Monogaam of polyamory
dinsdag 25 april 2023

Soms lees ik in een profiel dat de desbetreffende heer zichzelf beschrijft als monogaam. In het begin dacht ik dat dit bijna vanzelfsprekend was, want waarom ga je op een datingsite? Toch om een partner te zoeken? Gedurende de tijd kwam ik erachter dat dit te kort door de bocht door mij gedacht was, ik leerde afkortingen van begrippen waar ik nog nooit van had gehoord, waarschijnlijk omdat ik daar nooit aan dacht. Maar ik leerde dat er ook mensen op deze site, en waarschijnlijk ook andere sites, zijn die een andere invulling zoeken voor een relatie. Ook las ik ergens dat een (on) bekende BNer niet tegen een open relatie is, hoewel ze er nog niet mee te maken had.
Ook is er op tv een serie die gaat over het wel en wee van een man met meerdere vrouwen en de kinderen die het gevolg zijn van zo’n samenleving. Ik heb wat stukjes van een paar afleveringen gezien onder het mom van: eerst zien waar het overgaat en dan pas een mening vormen.
Zou ik het ok vinden als in een relatie mijn partner zou zeggen dat hij wel eens een keer met een andere vrouw het bed wilde delen maar mij altijd op nummer 1 zou plaatsen? En geeft mij dat dan ook carte blanche om ook op zoek te gaan naar een one-night stand? Hoe zou het dan daarna gaan, de volgende dag? Zouden er dan ervaringen worden uitgewisseld en misschien nieuwigheden in de bestaande relatie worden toegevoegd?
Het was een soort van soul searching, want rigide vasthouden van gewoontes is niet altijd bevorderlijk, zeker in een nieuwe relatie komen er nieuwe ideeën en andere inzichten die het proberen waard zijn, zolang beide het er mee eens zijn en gelijkwaardigheid bewaard blijft.
Ik weet nog dat ik als 18 jarige bij een examenfeest aanwezig was, aan het eind bleven we met een groep in een garage slapen en al gauw vormden zich stelletjes die bij elkaar in de slaapzak kropen. Een klein groepje, waaronder ik, besloot om een nacht wandeling te gaan maken want het gebeuren in de garage was niet iets waar we getuige van wilden zijn.
Sindsdien zijn er heel wat jaren voorbij gegaan dus ik heb nagedacht over wat mijn standpunt in deze nu is.
En de conclusie is: ik ben monogaam, mijn standpunt is en blijft: two is company, three is a crowd. En hoe zit het dan met flirten? Ik ken ook getrouwde vrouwen die het best wel leuk vinden om te flirten, daarover ook afspraken hebben gemaakt met hun partner, onder de noemer: je mag buitenshuis honger krijgen zolang je maar thuis komt om te eten. Dat dit toch een probleem kan worden bleek toen twee stellen gingen scheiden vanwege het verliefd worden op een ander, hoewel ik niet weet of die ander het onderwerp was van een flirt.
Mijn gevoel bij dit alles is dat ik mij er ongemakkelijk bij voel. Ik heb respect voor iedereen die er anders over denkt, natuurlijk hoeft niemand het met mij eens te zijn, maar ik blijf bij waar ik me het prettigste bij voel.
In mijn profiel ga ik dit dan ook aangeven, dat scheelt weer uitleg geven als een nieuwe relatie zich aandient.
geplaatst door Angi - 1035 keer gelezen
Vorige berichten
Fabeldieren
Het boek Fabeldieren van Floortje Zwigtman, met illustraties van Ludwig Volbeda heb ik gekocht in museum Kranenburg in Bergen. Inleidende tekst : door deze oude verhalen leren we iets over de menselijke geest en over onszelf. Ook een waarschuwing : sommige fabeldieren zijn zo gevaarlijk, dat je ze het best van veilige afstand kunt bekijken. Een voorbeeld is Cerberus, de waakhond van Hades, de God van het dodenrijk.
