Dategedrag hoe hoor je eigenlijk te daten
woensdag 15 maart 2023
Dategedrag – hoe hoor je eigenlijk te daten
Elke gemeenschap, elke samenleving is sinds mensenheugenis gebouwd op afspraken, sommige daarvan zijn uit den treure vastgelegd als wet of als verordening, anderen noemen wij stilzwijgend. Gelovigen, zowel Joden als Christenen, lezen in de Thora en de Bijbel al helemaal in het begin de eerste wet: Gij zult niet eten van de boom van Kennis van goed en kwaad. Het aardige van dit verhaal is, dat er een les in zit verstopt: Afspraken / wetten – voorschriften zijn onlosmakelijk verbonden met de naleving. Op het niet naleven staat een sanctie, volgens het verhaal werden Adam en Eva uit het paradijs verwijderd, een sanctie wordt tegenwoordig door een boa, een politieagent of een rechter bepaald en verleend.
Afspraken - wetten gaan er over hoe mensen omgaan met elkaar, elkaars eigendommen, met het milieu, hoe zij eerbied moeten hebben voor ras, cultuur, religie van anderen. Begrijp mij goed, ik wil geen schoolmeester zijn en evenmin een zedenprediker.
Ik hik altijd een beetje aan tegen het woord date. Contact voor een afspraak is beter, het Engelse date kan nl. afspraak en datum betekenen. Hoe iemand omgaat met een date, zich gedraagt hangt denk ik af van een stukje innerlijke beschaving. Een date mondt niet altijd automatisch uit in een ontmoeting. En ook al is er een afspraak, soms komt een van beiden niet opdagen; in een ander geval wordt de date kort tevoren gecanceld, helaas niet altijd om gegronde redenen. Het kan al in een vroeg stadium misgaan. Stel, je krijgt een like op jouw profiel. Jij vindt het profiel van de liker ook prettig, je besteedt er een gezellig mailtje aan, en dan.. Ja, wat dan? Dan verwacht je toch een antwoord!
Okay, laat ik positief blijven. Er komt een afspraak tussen jou en jouw date, het is geanimeerd, jullie nemen na een paar uur afscheid en geven elkaar aan, dat er binnenkort weer contact is. Jij bent de beroerdste niet, na twee dagen zend je een lief mailtje aan je date. Je vraagt hoe de afgelopen dagen waren, en of hij / zij weer wat wil afspreken. Tot je grote verwondering krijg je geen respons op je bericht, je ziet dat de ander wel online was. Een paar uur later zie je zelfs dat je bericht gelezen is. En dan? Er gebeurt niets. Om dan weer een berichtje te zenden ( in de trend van “Hoor ik nog wat?”) vind ik persoonlijk op claimgedrag lijken. Anderzijds is het eufemistisch gezegd niet netjes iemand in het onzekere te laten.
Dategedrag speelt natuurlijk ook bij de date zelve. Aandacht voor elkaar, elkaar laten uitpraten, niet een monoloog afsteken, geen handtastelijkheden, een goede presentatie. Daarover is hier al in het verleden veel gezegd. Perfect dategedrag bestaat niet, maar het kan altijd beter.
Verder roept het dategedrag van degene, die het mailtje ontving vragen op. Speelt er iets, wat er niet goed is opgepikt? Is de date anders door de een ervaren dan door de mailer? Vist een van beiden achter het net, was er nog een derde in het spel? Of had de date een second opinion gekregen over haar date en vond hij / zij dat het contact een stille dood moest sterven?
Ik heb dit maar samengevat in een kort gedichtje:
Veel daters moeten helaas nog altijd leren
Hoe zij op berichten horen te reageren
Het is niet fijn om een antwoord te ontberen
Men hoort een schrijver immer oprecht te respecteren
Bij dit alles gaat het dus om communiceren
Dat is een must voor de dames en ook voor de heren…
(voor de poëten onder ons: Let op het metrum..)
Ik wens iedereen een mooie, oprechte en respectvolle date, daar kies ik ook voor.
geplaatst door Aktivo1 - 1054 keer gelezen
Vorige berichten
Saboteer jij jezelf?
