De Melodie van de Liefde: De Kunst van Woorden en Liedjes in Volwassenen Dating
dinsdag 7 mei 2024
In de caleidoscoop van de liefde, waar emoties ronddwarrelen als lentebloesem in de wind, is er een subtiele dans tussen woorden en melodieën die vaak onopgemerkt blijft. Toch, voor hen die in het labyrint van volwassenen dating navigeren, kan het begrijpen van de nuances van tekst en toon het verschil betekenen tussen een vluchtige ontmoeting en een levenslange verbinding. Dus, lieve ervaren romantici, laten we samen een speelse reis maken door de rijken van poëzie, proza en liefdesliedjes.
Stel je dit voor: je bent bezig met het samenstellen van je online datingprofiel, nadenkend over elk woord als een dichter die verzen voor zijn muze componeert. In dit digitale tijdperk, waar eerste indrukken worden gevormd via een scherm, kan de belangrijkheid van tekst en toon niet genoeg worden benadrukt. Het gaat niet alleen om het opsommen van je hobby's of prestaties; het is ook belangrijk om je persoonlijkheid goed weer te geven, een levendig portret te schilderen van wie je bent en wat jouw hart sneller doet kloppen.
Dus, wat is het geheime ingrediënt om een profiel te maken dat harten sneller doet slaan? Het draait allemaal om het vinden van de perfecte balans tussen gevatheid en oprechtheid, humor en kwetsbaarheid. Laat je sprankelende humor zien met een paar slimme opmerkingen, maar vergeet niet om ook je zachtere kant te laten zien, als een harmonieuze melodie die zich een weg baant naar de ziel van de luisteraar.
Betreedt de wereld van "Sky Blue and Black" van de legendarische Jackson Browne. In dit ontroerende lied mijmert Browne over de complexiteiten van liefde en verlies, een levendig beeld schilderend van emoties zo groot en grenzeloos als de lucht zelf. Het herinnert eraan dat liefde niet altijd zonneschijn en een regenboog is; het gaat erom samen de stormen te doorstaan, troost te vinden in elkaars armen, zelfs wanneer de lucht donker en dreigend wordt, van hemelsblauw tot diepgaand zwart.
En dan is er nog "Het Dorp" van de iconische Wim Sonneveld, een nostalgische lofzang op simpeler tijden en gekoesterde herinneringen. Terwijl Sonneveld zingt over het dorp van zijn jeugd, resoneren zijn woorden met een tijdloos verlangen naar het verleden, een hunkering naar de onschuld en puurheid van vervlogen dagen. Het herinnert eraan dat liefde niet alleen gaat over het heden; het gaat er ook om samen een toekomst op te bouwen terwijl we de herinneringen eren die ons hebben gevormd tot wie we zijn.
Maar genoeg over profielen en poëzie; laten we het hebben over de soundtrack van de liefde. Zoals elke ervaren romanticus je zal vertellen, is er niets zo bijzonder als een liefdeslied om de stemming te zetten en de ziel te beroeren. Of het nu een tedere ballade is of een opgewekt liedje, muziek heeft de kracht om woorden te overstijgen en rechtstreeks tot het hart te spreken. En je ziel te ontroeren.
Stel je voor dat je tegenover je date zit, de zachte klanken van een vertrouwde melodie vullen de lucht als een zachte streling. Terwijl je van binnen meedeint op het ritme, verloren in elkaars ogen, realiseer je je dat soms woorden alleen niet genoeg zijn om de diepte van je gevoelens uit te drukken. Het is in de melodie, de harmonie, de ruimtes tussen de noten, dat echte verbinding wordt gesmeed.
Dus, lieve vrienden, terwijl je het kronkelige pad van volwassenen dating bewandelt, onthoud dan het belang van tekst en toon om de essentie van wie je bent te profileren. Omarm de oprechte bekentenissen, de gedeelde gelach en de tranen die het tapijt van liefde vormen.
En accepteer de onvolmaaktheid van jezelf en je partner. En onderschat nooit de kracht van een goed gekozen liefdeslied om de reis van je leven van een soundtrack te voorzien, die je door de hoogte- en dieptepunten zal leiden met zijn tijdloze melodieën en oprechte teksten.
