Een goed voorbeeld doet navolgen?
donderdag 19 mei 2022

Een dik gedrukte krantenkop in het regioblad trok mijn aandacht : Jonge Uitgeester (7) fietst van Uitgeest naar Parijs. Het verhaal : samen met zijn vader werden de 767km in 14 dagen afgelegd in de meivakantie. Vorige week vrijdag kwamen zij onder een stralend blauwe hemel aan bij de Eiffeltoren.
Er werd over rustige wegen en fietspaden 55 km per dag gefietst, overnacht werd er op campings of in een bed & breakfast. Het jonge kind had een fiets met 24 inch wielen, dus moest voor iedere km veel harder trappen dan zijn vader, die op een fiets met 28 inch wielen reed. Het was niet zijn 1e fietsvakantie, want toen hij 5 was fietste hij al vanuit Uitgeest naar Bergen op Zoom en op 6-jarige leeftijd naar Maastricht. Hij vond het fantastisch om naar de Eiffeltoren te fietsen, elke dag was hij zingend onderweg. De laatste 10 km tot de Eiffeltoren, was hij zo hard aan het zingen, dat half Parijs naar hem omkeek. Terug naar huis hebben ze de fietsbus gepakt, anders was hij niet op tijd terug voor school. Het liefst had hij nog verder gefietst, naar de echte bergen, maar daarvoor vond zijn vader hem nog te jong.
Meteen moest ik denken aan mijn eigen jeugd. Mijn vader liep op zondag graag langs de oude grachtenpanden in Amsterdam. Ik ging soms met hem mee. Hij wees me dan op de jaartallen van de woningen, op de ingemetselde plaquettes in de voorgevel van sommige huizen met daarop prachtige afbeeldingen, op sierlijke wandtegels in portieken of mooi afgewerkte dakranden. Daar heb ik mijn voorliefde voor architectuur aan overgehouden. Nog steeds kijk ik naar alle details van woningen, landhuizen en boerderijen die ik onderweg tegenkom. Het historische centrum van een stad of dorp heeft altijd mijn volledige interesse.
Ook vind ik het mooi, hoe jonge kinderen op boerderijen de liefde voor het landschap en de beesten al met de paplepel van hun ouders meekrijgen, zodat ze later hun beroep van boer(in) met veel passie zullen uitoefenen. Hetzelfde zie ik vaak gebeuren met liefde voor muziek. Is er in het ouderlijk huis veel muziek gedraaid of door een familielid op een muziekinstrument gespeeld, zal dat zeker invloed hebben op de muzikale vorming van hun kinderen.
Om nog even terug te komen op de fietstocht van vader en zoon naar Parijs : mijn droomreis ga ik nu ook maken. Ik heb enige jaren geleden de tv-serie van Huub Stapel gezien : langs de Rijn. Vanaf de oorsprong in Zwitserland werd de loop van de Rijn gevolgd tot de uitstroom in de Noordzee. Geboeid keek ik naar de filmbeelden van de imposante Loreley-rots voorbij Koblenz in een scherpe bocht van de Rijn, waar de stroming van de rivier behoorlijk sterk is. Een legende vertelt over een betoverend mooie jonge vrouw die op die rots zat. Met lieflijk gezang lokte "deze nimf" alle schippers die langs deze rots wilden varen in de val. Zij konden haar gezang en haar schoonheid niet weerstaan en leden bij deze rots schipbreuk, vaak met de dood als gevolg.
Een jonge edelman, wou deze mysterieuze nimf weleens van dichtbij bekijken, huurde een schip en heeft zijn nieuwsgierigheid eveneens met de dood moeten bekopen. Zijn vader, gek van verdriet, ging met een groot leger naar de rots om de dood van zijn zoon te wreken. De nimf, die bovenop de rots zat, zag het leger al van verre aankomen, dook de Rijn in en verdween voorgoed. Onderaan de rots staat nu een standbeeld van haar ter nagedachtenis. Tegenwoordig kan men zonder gevaar deze rots beklimmen. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over een groot stuk van de Rijn. Gisteren heb ik mijn droomvakantie geboekt : Ik ga in juni een week in een hotel vertoeven daar dichtbij in de buurt om langs de Rijn naar de Loreley te fietsen. Uiteraard wil ik deze rots ook graag beklimmen.
Nou ben ik erg nieuwsgierig of jullie een hobby of een passie hebben, die al begonnen is in je jeugdjaren, of misschien heb je ook een droomreis in petto om in de toekomst te gaan maken?
geplaatst door sixty - 2086 keer gelezen
Vorige berichten
Prooi
Wil je nog een glaasje, vroeg ze me na het Sint-Jansfeest, ook bekend als de midzomerwende die niet alleen, maar zeker in het zuiden uitgebreid wordt gevierd.
