Ongelukkig in het spel â gelukkig in de liefde? Tjaâ¦
maandag 25 mei 2020
Niet zo lang geleden heb ik u mijn visie verteld over de hoofdprijs in de liefdes-loterij. Het leven is op zich natuurlijk een grote Bingo. Soms lijkt het wel op Russische Roulette, als ik bedenk wat er mis ging, waardoor dat nare virus ons in zijn greep kreeg. Velen hebben naar mijn mening verkeerd gegokt, hoewel ze zich dat niet echt bewust waren.
Wie van u waagt er wel eens gokje door een lot in een loterij te kopen? Ik heb dat nooit gedaan! Een keer zat er in het kerstpakket van mijn werkgever een kwart staatslot, maar dat moest je eerst activeren. Uiteraard had ik geen prijs, maar daarna kreeg ik regelmatig het verzoek via de mail om weer een kansje te wagen. Van die mogelijkheid heb ik geen gebruik gemaakt, ik heb me afgemeld voor deze organisatie…
In mijn jeugdjaren werd ik regelmatig geconfronteerd met een andere manier van pogingen om rijker te worden door geld in te leggen op een gokspel. Mijn vader zag het evenwel niet als puur geluk, als hij wekelijks het formuliertje van de voetbaltoto invulde. Voor het invullen had hij stapels documenten geproduceerd met berekeningen van voetbaluitslagen van alle clubs uit verschillende divisies, die op het totopapiertje vermeld zouden kunnen worden. Die calculaties waren zijn levenswerk. Eind van de week bracht hij of ik het totoformulier naar de sigarenboer, en dan zat hij zondag vol spanning bij de radio naar de uitslagen te luisteren.
Mijn ouders zijn 38 jaar getrouwd geweest, totdat vader plotseling nog vrij jong (71) overleed. In die “goeie ouwe” tijd had papa twee keer in de toto een klein prijsje, wat in geen verhouding stond tot het geld dat hij er in geïnvesteerd heeft. Toegegeven, hij heeft wel veel voldoening aan deze “hobby” beleefd.
Na zijn overlijden was mijn moeder weduwe, zij heeft evenwel nooit een gokje gewaagd. Niet in de toto, waar zij al helemaal geen sjoege van had, maar ook niet in de loterij. Zoals ik het heb mogen zien waren ze gelukkig in de liefde, hij was haar eerste partner en zij was ook zijn eerste vrouw. Dat ondanks dat ze niet echt jong waren, toen ze elkaar ontmoetten, kort na het eind van de Tweede Wereldoorlog.
Wat gaat dat alles tegenwoordig anders. Ik heb de indruk, dat veel meer mensen in de liefde een tweede kans krijgen en ook benutten. De liefdes-tombola draait volop. Maar evenals je wanneer je een lot koopt natuurlijk hoopt te winnen, hoop je ook door het meedoen aan het rad van avontuur dat datingsite heet beloond te worden voor je inschrijven en deelname.
Binnenkort hopen we weer het Casino dat Amor oftewel Cupido heet binnen te kunnen gaan. Ook het speelhol, waar alles om geld draait opent misschien later dit jaar weer zijn deuren. U wordt in het Casino in Zandvoort wellicht ontvangen door een keurig geklede portier, die u naar de croupier brengt. Wat gaat u inzetten, en ook op welk nummer? Durft u hoog spel te spelen? Waar mijn vader destijds bij de toto dacht nog wat invloed te hebben op het percentage kruisjes dat hij goed had gezet op zijn formuliertje is een inzet in het gewone Casino een sprong in het diepe. Hoe zit dat in Casino Amor? Hoe groot is daar het slagingspercentage? Of geldt daar: Wie niet waagt, die niet wint?
Als uitsmijter: Wat is er belangrijker: Gelukkig in het spel of in de liefde? Mijn lieve ouders hadden het niet breed, maar ze hebben het volgehouden. Mooi is natuurlijk als spel en liefde altijd goed lopen. Helaas, dat is maar zelden zo…
geplaatst door Aktivo1 - 3228 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?