Patronen, we hebben ze allemaal en van veel zijn we ons niet eens bewust. We hebben ze in ons dagelijks leven met hoe we dingen doen, maar ook in de liefde.
Ik vond het best confronterend te leren dat je rond je 35e ‘gerund’ wordt door een hoop programma’s die in de tijd daarvoor zijn gevormd. Die gaan over acties-reacties, overtuigingen, gedrag enz.
Er hoeft op zich niets mis mee te zijn. Het maakt het leven ook wel makkelijk en veel ervan dienen je. Maar er zijn er ook die dat niet (meer) doen en je saboteren, vaak zonder dat je je hiervan bewust bent.
Best goed om eens te kijken naar je vaste patronen en programma’s! Zeker toch als het op dating aankomt, want als je daarin jezelf onbewust saboteert terwijl je zo graag liefde wilt vinden, is het gewoon jammer.
Ik ben eerlijk, ik vind het best lastig om mijn patronen in dating & relatie helder te krijgen. Da’s het vervelende met die dingen, je bent er zo aan gewend dat het je normaal is geworden. Hoe krijg je dan duidelijk wat niet handig is?
Juist liefde is een mooie om hiervoor onder de loep te nemen, omdat het zo enorm belangrijk voor ons is en we op dat gebied ons stinkende best doen. We zijn in de liefde vaak ook meer bereid te veranderen of verder te gaan dan op welk gebied dan ook. Als je dan toch de mist in gaat, kan dat erg pijnlijk zijn.
Je kunt eens kijken of je ex(en) door de jaren dat je samen was geregeld met dezelfde klacht kwam. Loopt daar een rode draad doorheen, is die er nog steeds? Zo ja, dient die je wel? Zo niet, hoe kun je die loslaten?
Belangrijk te weten dat loslaten of veranderen tijd kost.
Vergelijk het met langdurig dezelfde lijn over een veld met hoog gras lopen. Logischerwijs kies je de snelste en makkelijkste route naar je doel. Door de tijd ontstaat er zo een vast pad door het grasveld.
Als je besluit een andere route te gaan nemen, duurt het even eer er weer een nieuw pad ontstaat. Zo ook kost het tijd voor het oude paadje om geheel te verdwijnen. En soms ga je misschien toch nog via de oude route, want het is makkelijk en vertrouwd.
Exact ditzelfde gebeurt in de hersenen als je een vast patroon, gewoonte, manier van reageren wilt veranderen. Ook de hersenen nemen namelijk het liefst de makkelijkste route, want dat kost het minst energie, en dat zal veelal de bestaande route zijn. Daarom is iets veranderen zo moeilijk, zelfs al is die verandering beter voor je.
Veel saboterende dingen komen uit je jeugd, maar ook in je volwassen leven kunnen programma’s ontstaan of worden versterkt, zeker in liefdesrelaties.
Bij mij was dat door een relatie met een narcist. Die doen heel charmant, maar het zijn meesters in het vinden van je zwakke plekken om daar geregeld flink in te peuren tot het pijn doet.
Door hun systematisch werkwijze van misbruik en manipulatie kunnen oude programma’s wakker geschud worden. Maar er kunnen ook nieuwe ontstaan.
Toen ik na 10 jaar bij hem weg ging, nam ik ruim tijd om te healen en alles te verwerken.
Nou wist ik dat er op relationeel gebied nog wel wat te doen zou zijn, maar omdat dat niet geraakt wordt als je alleen ben, kun je dat niet echt uitwerken. Heel druk maakte ik me er niet om, ik was me ervan bewust en da’s doorgaans al het halve werk.
Na een tijdje kreeg ik een nieuwe relatie. Ondanks dat ik voorbereid was op triggers, bleek het veel erger dan ik had verwacht. Toen pas besefte ik hoe enorm krachtig die programma’s er in geramd waren.
Ik baalde als een stekker al lag mijn partner er niet wakker van. Hij wist wat er gebeurd was en had zelf een soortgelijk iets met een vrouw ervaren, dus dat was het probleem niet.
