Tanken
woensdag 18 oktober 2023
Voor het eerst gingen we samen naar het buitenland. We gingen kamperen langs woeste rivieren, klimmen naar hun bronnen en oude stadjes bekijken. Maar voordat we bij de Duitse grens waren, moesten er nog zaken geregeld worden.
Ik stond op de oprit en keek naar de berg met spullen en fietsen. Ging dat allemaal in de auto passen? Ach, tegenwoordig heb je weinig nodig eigenlijk, een goedgevulde bankpas en een badpak, de rest kon ook in de garage achterblijven, bedacht ik me. "Zo, alles zit erin!" zei jij tevreden, "nu nog even de fietsen, als jij nou even bij die deur gaat staan, dan geef ik ze aan" en daar kwam het eerste voorwiel al aan. Nou, dat ging fantastisch, de eerste test in teamwork hadden we goed doorstaan!
Toen reden we de stad uit en ik schraapte mijn keel. "Nog even over het geld, je weet, ik verdien lang niet slecht, het is voor mij belangrijk dat we het om en om doen, het komt niet op een cent aan, maar bijvoorbeeld dat jij de ene camping betaalt en ik de andere en zo ook met het tanken, dus het lijkt me handig als ik de eerste keer doe".
"Oh verhip, het tanken ja!" Je draaide de auto en reed de stad weer in "Nou je weet ik heb mijn eigen bedrijf en mijn eigen boekhouder en mijn eigen systemen, dus daar heb ik ook een systeem voor" Je handen maakten gebaren van vierkante kaartenbakken en gestanste gaatjes, ik knikte vol begrip want ook ik had vijftien jaar een eenvrouwszaak gehad immers. Toen hing je de slang in de tankdop en ik stapte uit. "Pomp vijf graag en twee ijsjes" zei ik tegen de cassiere. Met het bonnetje wapperend stapte ik weer in.
"Wat heb je nou gedaan zeg??! Zit ik je net toch uit te leggen dat ik systemen heb! En dan doe je zoiets, nou, geef maar hier!" Met je linkerhand aan het stuur pakte je met je rechterhand het bonnetje over.
"Ja, maar we hadden toch net besproken dat we om en om gingen betalen? mompelde ik, terwijl we de bebouwde kom uitreden. "Ik wil graag goed van start gaan want voor je het weet, krijgen we zo'n soort van rolverdeling, dat wil jij toch ook niet?" Je keek me aan en schudde je hoofd, tegelijk met het starten van de motor hoorde ik een soort van "Hmprfttt!" en daarna was het probleem opgelost en liep het betalen de rest van de zomer op rolletjes. Maar een rolverdeling hebben we alsnog gekregen. Jij doet 's morgens de koffie in de thermoskan en ik maak de broodjes voor de picknick. Zo ouderwets zijn we dan ook wel weer:)
Wat zijn jullie gedachtes, om en om betalen of de rekening laten oplopen?
geplaatst door 0ptimist - 1247 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?