Uiteindelijk gaat het er niet om de perfecte woorden te vinden of alle juiste noten te raken; het gaat erom trouw te blijven aan jezelf en je hart open te stellen voor de mogelijkheid van liefde in al haar vormen. Dus ga ervoor, lieve romantici, en laat je woorden en melodieën zich vermengen als twee zielen die dansen in het maanlicht op het strand, want uiteindelijk is liefde het mooiste lied van allemaal.
Lied tekst van "Sky Blue and Black", componist en zanger, Jackson Browne.
(Vertaler: Fotogr69.)
6-5-2024
Jackson Browne (zang)
Sky Blue en Black - (Vertaling Fotogr69)
In het roepen naar elkaar
Als liefhebbers van wandelen op het strand
In het geluid van de golven, en het geschreeuw
Van de meeuwen die boven het zand cirkelen
In de fragmenten van de liedjes
Gedragen door de wind die de radio vaak speelt
In het gemurmel van de stad in de verte
Onheilspellend en laag
Nog hoor ik het geluid van de wereld waar we speelden.
En de veel te eenvoudige schoonheid
Van de beloften die we hebben gedaan
Als je ooit vastgehouden wil worden
Noem mijn naam, ik zal er voor je zijn
Als je ooit vastgehouden moet worden
Houdt dat niet tegen, ik kijk er dwars doorheen
Hemelsblauw en diepgaand zwart
Waar de aanraking van de minnaar eindigt
En de ziel van de vriend begint
Is er een behoefte om gescheiden te zijn, en een behoefte om
één te zijn
En deze strijd wint geen van beide
Waar je me de wereld hebt gegeven waarin ik me bevond
En een plek waar ik een standpunt kon maken
Ik kon nooit zien hoe je aan mij twijfelde.
Wanneer ik je hand losliet
Zeker, en ik was toen veel jonger
En ik moet gedacht hebben dat ik het zou weten
Als de dingen zouden eindigen
En de hemel rolde verder
Als een wiel op een snelweg
En onze hemel ontvouwde zich
En het zal nooit terugvouwen
Hemelsblauw en diepgaand zwart
En ik zou de wereld voor je hebben bevochten
Als ik dacht dat dat je wens was
Of zeg wat waar of onwaar was
Als ik geweten had, dat je dat nodig had.
Wat heb je nodig om te doen
Maar dat moment is nu voorbij
Mijn trots had ik laten varen
Ik kom er gewoon doorheen voor je, op een of andere manier
Als je ooit vastgehouden wil worden
Noem mijn naam, ik zal er voor je zijn
Als je ooit vastgehouden moet worden
Houdt dat niet tegen, ik kijk er dwars doorheen
Hemelsblauw en diepgaand zwart
Jij bent de kleur van de hemel
Gereflecteerd in elk spiegelvenster
Jij bent het gefluister en het zuchten
Van mijn natte banden in de regen
Jij bent als de verborgen kosten en de dingen die verloren zijn
gegaan
In alles wat ik doe
Zal ik nooit stoppen met zoeken naar jou
In het zonlicht en de schaduw
En de gezichten op de laan
Zo is liefde
Zo is liefde
Zo is liefde
Hemelsblauw en dieper zwart.
(Noot van de vertaler, de zin "Zo is liefde.", heb ik gespatieerd geschreven, omdat dit grafisch mooier oogt.
Verder is een goede vertaling nooit een op een, vanwege het taal- eigen, en vele andere overwegingen. Zoals de dichterlijke vrijheid.)
geplaatst door Fotogr69 - 1388 keer gelezen
Vorige berichten
Alpha of Bad Boy?
Ik ben nogal eens de vraag tegengekomen waarom vrouwen nou toch op ‘bad boys’ vallen.
Dat zijn mannen die zich niet binden maar wel flirten, macho doen, en een beetje de “in ieder stadje een ander schatje” mentaliteit hebben.
Maar waarom vinden vrouwen dat nou aantrekkelijk? Ik moet –helaas- zeggen dat ik er ook niet ongevoelig voor ben.