Cerberus bewaakt de poorten van de onderwereld. Als je bij de onderwereld aankomt begroet de hond je enthousiast en kom je zonder problemen binnen. Maar doden die genoeg krijgen van het dodenrijk en proberen te ontsnappen, houdt hij grommend tegen. En wat dachten jullie van Harpijen ? Dat zijn valse vogelvrouwen met heksengezichten en scherpe grijpklauwen. Ze plukken zeevaarders van hun schepen en wekken met hun vleugels stormen op. Pas ook op voor Medusa, haar lange lokken zijn krioelende slangen en wie in haar ogen kijkt verandert in een stenen beeld.
Maar er zijn natuurlijk ook goede dieren. De Eenhoorn werd in de Middeleeuwen beroemd. Een beker, gemaakt van die hoorn, zou ieder gif die je vijand je wil laten drinken, onschadelijk maken. Ook een goed dier is de Dondervogel. Het is een machtige adelaar. Hij draagt op zijn rug een waterpoel van dauwdruppels. Dat water stort hij uit boven een gebied dat door bosbranden is getroffen, zodat het weer vruchtbaar wordt.
De Griffioen is de koning der dieren. Dit fabeldier heeft een lijf, achterpoten en staart van een leeuw, maar de kop, klauwen en de vleugels zijn van een adelaar. Hij is moedig en sterk. Vele koningen uit de Middeleeuwen wilden net zo onoverwinnelijk worden als deze griffioen en lieten dit dier daarom op hun wapenschild schilderen. Trollen zijn fabelwezens uit Scandinavië. Ze hebben krachtige spierballen en ontvoeren soms mensen. De enige manier om iemand van een trol te bevrijden is klokken te laten luiden bij de trollenheuvel. Ze smijten hun slachtoffer dan weer naar buiten. Maar wie ooit tussen de trollen geleefd heeft, wordt nooit meer de oude.
Mocht er ooit een trollenfamilie in je buurt komen wonen, probeer ze dan te vriend te houden. De enige keer dat je last van ze kan hebben is op de avond voor Kerstmis. als je naar de kerk gaat. Dan vallen ze de verlaten boerderij binnen om er wilde feesten te houden. Dus blijf die avond maar liever thuis. Een Scandinavische weerwolf (mens die een wolf is geworden) is gevaarlijk. Je kan je alleen tegen hem verdedigen door zijn naam eigen naam te roepen, dan verandert hij weer in een mens.
Draken zijn vleesgeworden angsten van mensen. Ze spuwen vuur en hebben zo'n slechte adem, dat alles waartegen ze blazen verschrompelt of verdort. Draken staan bekend om hun woede en slechte humeur, zijn trots, jaloers, hebzuchtig, vraatzuchtig en lui. Dat noemt men wel de 7 hoofdzonden. Een ridder die ten strijde trekt tegen een draak, strijdt dan tevens tegen het kwade in hemzelf. Chinese draken zijn minder chagrijnig, mensen staan niet op zijn menu. Als hij in een goede bui is, zal hij je zelfs helpen. Als je in China een draak genoemd wordt, is dat een compliment. De Djinn is ontstaan uit de hete wind van de woestijn. Ze kunnen goed of kwaad doen, want ze hebben magische krachten. Djinns kunnen je gek of ziek maken, maar ze kunnen ook paleizen voor je bouwen.
Tsukumogami betekent : rommelende rotzooi. Ruim je nooit op? Na jaren gaan gebruiksvoorwerpen een eigen leven leiden. Door gaten in de wand staren wel 100 ogen je aan. In de keuken vecht Seto Taisho, de potten- en pannengeneraal, met Shiro Taisho de theedoekendraak. De Keukegen lijkt op een kleine hond, die hoognodig in bad moet. Hij leeft onder je bed. Je vindt hem alleen in huizen die nooit schoongemaakt worden. Ze brengen ziektes met zich mee, Dus ruim altijd je kamer op en houdt hem buiten de deur.
Als afsluiting heb ik een mooi verhaal voor jullie Boeddha liep van stad naar dorp om de mensen te leren hoe ze moesten leven. Hij was arm en had honger. Hij ontmoette een haas, die zichzelf wilde opofferen om hem te helpen. De haas sprong in het houtvuur, zodat Boeddha hem kon opeten. Maar Boeddha strekte zijn armen uit en redde hem. Hij zei, ik zal ervoor zorgen dat de mensen nooit zullen vergeten welk offer jij wilde brengen. Hij zette de haas op de maan, waar iedereen hem nog steeds kan zien op alle nachten dat de maan vol is. Daarom is nog steeds bij volle maan de kans op het vinden van een geliefde, voor iedere man of vrouw die daarnaar op zoek is, het grootst...
