Terugpakken als uitlaatklep?
vrijdag 19 februari 2021
Overal, in de politiek, op het werk, in relaties, of het nu vriendschappen zijn, of relaties waarbij mensen samenwonen of “zelfs” getrouwd zijn komen er momenten, waarbij er een verschil van mening is. Dat hoeft op zich geen wereldschokkende gevolgen te hebben.
Zo’n verschillende visie over één gebeurtenis, over een vergissing kan helaas uitmonden in onenigheid. Het is natuurlijk goed om dit zo snel mogelijk als volwassen mensen met elkaar te bespreken. Misschien is er een compromis mogelijk of consensus. In veel situaties zal één van beide partijen zijn hoofd buigen en toegeven, dat hij / zij ongelijk had. In elk geval is “for the time being” de vrede bewaard.
Het bespreken van een verschil van mening, wanneer dit al op een stevige woordenwisseling is uitgelopen, gaat vaak gepaard met het uiten van allerlei frustraties, over zaken die in het verleden speelden. Die worden er dan bijgehaald, het wordt dan een woordenstrijd die niet alleen over het eigenlijke probleem gaat. Het gaat fout, als het een strijd wordt over de personen en karakters, die bij het dilemma betrokken zijn. Op de persoon spelen is altijd verkeerd. Dan is er geen sprake meer van respect voor elkaars normen en waarden.
Het is in en intriest, dat ik dit de laatste jaren zie gebeuren door mensen, die geacht worden op te komen voor mijn belangen, die ze in de Tweede Kamer en ook in de gemeenteraad geacht worden te vertegenwoordigen. In Jip en Janneke taal worden woorden gebruikt, waarvan mijn moeder me vroeg mijn mond te spoelen met zeepsop, als ik ze uitte.
Frustraties kwijtraken is een kunst. In het programma “Overspel in de liefde” op SBS 9 is dagelijks een onderdeel “Zoete wraak”. Meestal betreft het een vrouw, die ontdekt heeft dat haar partner haar bedrogen heeft. Dat heeft ze weliswaar op niet een niet misverstane manier hem voor de voeten geworpen, maar daarmee heeft ze dit nare hoofdstuk nog niet afgesloten. Ze bedenkt iets, waardoor de directe omgeving van haar partner (werk, kennissenkring) met de misstap wordt geconfronteerd, en die actie heeft uiteraard vervelende gevolgen voor de partner, die daarna ex-partner is. De gevolgen van zo’n actie staan niet altijd in de juiste verhouding tot wat haar partner heeft uitgevreten… Vaak maakt een bedrogen partner een filmpje van haar partner met een verboden liefde, en verspreidt dat onder zijn contacten.. Of ze spuit op zijn auto teksten, waaruit iedereen kan opmaken, wat er gebeurd is.
Zij heeft hem dus teruggepakt. Het komt niet alleen in relaties voor, overal waar mensen met elkaar overhoop liggen gebeurt het. In het ergste geval komt er geweld bij kijken. Ook kan iemands “goede” naam door het slijk gehaald worden, waardoor hij zijn baan, veel vrienden of zelfs familieleden kwijt raakt.
Hoe komt dit alles toch tot stand? Heel eenvoudig, door de natuurkundige wet: Actie leidt tot reactie en door het verschil in macht tussen de baas en zijn ondergeschikte. Ergens moet deze vicieuze cirkel doorbroken worden. Om dit op te lossen is een goed gesprek in een vroeg stadium, als het meningsverschil nog niet op onenigheid is uitgelopen de enige uitweg. Helaas is diegene van beide partijen, die zijn of haar mondje het beste kan roeren dan weer in het voordeel. Dat kan een reden zijn om er een derde bij te halen, die optie werkt alleen, als die persoon zich volledig onpartijdig opstelt. Nog een voorbeeld zijn de grote misbruikschandalen rond Jeffrey Weinstein en Bill Clinton. Terugpakken is in wezen het uitoefenen van wraak, dat moet koste wat het kost voorkomen worden. Bij dit alles is niet alleen goed praten, maar vooral goed luisteren een must…
geplaatst door Aktivo1 - 2744 keer gelezen
Vorige berichten
Wat wil je nog?
