Kinderen kwijt aan sekte
woensdag 19 december 2018
Ik was nog maar net lid van 50Plus toen ik op de site werd benaderd door een lieve man. Hij had geen contact meer met zijn beide zonen. Zij hebben hun middelbare school nooit afgemaakt en wonen nu in de sekte van hun bloedeigen tante in Zuid Frankrijk. Ze hebben schriftelijk afscheid van hem genomen, willen niet geinformeerd worden als hij overlijdt en hebben beiden verklaard niets van hem te willen erven na zijn dood. Wat onschuldig begon, als initiatief van zijn tante om eenvoudig te leven en zo min mogelijk te consumeren, heeft een hele familie meegesleurd in een levensstijl, die ze uiteengescheurd heeft.
Tante was een volle zus van zijn moeder. Zijn moeder ging als eerste mee met de filosofie van tante om alleen hoogwaardig voedsel te eten, tv-kijken en internet te miniseren en het milieu zoveel mogelijk te sparen. Niets aan de hand, is een loffelijk streven. Al gauw volgde hijzelf, zijn vrouw, hun 2 kinderen en zijn enige (ongetrouwde) broer, want hun familieband was hecht. De opvattingen van tante werden langzamerhand steeds rigoureuzer. Medicijnen werden gewantrouwd, inentingen afgeraden en tante kreeg nieuwe volgelingen. Toen de groep een grootte van betekenis had gekregen, werden alle leden gepromoveerd tot een selecte groep van uitverkorenen. Contact met andersdenkenden, met uitzondering van degenen waar je beroepsmatig wel mee te maken moest hebben, werd afgeraden, zelfs als het goede vrienden en kennissen betrof die je al jaren kende. Puur alleen vanwege het feit dat zij anders dachten en volgens tante er dus een verwerpelijke levensstijl op na hielden. Tante ging ook in huwelijken stoken. Het celibaat was eigenlijk het hoogst haalbare, dan kon je, zoals monniken deden, het meest zuiver de leer naleven. Je kon wel getrouwd blijven, maar dan wel zonder seks. Dit ging mijn "date" veel te ver en hij begon ertegen in te gaan. Het resulteerde in een scheiding. De kinderen bleven wonen bij zijn ex-vrouw, die ze volgens de leer verder opvoedde en zij vervreemdden van hun eigen vader. De ongetrouwde broer bleef wel in de leer leven en ging de vaderrol invullen, dus brak hij met zijn broer. Zijn moeder zag dit allemaal gebeuren en koos partij voor hem, niet voor de ex-vrouw en de ongetrouwde broer. Zij stapte ook uit de leer. Dat kostte haar het contact met de kleinkinderen, dus brak ze tevens met haar eigen zus (tante), die dit allemaal veroorzaakt had. Moeder en 50plus-zoon hadden uiteindelijk alleen elkaar nog. Tante is met de hele commune naar een natuurgebied in Zuid Frankrijk verhuisd. Ze leven daar volkomen geisoleerd, zonder internet en met alleen een satelliettelefoon voor noodgevallen. Toen ik mijn date leerde kennen was hij aan het afkicken van de jarenlange hersenspoeling. Soms had hij een terugval, verdedigde hij zelfs nog de strenge leer of wilde hij uit pure wanhoop terug naar dit leven, omdat hij alleen zijn moeder nog maar had. Ik heb een aantal lange gesprekken met hem gevoerd en hem laten inzien dat dit niet de oplossing was. Hij had een dik boek over sektes aangeschaft en herkende veel van de situaties die daarin beschreven werden. Ook stond erin wat hij moest doen om niet in een zwart gat te vallen en hevige stemmingswisselingen tegen te gaan. Na 4 dates heb ik kennis gemaakt met zijn moeder. Ik werd door haar binnengehaald als was ik haar aanstaande schoondochter. Met moeite kon ik hem daarna ervan overtuigen dat hij wellicht helemaal nog niet toe was aan een relatie. Ga eerst maar eens volledig herstellen en met dat boek aan de gang. Laten we een pauze van 6 weken inlassen in ons contact en dan eens kijken hoe het met je is, zei ik...
Een maand later later stond opeens de firma Fleurop voor mijn deur, ik kreeg een groot boeket overhandigd. Op het kaartje stond : bedankt voor alle fijne gesprekken (brief volgt). De volgende dag lag zijn brief op mijn deurmat. Hij had zich de 1e week erg eenzaam gevoeld, en was daarom iedere middag gaan wandelen. Tijdens een wandeling in het bos bij zijn woonplaats (hij was pas 10 dagen alleen) had hij een leuke vrouw ontmoet, die daar aan het wandelen was met haar hond. De hond kwam spontaan naar hem toe en zij waren aan de praat geraakt. Zij was single, woonde dichtbij en er was meteen een klik. Zij was het helemaal ! Bovendien was zijn moeder gek op de hond. Hij liep nu met haar hond vaak naar zijn moeder, die vlakbij hem woonde, als zijn vriendin aan het werk was. Door zijn vele oppassen op de hond was zij vanaf het begin al erg veel bij hem en ze ging nog maar sporadisch terug naar haar eigen huis. Ik was perplex. Wonderbaarlijk, hoe snel hij opeens genezen was....
geplaatst door sixty - 4181 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?