Saboteer jij jezelf?
Patronen, we hebben ze allemaal en van veel zijn we ons niet eens bewust. We hebben ze in ons dagelijks leven met hoe we dingen doen, maar ook in de liefde.
Ik vond het best confronterend te leren dat je rond je 35e ‘gerund’ wordt door een hoop programma’s die in de tijd daarvoor zijn gevormd. Die gaan over acties-reacties, overtuigingen, gedrag enz.
Er hoeft op zich niets mis mee te zijn. Het maakt het leven ook wel makkelijk en veel ervan dienen je. Maar er zijn er ook die dat niet (meer) doen en je saboteren, vaak zonder dat je je hiervan bewust bent.
Best goed om eens te kijken naar je vaste patronen en programma’s! Zeker toch als het op dating aankomt, want als je daarin jezelf onbewust saboteert terwijl je zo graag liefde wilt vinden, is het gewoon jammer.
Ik ben eerlijk, ik vind het best lastig om mijn patronen in dating & relatie helder te krijgen. Da’s het vervelende met die dingen, je bent er zo aan gewend dat het je normaal is geworden. Hoe krijg je dan duidelijk wat niet handig is?
Juist liefde is een mooie om hiervoor onder de loep te nemen, omdat het zo enorm belangrijk voor ons is en we op dat gebied ons stinkende best doen. We zijn in de liefde vaak ook meer bereid te veranderen of verder te gaan dan op welk gebied dan ook. Als je dan toch de mist in gaat, kan dat erg pijnlijk zijn.
Je kunt eens kijken of je ex(en) door de jaren dat je samen was geregeld met dezelfde klacht kwam. Loopt daar een rode draad doorheen, is die er nog steeds? Zo ja, dient die je wel? Zo niet, hoe kun je die loslaten?
Belangrijk te weten dat loslaten of veranderen tijd kost.
Vergelijk het met langdurig dezelfde lijn over een veld met hoog gras lopen. Logischerwijs kies je de snelste en makkelijkste route naar je doel. Door de tijd ontstaat er zo een vast pad door het grasveld.
Als je besluit een andere route te gaan nemen, duurt het even eer er weer een nieuw pad ontstaat. Zo ook kost het tijd voor het oude paadje om geheel te verdwijnen. En soms ga je misschien toch nog via de oude route, want het is makkelijk en vertrouwd.
Exact ditzelfde gebeurt in de hersenen als je een vast patroon, gewoonte, manier van reageren wilt veranderen. Ook de hersenen nemen namelijk het liefst de makkelijkste route, want dat kost het minst energie, en dat zal veelal de bestaande route zijn. Daarom is iets veranderen zo moeilijk, zelfs al is die verandering beter voor je.
Veel saboterende dingen komen uit je jeugd, maar ook in je volwassen leven kunnen programma’s ontstaan of worden versterkt, zeker in liefdesrelaties.
Bij mij was dat door een relatie met een narcist. Die doen heel charmant, maar het zijn meesters in het vinden van je zwakke plekken om daar geregeld flink in te peuren tot het pijn doet.
Door hun systematisch werkwijze van misbruik en manipulatie kunnen oude programma’s wakker geschud worden. Maar er kunnen ook nieuwe ontstaan.
Toen ik na 10 jaar bij hem weg ging, nam ik ruim tijd om te healen en alles te verwerken.
Nou wist ik dat er op relationeel gebied nog wel wat te doen zou zijn, maar omdat dat niet geraakt wordt als je alleen ben, kun je dat niet echt uitwerken. Heel druk maakte ik me er niet om, ik was me ervan bewust en da’s doorgaans al het halve werk.
Na een tijdje kreeg ik een nieuwe relatie. Ondanks dat ik voorbereid was op triggers, bleek het veel erger dan ik had verwacht. Toen pas besefte ik hoe enorm krachtig die programma’s er in geramd waren.