Aantrekkingskracht voelen voor iemand is moeilijk uit te leggen. Lichamelijke of geestelijke factoren die daarin een rol spelen zijn niet onder een hoedje te vangen. Het kan heel divers zijn waar iemand op valt. Waar de een naar het uiterlijk kijkt, kan een ander erg gecharmeerd raken van iemands uitstraling. Het heeft ook te maken of je er nog voor open staat. Als je teleurgesteld bent in de liefde, zal je meestal eerst tijd nodig hebben om dit te verwerken en dat is prima. Maar er kan ook zoiets optreden als date-moeheid.
Ik woon dichtbij de kust. Ik zoek het liefst een man uit Noord Holland op spontane bezoekafstand, maar die cirkel is te beperkt. Daarom heb ik 50 km als maximale afstand ingesteld. Nog steeds krijg ik veel berichten van heren uit het Oosten en Zuiden v/h land, die meer dan 100 km bij me vandaan wonen. Ik word daar best weleens kriegel van. Ik vind het oosten en het zuiden van ons land heerlijk om op vakantie te gaan, maar een LAT-relatie aangaan met een man die zo ver weg woont, is niet mijn doel. Hij geeft dan vaak als antwoord, maar ik vind een grote afstand niet erg, ik hou van auto rijden.
Een enkele keer ben ik overstag gegaan doordat de man echt serieus in mij geïnteresseerd leek en hij bereid was naar mijn woonomgeving te komen om me te ontmoeten. Maar als hij op de terugweg naar huis dan in de file was beland, daardoor er nog langer over heeft moeten doen om thuis te komen, snapt hij ook wel dat dit op den duur geen haalbare kaart is. We gaan beiden immers voor een LAT-relatie, niet meer voor samenwonen. En wat als al die verre reizen naar elkaar in de toekomst echt een serieus probleem worden bij ziek en zeer? Daarbij kijk ik echt niet alleen naar hem, maar ook naar mezelf. Ik kan ook iets ernstigs gaan mankeren.
Het komt regelmatig voor dat een man een fitte, jongere vrouw zoekt, die nog strak in haar vel zit. Dat heeft vaak te maken met zijn libido, dat snap ik wel. Maar ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak. Als een oudere man bij de 1e date al zeer moeilijk lopend naar mij toe komt, is dat ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn libido. Ik heb om een actieve, gezonde man gevraagd in mijn tekstprofiel, denk ik dan meteen. Hij zal toch erg leuk of lief op me moeten overkomen om nog voor de tweede keer met hem te willen afsoreken.
Over nog voldoende libido gesproken, hoe langer ik alleen ben, des te meer neemt dat af. Andere dingen hebben meer prioriteit en zijn veel belangrijker voor mij, zoals veilig voelen bij elkaar, opbouwen van vertrouwen, bijzonder gesteld raken op elkaar, dat kost gewoon tijd. Dan komt dat warme gevoel op een gegeven vanzelf wel om meer intimiteit met hem te willen hebben...
Een veiling is zo gek nog niet maar een datingsite is geen veiling!
Vorig weekend werd ik geplaagd door een applicatie, die zich op mijn computer heel wel thuis vond, maar die mij mateloos irriteerde Een keer per minuut kwam er een pop-up schermpje in de rechteronderhoek op mijn beeldscherm met een waarschuwing van een op zich gerenommeerd anti-virusprogramma. Heel dreigend. Even zoeken op Google leerde mij, dat dit een fake melding was, bedoeld om mij te verleiden veel te betalen. Dat soort “grappen” gebeurt altijd als het mij niet lukt iemand uit mijn eigen kring, die meer verstand heeft van computers dan ikzelf te benaderen om dit op te lossen.
Twee dagen later bezocht ik een dienstenveiling; iedereen kon bieden op een dienst, aangeboden door iemand uit de groep. De opbrengst was voor een goed doel. Laat nu een van die diensten computerhulp zijn! Bingo, dacht ik. Ik bood uiteraard mee, en voor een zacht prijsje was ik de winnaar van maximaal twee uur digitale hulp.