Zoals elk jaar werden de feestelijkheden op het plein in de kleine buurtschap waar de camping is gelegen ’s avonds laat afgesloten met het vuurwerk. Dat is altijd dringen, want vanaf de derde rij is er behalve rook weinig te zien. Onbedoeld kwam ik naast een vrouw te staan. We raakten elkaar niet, maar ik stond voldoende dichtbij om haar lichaamswarmte te voelen en een zweem van haar friszoete parfum te vangen. Zou ze alleen zijn? Ik ben echt niet voortdurend op jacht, integendeel, helemaal niet meer en ik heb sowieso altijd weinig affiniteit gehad met dat jagersyndroom waar we sinds het Stenen Tijdperk mee opgezadeld zitten. Maar toch, eenmaal in deze positie diende de vraag zich als vanzelf aan. En het was tenslotte zomer in het zuiden. Context bepaalt veel, zo niet alles.
We raakten aan de praat en na enkele minuten wist ik dat ze gescheiden was en nu voor het eerst samen met haar twee tienerdochters weer op vakantie was. Tijdens de finale van het vuurwerk, twee aarzelende fonteinen die meer naar voren dan omhoog spoten, bracht ze haar mond dicht bij mijn oor en zei: ‘Heb je zin om nog een glas wijn te komen drinken als het vuurwerk is afgelopen?’ Op de terugweg gaf ze me een arm. Hoe moeilijk kan dat jagen trouwens zijn, dacht ik nog, vlak voordat ik besefte dat ik waarschijnlijk de prooi was.
Vriendschap of relatie
Bij het invullen van je profiel komt er een vraag met 3 keuze-mogelijkheden : 1) relatie,2) vriendschap, 3) maakt niet uit. Hoezo maakt niet uit? Ik zie wel degelijk verschil in het hebben van een relatie of vriendschap. Bij een relatie draait het toch vooral om die ene, waarmee ik graag een toekomst wil opbouwen, hopelijk ook oud mee kan worden. Bij vriendschap blijft dat nog altijd maar de vraag. Goede vrienden hebben veel 50plusleden soms allang. Tenslotte hebben we al een heel leven achter de rug voor je lid werd van deze datingsite.
Bij oude vriendschappen zijn ook wel degelijk verschillen te noteren. Er zijn allemansvrienden, die makkelijk nieuwe vrienden maken omdat dat ze van nature heel lief zijn en zich makkelijk aanpassen aan anderen. Dat geeft ze een goed imago, want ze weten zich overal gunstig te presenteren. Maar het zijn vaak versnipperde vriendschappen, ze hebben voor alles wat ze willen ondernemen wel een passende vriend(in). Vaak zelfs meerderen voor dezelfde activiteit. Is altijd makkelijk als degene aan wie je het eerst gevraagd had om mee te gaan niet kan. Er kleeft ook een gevaar aan : als ze iemand vinden waarmee ze het gezelliger of leuker vinden dan met jou, zal de vriendschap op een gegeven moment ophouden. Ze vragen jou bijna nooit meer en als jij iets voorstelt komt het hem/haar niet uit. De vriendschap was toch te oppervlakkig en bloedt dan dood . Een beetje vergelijkbaar met clubvriendschappen, als je van de (sport)club afgaat, zal het contact vaak gaan verwateren, want anderen nemen dan jouw plaats in.
Je kan ook eigenzinnige vrienden hebben. Deze mensen zijn gewoon zichzelf, ze doen zich ook niet anders voor. Ze hebben meestal minder vrienden, waar ze heel veel mee delen. Dit kunnen zelfs levenslange vriendschappen zijn, want ze blijven trouw contact met je houden. Doordat hij/zij veel van je weet, is die vriendschap dan ook erg diep. Dit kan een probleem worden als de partner voor zo'n hartsvriend(in) met pensioen gaat en alle dagen thuis komt. Ik heb meegemaakt dat hij die trouwe single vriendin van zijn vrouw opeens niet meer zo geslaagd vond. Bij hun vriendschap met andere echtparen was er immers ook veel tijd en aandacht voor hem. Dan ligt de bal bij zijn vrouw hoe zij hier mee om wenst te gaan. Het hemd is meestal nader dan de rok, dus het komt hard aan als zo'n hechte, jarenlange vriendschap opeens een stuk minder gaat worden, op den duur zelfs kan gaan verwateren.
