Bramen
donderdag 2 november 2023
Beste stamgasten en trouwe stille lezers, ik wil jullie weer eens een dilemma uit datingland voorleggen. Vooraf alvast excuses als ik het over mannen heb, het zal vast bij vrouwen ook voorkomen. Maar soms ben ik op stap met mannen, die al zó lang op zoek zijn naar de perfecte date, dat ze het spotten van aantrekkelijke potentieel alleenstaande dames tot hun tweede natuur hebben gemaakt.Een beetje zoals met bramenzoeken, dat je met een volle emmer huiswaarts gaat, maar toch de impuls niet kan onderdrukken om er nog eentje bij te doen. Zo ging ik eens op date met een meneer die ons voor een natuurwandeling opgaf, en mij liet staan om heel galant andere dames de greppel te helpen oversteken. Of wat te denken van die keer dat we aan het waterfietsen waren, en mijn date uitbundig ging knipogen tegen alle dames op de terrasjes waar we langs kwamen? Maar met stip op 1 komt de meneer, die mij tijdens de eerste date al erop attendeerde, waar zich knappe vrouwen bevonden ("Hey, pssstt, daar, op tien voor twee, wéér een knappe vrouw!")
Dames (en heren wellicht ook) tref ík het slecht of hebben jullie ook weleens deze dates?? We vissen hier toch met zijn allen wel in dezelfde vijver maar ik hoor er niemand over. Zelf vraag ik me af, zouden deze, op zich vriendelijke, opmerkzame heren nog aan een vrouw kúnnen komen? Bestaan er misschien van die schouderophalende vrouwen die dan 's morgens zeggen: "We gaan er vandaag een leuke dag van maken, je mag me alle Tesla's aanwijzen, maar maximaal drie beeldschone vrouwen!"
Nooit eerder had ik verkering met dit type partners -hadden wel weer andere nadelen en zijn nu bovendien uitgestorven- dus heel het probleem is nieuw voor me, eigenlijk pas sinds ik op datingsites rondkijk. En zelfs mijn collega's doen nooit zo, ik werk veel met technische mannen die bij voorkeur blote vrouwen op het toilet hangen, maar niet dat ze me ooit aanstoten en zeggen, kijk, daar loopt er weer een, een aantrekkelijke vrouw! Zou ik er ooit aan kunnen wennen? Ik bedoel, stel dat dat gewoon de enigen zijn die nog over zijn? Dat mannen die uit respect alleen naar hun tafeldame kijken, gewoon al op zijn en dat wij hier wat eelt op de ziel moeten kweken? Of niet? Wat vinden jullie van deze bramenverzamelaars?
geplaatst door 0ptimist - 1739 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?