maar niet op een eerste afspraak en zeker niet met een wildvreemde.
Ook wilden een aantal heren mijn telefoon nummer, toen ik daar mee instemde en het gaf was de spanning er waarschijnlijk vanaf en hoorde ik niets meer van deze heren. Een heer vroeg mij of ik lief was en romantisch, dat vond ik best moeilijk om te beantwoorden maar ik zei eerlijk dat mijn kleinkinderen mij vaak wel lief vinden en dat ik met de juiste persoon op een bepaald moment wel romantisch kan zijn, hoe dat hangt af van de situatie en de omgeving. Ook dit was denk ik niet het gewenste antwoord….
Ik gaf niet op maar een tikkie onzeker was ik wel dus ik ging me wat voorbereiden. Mijn belangrijkste vraag was: hoe gaat daten? Ik heb dat volgens mij nog nooit gedaan dus ik ging op zoek naar het antwoord op Google( zo’n handige hulp).
Het antwoord was eigenlijk heel simpel, daten is gewoon een afspraak maken met iemand of zoals het er stond “met een kandidaat partner”.
Het werd meteen wat minder moeilijk want afspraakjes heb ik vroeger wel gehad en gemaakt, vaak binnen een groep vrienden en nooit uit eten maar vaak in een kroegje, lekker ongedwongen. Zo heb ik mijn eerste man ook leren kennen, wij hebben maar 1 keer een 1 op 1 afspraakje gehad en dat was niets bijzonders.
Mijn 2de man heb ik online leren kennen, eerst via een gamers site, later via MSN en nog later via Yahoo en Skype, dus wij maakten afspraakjes om elkaar online te spreken. Was dat ook daten?
Ik vind dat hele ver-Engelsen trouwens toch een verwaarlozing van de Nederlandse taal, al is het soms moeilijk om een Nederlandse benaming te geven aan moderne begrippen. Ik noem mijn mobieltje gewoon zo want zo “smart” is het niet uit zichzelf, het doet alleen wat ik vraag omdat er bepaalde programma’s op zitten en omdat ik weet hoe ik daar bij kan komen( en soms ook niet, dan gebruik ik het ook niet).
Toch sluipt het er steeds meer in, ik heb ook een E reader, en hoewel het “readen” door mij gedaan wordt zou ik niet weten wat een goede Nederlandse korte vertaling zou kunnen zijn.
Er is 1 woord dat ik echt vermijd en dat is het woordje kids! Ik heb geen kids en ook geen kleinkids, ik heb kinderen en kleinkinderen en daar ben ik trots op en blij mee. Blijft toch nog het woord daten, ik zal er mee omgaan en het gebruiken omdat ik het hoop te gaan doen, maar thuis, voor mijzelf, zal ik toch de spanning voelen en verwachtingsvol uitkijken naar een afspraakje!
geplaatst door Angi - 2345 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?