Wat niet hielp was dat ik me schuldig begon te voelen. Elke keer als ik getriggerd werd, voelde ik me alsof ik iets fout had gedaan. Dat was heel duidelijk een programma wat door die ex gecreëerd was in mij.
Ik had continu het gevoel dat ik alles perfect moest doen en ik begon op eischalen te lopen. Niet door mijn partner, maar door dat programma. Vanuit mezelf dus. Ik merkte dat het tegen mij werkte, ook fysiek, en het ging op den duur helaas toch mijn relatie te ondermijnen.
Iemand zei tegen me, “Je legt de lat wel héél hoog voor jezelf! Dit is pas je eerste relatie na die hele heftige. Je verwacht en eist teveel van jezelf.”
Die kwam binnen. Ik was zo druk geweest om het allemaal goed te willen doen dat ik vergat gewoon mezelf te zijn. Mijn nieuwe partner was als een blok gevallen voor de normale mij, niet de krampachtige versie die het allemaal perfect wilde doen. En ik voelde me daar uiteraard zelf ook niet goed bij.
Dat is een voorbeeld van hoe “perfectionisme” je saboteert.
Twee andere veel voorkomende zijn verlatingsangst en bindingsangst. Bizar genoeg zoeken deze 2 elkaar vaak op in relatie, waardoor beiden vervolgens continu in stress zitten.
Dan is er het pleasen, jezelf deep down niet de moeite waard vinden, enzovoorts.
Het belangrijkste is te weten en onthouden dat veranderen absoluut kan, maar dat het tijd kost en best even moeilijk kan zijn omdat het oude programma en de zenuwbanen in de hersentjes niet zomaar opgeven. Een beetje als een tv die een eigen leven leidt en zichzelf telkens op NPO2 zet terwijl jij verwoed het knopje op de remote induwt voor SBS6.
Maar als je volhoudt, geeft de tv op den duur op en kun jij heerlijk genieten van je nieuwe, zelf gecreëerde leventje met voedende programma’s!
Platonische liefde
Platonische liefde
Het woord platonisch komt van de Griekse filosoof Plato. Volgens Plato de hoogste trap van de Liefde. Tegenwoordig wordt een platonische liefde omschreven als een relatie tussen twee personen die geen seks hebben met elkaar.
Hij kwam als laatste binnen tijdens een cursus die ik volgde. De plek naast mij was nog leeg. Na afloop fietsten we samen naar huis. We moesten toch dezelfde kant op. En ja, we konden het goed met elkaar vinden. Gingen na afloop enkele keren ergens iets drinken. Geen onderwerp waar we het niet met elkaar over konden hebben. En ik begon hem leuker dan leuk te vinden. Maar hij was getrouwd, dus mijn gevoelens mochten niet groeien. Na het beëindigen van de cursus bleven we afspreken. Onze wegen hebben zich in de loop der jaren gescheiden door werk en verhuizingen, maar hij is en blijft nog steeds een goede vriend.
Het blijft dus mogelijk om een vriendschap te hebben zonder seksuele verlangens. Een goede vriendschap kan ontstaan omdat je naar elkaar een sterke connectie hebt en dat is van belang in elke relatie.
Toi et moi
Ik heb een brief geschreven aan een vriend,
gewoon met pen op papier.
Mijn gedachten verhuisd
naar de inhoud van een enveloppe
op de eettafel hier.
Ik ben vanavond in de tuin gegaan.
De daken en het gras wit.
Door een lamp verlicht
dwarrelen vlokken sneeuw
zachtjes op mijn gezicht.
De geur van de avond en de sneeuw,
vredig en stil, doet mij verlangen,
steeds opnieuw en opnieuw,
naar het onmogelijke dat ik bereiken wil.
Toen ik de warme kamer weer binnen kwam
lag daar nog steeds de brief
mijn handen strelen de woorden,
ik leg hem bij de overige aan mijn stille lief.
Mijn vriend blijft immer een vriend,
anders dan anders,
maar gewoon een fijne vriend.