Meestal hebben die mannen sterke gelijkenissen met een Alpha man, alleen zijn ze het niet. Ze zijn sterk, hebben zelfvertrouwen, vallen op, en ze hebben leider-kwaliteiten. Puur dat laatste schijnt al een sterke uitwerking te hebben op vrouwen.
Het ‘waarom’ is eigenlijk niet zo vreemd. Lang geleden was het voor overleven van belang een sterke man aan je zijde te hebben, liefst dé sterkste, de Alpha. Die kon jou en je kroost beschermen en van eten en onderdak voorzien.
Wat ook meespeelde is dat een sterke en gezonde man een grotere kans biedt voor gezond en sterk nageslacht.
Al dat soort primal instincts zitten nog altijd in ons brein. Onze hersentjes zijn uit verschillende lagen opgebouwd. De overlevings instincten komen uit het oudste deel: het reptielenbrein.
Die zogenaamde bad boys zie je veel in films. Denk aan “Saturdaynight Fever” en “Grease”.
Grappige is dat John Travolta eerst als bad boy werd neergezet, om dan later in het verhaal toch meer een Alpha te worden. Iemand die alsnog lef heeft en een leider is, maar wel compassie en liefde toont.
Geen wonder dan toch dat hij zo razend populair werd.
Ik ben er nooit overheen gekomen, ik vind hem nog altijd super aantrekkelijk!
Een extreem voorbeeld van vrouwen die op bad boys vallen, zijn vrouwen die verliefd zijn op serial killers of andere zware criminelen in de gevangenis. Om vervolgens per brief een relatie met zo iemand op te bouwen en er 100% van overtuigd zijn dat ze een liefdesrelatie hebben.
Mogelijk ligt er iets anders aan ten grondslag bij die vrouwen, maar ik kan er geen koek van bakken.
De reden dat ik aan dit onderwerp dacht is eigenlijk de docu serie “Mantracker” die ik aan het kijken ben.
De hoofdpersoon daarin is cowboy Terry Grant, die ik woest aantrekkelijk vind. Gewoon een hele mooie man.
Zijn doen en laten trekt me ook aan, dat stoere mannelijke, en dan vind ik hem ook leuk, wat nergens op slaat, want dat is niet op iets concreets gebaseerd.
Zou iemand die zo’n ruig leven in de wildernis gewend is als cowboy een goede partner zijn? Ik weet dan weer net te weinig af van die life-style.
Een ander soortgelijk iets waren de vroegere Drum reclames in de bioscoop. Met een aantrekkelijke cowboy in de wildernis die dan ergens een shaggie ging roken.
Bizar toch hoe marketinglui onze gevoelens en emoties bewerken om ons in te geven wat aantrekkelijk is?!
Het schetste regelrecht het beeld dat een echte man is zoals die kerel in die reclame.
Het heeft mij altijd wel wat gedaan: ik keek als tienermeisje uit naar die reclames, bijna nog meer dan naar de film zelf.
En dan is er James Bond die dan wel afgebeeld werd als gentleman, maar wel in elke film met een andere vrouw seks had.
Daarmee ook een scheef beeld schetsend over hoe een man hoort te zijn. Miljoenen vrouwen die James Bond sexy, aantrekkelijk vinden en hét voorbeeld van een ‘echte man’, maar het is wel een man die mensen doodt en die je niet trouw is. Niet echt een Alpha man!
Toch niet zo vreemd dan dat hordes (jonge) vrouwen voor verkeerde mannen vallen! Jaren van -onopgemerkte- indoctrinatie in films & andere media schuif je niet zomaar van tafel.
Speelt dit fenomeen ook bij vrouwen?
Zoals ik het zie, absoluut!
Ik weet nog dat ik ooit hoorde “Je hebt vrouwen die je n**** en vrouwen die je trouwt.”
Nou is dat meer een perspectief van de man, maar je hebt vrouwen die eruit springen qua gedrag en vrouwen die dat niet doen.
Daarbij valt te denken aan flirten, sexy kleding, competitief, veel zelfvertrouwen, aandacht trekken/krijgen door hun hele doen en laten.
En waarschijnlijk ook veel seksuele partners.
Ook dit zie je weer terug in films en series, o.a. de genoemde “Saturdaynight Fever” en “Grease”.