Ik heb daarvoor nog nooit meegedaan met een veiling. Dat is meer de angst dat ik door een verkeerd signaal ergens aan vast kom te zitten, waar ik geen belangstelling voor heb dan desinteresse in het fenomeen. Door de dienst die ik had “gewonnen” via deze veiling, die overigens gemoedelijk en heel vlot verliep, mede door de uitmuntende veilingmeester, hoopte ik dat mijn computer van het plaagprogramma verlost zou zijn. En ja, daags na mijn bod op de veiling kwam de reddende engel bij mij langs om mijn pc te zuiveren. Bleek na afloop, dat zijn paps precies met hetzelfde probleem te kampen had gehad. Natuurlijk was de oplossing heel simpel, maar ik had dit niet zelf kunnen uitvogelen. Met een paar minuten was ik van de ellende verlost.
Het is mijns inziens onterecht om een datingsite een op een te vergelijken met een veiling. Toch kwamen enkele eeuwen geleden wel mensen te staan op een podium van een veiling. Dat was toen de slavenhandel bloeide, een vreselijke negotie, waar Nederlanders heel nauw bij betrokken waren en goed aan verdiend hebben! De West-Indische Compagnie, een tegenhanger van de VOC is op de slavenhandel gebaseerd.
Wel zijn er raakvlakken tussen een veiling en een datingsite voor ouderen. Op een veiling worden vaak dingen aangeprezen, die niet direct van een leverancier komen. Tenzij de fabriek waar de te veilen voorwerpen gemaakt zijn of de winkel waar ze verkocht worden failliet ging. Dan gaat het om recente zaken. Een datingsite voor ouderen heeft voor het overgrote deel leden, die al een of meer dan een relatie achter de rug hebben. Bij een veiling worden de te veilen zaken bij opbod en in een enkel geval bij afslag (denk aan een bloemenveiling of groenteveiling) verkocht.
Wie op een datingsite staat heeft in zijn of haar profiel vaak toch veel plusjes vermeld, waardoor mogelijke daters aangemoedigd worden te reageren. In een catalogus van een veiling staan vaak wat opgehemelde beschrijvingen van de te veilen voorwerpen. De veilingmeester hanteert vaak een startbedrag. Oeps, heb ik nu toch weer overeenkomsten geconstateerd?
Twee vraagjes: Wie heeft ooit wel eens met een veiling meegedaan, wat voor ervaringen heb je daar aan overgehouden? Last but not least, wie is ook geplaagd door zo’n in de eerste alinea omschreven pop-up scherm? En hoe heb je het opgelost? Zelf, of moest er een wizzkid dan wel een professional aan te pas komen?
Liever
In mijn klassen met gevorderde taalleerders, doe ik het wel.
Af en toe een uitstapje maken.
Neem het woord 'kussen'. Enkelvoud van zo'n ding waar je hoofd 's nachts op ligt, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se onplezierig vinden en je geeft er niet één, maar soms wel twee. Zo dus.
Kan met katten ook. Meervoud van een enkelvoud waarvan de een niet genoeg foto's kan zien, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se als plezierig ervaren, als ze het lijdend voorwerp zijn.
Grappig wel dat katten als werkwoord niets te maken heeft met het meervoud van de diersoort die hier zo verguisd wordt dan wel geliefd is. Zoek het zelf maar op luie donders! Wel zielig voor die katten trouwens.
Ik ben gek op ze trouwens. Ja, op wie dan PlanB? Nou, als het mensen zouden zijn, had ik 'hen' moeten hebben geschreven, dus ik bedoel die katten. Sorry, mede namens de PvdD, maar dieren zijn in het Nederlandse recht en dus ook in onze taal objecten en daar gebruiken we alleen het verwijswoord 'ze' voor. En dat geldt dus niet alleen voor katten, maar ook voor beftekkels, andere ondermaatse asbakkenrassen, papagaaien, goudvissen, hangbuikzwijnen, you name it.
Soms heb ik het in de les ook over 'graag' en 'lief'. Dat die twee woorden dezelfde vergrotende en overtreffende trap hebben: liever en liefst. Ik zou graag zien dat we wat liever voor elkaar zijn. Teiltjes bij de uitgang verkrijgbaar. Liefst schoon.