Liefs,
Monique
Mijn datingbootje heeft de wal nog niet bereikt
Voorzichtigheid is de moeder (of vader?) van de porseleinkast. Dat geldt natuurlijk voor veel situaties in het leven. Het is een goed advies, niet onbesuisd dingen te doen waarvan je later of al heel snel ontiegelijk veel spijt kunt krijgen. Niet iedereen heeft dat advies in zijn zak gestoken. Als er ergens iets opdoemt, wat er op het eerste gezicht heel leuk uit ziet, dan is de verleiding groot om er ook maar meteen gebruik van te maken. De reclameboys en girls hebben dan weer een succesje geboekt. Of komt het door onze eigen naïviteit dat we overal snel intrappen?
Het daten, het zoeken naar een relatie kun je met een beetje fantasie vergelijken met een vaartocht. Daarvoor heb je natuurlijk een boot (-je), een stuurman, bemanning, een bestemming en proviand voor nodig. En goede landkaarten, sonar / radar. Want je moet wel weten langs welke weg je jouw vaartocht af gaat leggen. En niet roekeloos over de loopplank stormen.
Ik vergelijk een datingsite maar gemakshalve met het bootje waar je instapt. Net als er veel verschillende vaartuigen zijn is er ook een ruime keuze aan datingsites. Enkele “gratis” sites lijken op rondvaartboten, (hoewel je daar ook nog een behoorlijke prijs voor moet betalen!)en zelfs daar zijn weer variaties bij mogelijk. Denk maar aan de platbodems die in Den Bosch in de stad varen, waarbij je soms je hoofd moet bukken, en aan de luxe rondvaarboten in Amsterdam. Wie voor een betaalde site kiest is als iemand die vaart op een cruiseschip, op die boten kun je ook kiezen voor goede plekken en voor minder comfort. De stuurman is bij een datingsite de beheerder van de site, hij wordt door een paar mensen geholpen, de IT-helpdesk en de content manager.
De verwachting die iemand van een datingsite heeft kun je ook vergelijken met het einddoel van de vaartocht. Het is grappig dat het soort vaartocht een metafoor is voor wat er op een datingsite gebeurt. Je kunt genieten van alles wat je op een cruise meemaakt, en inderdaad zijn er mensen, die ingeschreven op een datingsite er een heel lange vaart van maken. Maar het einddoel komt maar niet in zicht. Wel komen ze op de datingboot leuke mensen tegen, met wie ze na het aanmeren in de veilige haven contact blijven houden.
In datingland is het heel gewoon om niet meteen toe te happen maar om eerst de boot af te houden, gewoon terughoudend te zijn. Het loont vaak de moeite om pas na een aantal keren te mailen en een telefoontje zich aan een fysieke afspraak te wagen. Die gedragslijn wordt heel verschillend toegepast. Vaak wordt de boot afgehouden. Koudwatervrees? Wie zal het zeggen. Ooit, lang geleden mailde ik met iemand die zodra ik schreef dat het nu tijd voor ontmoeten werd over iets totaal anders ging schrijven. Dat heeft een paar maanden voortgeduurd, totdat ik er maar een punt achter heb gezet.
Een aantal mensen op deze site zijn niet echt op zoek naar een “een op een-relatie”. Ook een vriendschap kan heel waardevol zijn. Ook zij varen mee op de datingboot. Er zijn zelfs mensen die hun leven beginnen te slijten op de datingboot. Het is hun wereld of in elk geval een groot onderdeel van hun leven geworden. Ook al meert de boot aan, zij gaan niet passagieren.
Ik wens iedereen hier een behouden vaart en een goede aankomst. Is jouw boot een love-boot? De in december bekendste boot zal al heel snel ons land verlaten, naar zuidelijke streken. Misschien vaar ik wel als verstekeling mee… Wie weet vind ik een paar duizend kilometer verder bij de Mediterranee ook fysiek genoeg warmte. De thermometer wijst er nu vaak 20 of meer graden aan. Zolang ik de boot maar niet gemist heb, of juist de boot in ga…
Als klap op de vuurpijl: Er is in elk geval in België een organisatie, die dating op het water verzorgt in een bootje. Is dat ook niet iets om hier op te pakken? Maar dan weer niet als een vervolg op de Amerikaanse tv-serie “The Love Boat” uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Die boottocht staat mij niet aan.