Ik schat dat weinig meisjes wilden zijn zoals Sandy (Grease) in eerste instantie was. Dat werd gezien als een doezeltje, terwijl ze eigenlijk gewoon normaal was.
Maar de sexbomb waarin ze zich aan het eind ontpopte sprak veel meer aan.
Daarmee ook weer een beeld schetsend dat je sexy moet zijn om erbij te horen.
Globaal lijkt het ‘bad’ zijn bij vrouwen te draaien om sexy zijn & seks en bij mannen om stoer zijn & seks.
Maar er moet toch een overlap mogelijk zijn? Casual zijn, gezonde normen & waarden hebben, en als de gelegenheid er is meer als Alpha man of vrouw. Met nog altijd die sterke normen & waarden.
Is dat niet wat Alpha man & Alpha vrouw zijn inhoudt?
Sterk, zelfvertrouwen, soms op de voorgrond, soms niet, sterke normen & waarden, anderen steunen in plaats van onderuit halen, en het hart op de juiste plek.
Is dat het verschil tussen Alpha en bad boy/girl? Dat het niet draait om ego en/of seks hebben. Maar compassie hebben, echte verbindingen aan kunnen & willen gaan, vanuit het hart komen, maar alsnog sterk en vol zelfvertrouwen zijn. En daarmee super aantrekkelijkl!
Brainstorm gerust mee!
Een goed gesprek is iemand echt zien
Iemand echt zien? Daar bedoel ik de inborst van de persoon mee, dus verder kijken dan alleen de oppervlakte. Dat kan nog weleens een discussiepunt zijn, want bij een profiel kijk je toch allereerst naar het uiterlijk. Soms zegt een man tegen me. Je foto's zijn prima, maar ik wil niet eerst met je gaan mailen, ik wil je gewoon meteen zien, dat werkt het best. Mag jij vinden, denk ik dan, maar ik ga niet ergens naartoe voor praktisch een blind date. Ik wil eerst zijn stem horen, nader kennis met hem maken via de telefoon voordat we elkaar gaan treffen. Een goed gesprek komt dan wel bij de ontmoeting.
Dan komt de bottleneck. Je kan iemand bij de 1e ontmoeting niet uitgebreid gaan ondervragen, een date is geen sollicitatiegesprek, het is ook geen lijst die je gaat afvinken. Hoe de man op me overkomt ontdek ik meestal vrij snel, maar klopt mijn indruk wel? Tijdens een wandeling vertelt hij vaak meer over zijn leven dan in een druk restaurant, maar dat durf ik niet meteen. Eerst maar eens samen wat drinken in een restaurant om wat vertrouwen te tanken. We weten allebei immers niet of er daarna nog behoefte is aan een wandeling. Als het gesprek in het restaurant al stroef gaat omdat hij weinig heeft te zeggen, geen belangstelling in mij toont, of nog erger, alleen maar over zichzelf praat, hoeft voor mij die wandeling niet meer. Ik ben zelfs bang dat het nog erger wordt als ik ook nog eens met hem ga wandelen.
Datzelfde is ook het geval als een man zich lelijk over zijn ex uitlaat, moppert over zijn mislukte dates, of zijn hele medische dossier oplepelt. Na ongeveer een kwartier zeg ik : ik ben hier gekomen om JOU te leren kennen, laten we het over wat anders hebben. Het is voor ons allebei fijner om eventuele overeenkomsten tussen ons te ontdekken. Een man die onze date dan toch nog als uitlaatklep blijft gebruiken, neem ik na de koffie afscheid van. Ik zeg netjes tegen hem voor ik naar huis ga dat ik het bij deze ontmoeting wil laten. Ook wens ik hem verder succes met daten.
Een weduwnaar, heb ik veel meer compassie mee, ik snap dat hij over zijn overleden vrouw en de eenzaamheid die hij nu ervaart, wil praten. Na een tijdje geef ik het gesprek voorzichtig een andere wending. Als het gesprek dan toch weer terugkeert naar zijn enorme verlies, zeg ik wel op een gegeven moment : Ik begrijp je verdriet, maar wellicht ben je nog niet toe aan daten, denk er thuis maar eens rustig over na en laat het me weten. Ik neem dan hartelijk afscheid van hem en wacht thuis zijn bericht af.