Dit probleem kan zich ook voordoen bij een single m/vr die een nieuwe geliefde vindt op oudere leeftijd. Het is dan nog maar helemaal de vraag hoeveel tijd je vriend/in gaat doorbrengen met oude vrienden. Zeker in het begin kan je zo iemand beter met rust laten en hopen wanneer de 1e verliefdheid voorbij is, de hechte vriendschap vanzelf weer opbloeit. Daarbij is het van groot belang dat die nieuwe liefde niet jaloers wordt op die goede vriend/in van jou, zeker als die ook nog eens van de andere sekse is ....
Verstrooid, vergeten, dement en dan?
Het geheugen, dat voor iedereen van enorm belang is, laat mij en vermoedelijk iedereen die wat ouder is wel eens in de steek. Het is enerzijds vervelend, dat ik niet zonder hulpmiddelen of noem het foefjes afspraken kan nakom, ik merk het evenwel ook bij jongere mensen. Bij veel gezinnen hangt aan een keukenwand een bord met briefjes waarop met datum en soms tijd staat wie wat moet doen. Op het toilet hangt een verjaardagskalender. Tot nu toe heb ik mij niet laten verleiden om mijn naam te schrijven bij de datum, waarop ik zelf jarig ben.
De hulpmiddelen om mij ergens op te attenderen zijn veel geavanceerder geworden. Er zijn programma’s op een smartphone die een waarschuwingssignaal laten horen. Ik beperk mij tot een tekstprogramma met afspraken en dingen die gedaan moeten worden, een things-to-do lijstje in mijn pc.
Onlangs was ik wederom in Amsterdam bij een dansevent; ik zwierde met een aardige dame die na een paar dansjes opeens verdwenen was. Een kwartier later betrad ze weer de dansruimte, maar al heel snel daarna nam ze weer de benen naar elders. Een half uur later kwam ze opnieuw op de proppen. Ik vroeg haar, waarom ze opeens weg was gegaan. Wat bleek? Zij, zelf 68 jaartjes oud was met haar moeder van 92 gekomen, en die was helemaal overstuur omdat ze haar mobiel kwijt dan wel vergeten was. Dochterlief spoedde zich naar haar eigen woning en de woning van moeder en kwam tot opluchting van moeder met het mobieltje aanzetten.
Diezelfde avond besloot ik een echtpaar in het Gooi eens te bellen. Ik schrok toen ik hem sprak. Ik ken hen allebei al meer dan 50 jaar, over twee jaar willen zij hun gouden bruiloft vieren; ik was er getuige van, toen zij elkaar ontmoet hebben, toen ik met hem naar een dansgelegenheid in Amsterdam ging. Hij vertelde mij, dat ze op doordeweekse dagen uit elkaar zijn, en dat ze alleen in het weekend samen zijn. Zijn vrouw verblijft nu van maandag tot en met vrijdag in een zorginstelling op een gesloten afdeling, wel in dezelfde stad, omdat zij lijdt aan dementie. Op zaterdag en soms al op vrijdagavond haalt hij haar op zodat ze het weekend samen thuis kunnen zijn. Als klap op de vuurpijl verraste een predikant mij de volgende ochtend op een preek over het geheugen van de geest.
Dit alles zette mij aan het nadenken over het belang van een goed geheugen, een heldere geest. Ook ik ben dus voor belangrijke zaken een beetje afhankelijk van mijn agenda. En het lukt mij tot nu toe redelijk om gemaakte afspraken te realiseren. In de twee situaties die ik hierboven beschreef beschikt de persoon, die een verminderde geheugenfunctie heeft over een vangnet in de vorm van een familielid of zelfs een partner. Uit mijn nabije omgeving ken ik nog zo’n stel, waar nu de man dementeert en zijn vrouw hem begeleidt. Die begeleiding valt niet mee. Soms geeft een partner die dement is tegengas als hij / zij geholpen wordt. Er vallen wel eens van weerskanten harde woorden. Dementie raakt de kern van wie iemand is. Hoe moeilijk is het vaak om contact te krijgen met iemand die dementeert!
Als je als single op “latere” leeftijd opnieuw iemand ontmoet en er is een klik, dan weet je nooit van te voren, hoe de relatie zich zal ontwikkelen en al helemaal niet wanneer een van beiden gaat kwakkelen. Ik ken ook een stel, waarvan de vrouwelijke helft vooraf wist dat haar partner lichamelijke klachten had. Hij was altijd heel helder van geest, dat trok haar in hem aan en ze zijn na een paar jaar verkering getrouwd. Maar hoe gaat dat met stellen die elkaar na een eerdere relatie ontmoeten en waarbij een van beiden met geheugenverlies of zelfs met dementie te maken krijgt? Waar er sprake is van echte liefde wordt er wel een oplossing gevonden. Het valt evenwel niet mee… Hoe ga je zelf om met geheugenverlies en wat heeft het voor impact op je omgeving?