Jarig zijn
zaterdag 25 november 2023
Het is altijd een dubbel moment, jarig zijn: enerszijds natuurlijk een ode aan het leven, om je heen vallen mensen ten prooi aan de de dood of de gladiolen terwijl wij, de mazzelaars, gewoon nog volop van het leven genieten, op zonnige terrasjes in kabbele haventjes aan de Maas, de IJssel of de Noordzee. Anderszijds die confrontatie, wát, alweer een jaar voorbij!! Oh oh wat worden we oud, de kwalen zijn nu nog te negeren, maar hoe lang nog??Mijn trouwe lezers zal het niet verbazen, ik word dit weekend 59 en hoe dramatisch ik ook uit de hoek kom, er komen gelukkig veel lieve mensen die mijn verjaardag met mij vieren, mijn lieve dochters komen, mijn ondeugende kleinkinderen, mijn lieve buurman en natuurlijk komt ook mijn allerliefste Pelgrim! Ja het leven van twee bloggers lijkt dan wel uitsluitend uit kommer en kwel te bestaan, maar ook wij gaan gewoon lekker een pilsje samen drinken en bespreken de laatste nieuwtjes in de politiek.
Dol als we zijn op Botanische tuinen, onze eigen onvolprezen Hortus in Leiden, de prachtige tuinen van de Nymphenburg, het Arboretum aan de Honingerdijk, gaan we mijn zestigste levensjaar inluiden bij de knusse botanische tuin in Delft. En natuurlijk ook proosten op de AOW van Pelgrim (hiervoor verwijs ik even naar het vorige blog) de Nederlandse overheid heeft een compromis over AOW gesloten waardoor zijn eerste AOW nu niet op zijn eigen verjaardag, maar op die van mij wordt uitbetaald!
De vorige keer dat we in de Delftse botanische tuin zaten, hebben we het ook nog even over jullie gehad, onze lezers, lotgenoten en medebloggers. Naast het feit dat het voor ons inspirerend is, als er boze of sprankelende commentaren onder onze blogs komen te staan, zijn we ook niet helemaal vrij van egotripperij helaas. Hoeveel likes ik dan had voor mijn laatste blog? Ja ik was gewoon weer zo ontieglijk kwaad op je, dat geeft geheid polemiek!
Nou ja, zei je in Eindhoven nog verbolgen, zonder mij had je heel die blog niet eens kunnen schrijven!! Wat zeker waar is, want ik geef het ruimhartig toe, weinig mensen kunnen me zó kwaad krijgen en heb ik tegelijkertijd zó lief!! Zelfs jouw eeuwige gemopper in de ochtenduren is me dierbaar!
Ethiek en filosofie, daar zetten we ook graag een boompje over op, en niet alleen op oude begraafplaatsen maar ook hier, in de blogs. Is het wel ethisch dat wij op zaterdag nog de fietsen op slot zetten en dat ik daar dan op maandag dan al over publiceer?? Zelf vind ik dat wel te verdedigen, ik ben toch blogger? Nee, zeg jij, het is netjes als je alleen blogs schrijft over dates van twee jaar geleden. Tja, twee jaar geleden had ik nog nooit van mijn leven een date gehad, dus dan ben ik snel uitgeschreven. Maar ik vind het dan weer niet zo ethisch, als je een heel zielig verhaal afsteekt terwijl wij gewoon samen naar Lissabon gaan. Ja, ben ik nou helemaal gek, of vinden jullie dat ook??
Jullie voelen het vast wel aankomen, hier ga ik nog meer gezeur over krijgen dan over die krokettenklepjes, ik ben nog lang niet jarig!! Jawel hoor, toevallig wel, proost allemaal:)!
geplaatst door 0ptimist - 1669 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...
Samen
Nu binnenkort steeds dichterbij komt en vroeger ook,
komt alles samen. Ik heb steeds minder tijd of is dat de eeuwigheid?
Dat alles wat er is, kan, zal zijn en was, er is op één moment? Ik weet het niet.
Weet wel dat vroeger samen vroeger was en dat back to the future een film is.
Maar misschien is dat het geheim van mijn toekomst, hem loslaten, mijn beeld ervan, jou niet meer laten figureren in deel vier van de trilogie.
Samen straks bestaat niet, nu niet, nog niet. We hebben tijd, een eeuwigheid. Om gewaar te zijn, te worden van ons ontstaan, bestaan, vergaan. Ook dat hoort bij de eeuwigheid.
Zullen we ons de eeuwigheid inschieten? Eens kijken waar het eindigt? Oud? Nieuw? Samen?