Bij een gezellige date, maar nog niet gelijk voldoende feeling voelen met hem, kan alles eerst rustig laten bezinken en er later op terugkomen een goede optie zijn. Een tweede ontmoeting kan me dan meer helderheid geven als we daarin een wat diepgaander gesprek hebben. Het zou zomaar kunnen dat ik hem via een eerlijk en open gesprek echt begin te ontdekken en dan opeens wel aanknopingspunten zie...
Een geheim bewaren of toch delen?
Kort na elkaar hoorde ik van enkele bekende vrouwen minder prettige berichten. Het eerste bericht verbaasde mij. Ik heb vaak met deze vrouw gedanst, ze gaat altijd in haar uppie naar de dansplekjes, waar ik regelmatig kom. Wel heeft ze al 18 jaar een relatie met een andere dame. Stukje bij beetje heb ik een deel van haar levensverhaal mogen horen, hoewel ze zich vrij terughoudend opstelde. Ik heb ook absoluut geen pogingen ondernomen om haar te verleiden meer te vertellen.
Een paar jaar geleden hoorde ik van een andere vrouw, waarmee ik tot 2016 ruim drie jaar een lat-relatie had, dat bij haar een ernstige, slopende ziekte werd geconstateerd. Ondanks dat wij geen relatie meer hadden was ik geschokt na dit telefoontje. Dan ga ik weer denken aan de mooie momenten, die we hebben mogen delen. Hoewel ze flink wat jonger dan ik is heeft ze nu een beperkte levensverwachting. Last but not least bereikte mij het bericht van een goede kennis, bij wie de beruchte K opnieuw toesloeg.
Deze berichten vallen onder de categorie vertrouwelijke mededelingen. Het is ongepast die gegevens te delen met bekenden, tenzij degene waar het om gaat aangaf, dat anderen het wel mogen weten. Ik kan een en ander wel geanonimiseerd kwijt in een blog, zonder dat iemand de persoon in kwestie er in herkent.
Er zijn stukjes informatie, die maar tijdelijk geheim zijn. De prijs, waarvoor een huis verkocht wordt, de zwangerschap van een goede bekende. Aan de andere kant zijn er ook zaken, die je maar beter niet aan de grote klok kunt hangen. Wie de hoofdprijs van de “Staats” heeft moet erg op zijn / haar handen zitten, anders zwermen de aasgieren om hem of haar heen.
Soms zijn er leuke gebeurtenissen, die ik graag met iemand wil delen, maar waarvan het ook niet handig is er kond van te doen. Stel, dat ik iemand via deze site heb ontmoet, met wie ik een klik heb. Ik weet, dat sommige daters daar heel open over zijn tegenover hun directe familie of een hartsvriend(-in). Dan gaat het er om hoe goed je zo’n persoon uit je intieme groep contacten kunt vertrouwen.
Probleem is namelijk in dit geval, hoe je moet communiceren als het contact toch weer op niets is uitgelopen. Ik heb dat aan den lijve meegemaakt toen mijn relatie stopte, terwijl ik wel al heel wat keren bij mijn zoon en zijn kinderen met haar op visite was geweest.
Er zijn ook geheimen uit je verleden, die je zelf liever wegstopt. Maar ze kunnen goed in de weg zitten bij het beginnen van een nieuwe relatie. Tot op welke hoogte kan / moet je die geheimen delen met je date, en vooral: wanneer? Er moet mijns inziens een geschikt moment voor zo’n gesprek gevonden worden. Het helpt op den duur niet essentiële zaken die een smet op het verleden wierpen te verzwijgen.
Ik ken een vrouw, die pas bij haar ondertrouw hoorde dat haar partner 15 jaar ouder was dan hij altijd had voorgegeven. Maar toen durfde ze niet meer terug te krabbelen, ze was van hem in verwachting… Zelf hoorde ik bij een date van een vrouw, dat ze vijf jaar ouder was dan ze had gemaild (“Dat heb ik zo op mijn profiel ingevuld, want anders krijg ik allemaal oude mannetjes achter mij aan”). Natuurlijk is dit ook een vorm van jokken.
Wie van u liep ook aan tegen het dilemma van een geheim bewaren?