Ik baalde als een stekker al lag mijn partner er niet wakker van. Hij wist wat er gebeurd was en had zelf een soortgelijk iets met een vrouw ervaren, dus dat was het probleem niet.
Wat niet hielp was dat ik me schuldig begon te voelen. Elke keer als ik getriggerd werd, voelde ik me alsof ik iets fout had gedaan. Dat was heel duidelijk een programma wat door die ex gecreëerd was in mij.
Ik had continu het gevoel dat ik alles perfect moest doen en ik begon op eischalen te lopen. Niet door mijn partner, maar door dat programma. Vanuit mezelf dus. Ik merkte dat het tegen mij werkte, ook fysiek, en het ging op den duur helaas toch mijn relatie te ondermijnen.
Iemand zei tegen me, “Je legt de lat wel héél hoog voor jezelf! Dit is pas je eerste relatie na die hele heftige. Je verwacht en eist teveel van jezelf.”
Die kwam binnen. Ik was zo druk geweest om het allemaal goed te willen doen dat ik vergat gewoon mezelf te zijn. Mijn nieuwe partner was als een blok gevallen voor de normale mij, niet de krampachtige versie die het allemaal perfect wilde doen. En ik voelde me daar uiteraard zelf ook niet goed bij.
Dat is een voorbeeld van hoe “perfectionisme” je saboteert.
Twee andere veel voorkomende zijn verlatingsangst en bindingsangst. Bizar genoeg zoeken deze 2 elkaar vaak op in relatie, waardoor beiden vervolgens continu in stress zitten.
Dan is er het pleasen, jezelf deep down niet de moeite waard vinden, enzovoorts.
Het belangrijkste is te weten en onthouden dat veranderen absoluut kan, maar dat het tijd kost en best even moeilijk kan zijn omdat het oude programma en de zenuwbanen in de hersentjes niet zomaar opgeven. Een beetje als een tv die een eigen leven leidt en zichzelf telkens op NPO2 zet terwijl jij verwoed het knopje op de remote induwt voor SBS6.
Maar als je volhoudt, geeft de tv op den duur op en kun jij heerlijk genieten van je nieuwe, zelf gecreëerde leventje met voedende programma’s!
Platonische liefde
Platonische liefde
Het woord platonisch komt van de Griekse filosoof Plato. Volgens Plato de hoogste trap van de Liefde. Tegenwoordig wordt een platonische liefde omschreven als een relatie tussen twee personen die geen seks hebben met elkaar.
Hij kwam als laatste binnen tijdens een cursus die ik volgde. De plek naast mij was nog leeg. Na afloop fietsten we samen naar huis. We moesten toch dezelfde kant op. En ja, we konden het goed met elkaar vinden. Gingen na afloop enkele keren ergens iets drinken. Geen onderwerp waar we het niet met elkaar over konden hebben. En ik begon hem leuker dan leuk te vinden. Maar hij was getrouwd, dus mijn gevoelens mochten niet groeien. Na het beëindigen van de cursus bleven we afspreken. Onze wegen hebben zich in de loop der jaren gescheiden door werk en verhuizingen, maar hij is en blijft nog steeds een goede vriend.
Het blijft dus mogelijk om een vriendschap te hebben zonder seksuele verlangens. Een goede vriendschap kan ontstaan omdat je naar elkaar een sterke connectie hebt en dat is van belang in elke relatie.
Toi et moi
Ik heb een brief geschreven aan een vriend,
gewoon met pen op papier.
Mijn gedachten verhuisd
naar de inhoud van een enveloppe
op de eettafel hier.
Ik ben vanavond in de tuin gegaan.
De daken en het gras wit.
Door een lamp verlicht
dwarrelen vlokken sneeuw
zachtjes op mijn gezicht.
De geur van de avond en de sneeuw,
vredig en stil, doet mij verlangen,
steeds opnieuw en opnieuw,
naar het onmogelijke dat ik bereiken wil.
Toen ik de warme kamer weer binnen kwam
lag daar nog steeds de brief
mijn handen strelen de woorden,
ik leg hem bij de overige aan mijn stille lief.
Mijn vriend blijft immer een vriend,
anders dan anders,
maar gewoon een fijne vriend.
Liefs,
Monique