â¦.het komt wel goedâ¦
dinsdag 29 oktober 2024
Soms krijg ik het gevoel dat het leven moeilijker is geworden, vergeleken met hoe het in mijn jeugd was. Want waar maakte ik me zorgen over? Niet echt over de wereldproblematiek, niet over de keuzes die onze regering maakte, niet over bevolkingsgroepen die tegenover elkaar stonden. Mijn grootste angst was mijn schoolrapport dat zoals gewoonlijk beneden peil was, dat wist ik en accepteerde ik want het was slechts een momentopname maar mijn ouders zagen dat niet zo, die hadden hoge verwachtingen waar ik niet aan kon en wilde voldoen.
Wel had ik duidelijke meningen en ik kwam daar ook voor uit, het duidelijkst stond het op mijn schooltas, een oude legerpukkel die ik vol had beschreven met ban-de-bom tekens en “ make love not war”.
De muziek die enigszins politiek getint was klonk goed dus de boodschap werd enigszins verdoezeld en de oorlog die er was was de ver-van-mijn-bed show, want waar was Vietnam nu echt en hoe fout was de Vietcong, Amerika was er mee bezig dus het zou wel goed komen en een sit- in op de dam in Amsterdam was even gezellig, in de zon, maar na een uurtje was het mooi geweest en waren er dringender zaken zoals met vriendinnen even winkelen en giechelend over de wallen lopen.
Het besef dat oorlog ook dichterbij kon komen begon met de vliegtuigkapingen en de aanval op de Olympische spelen van München waar mijn beste vriendin naar toe was gegaan, een unieke gebeurtenis die een gruwelijke wending kreeg.
En gaandeweg kreeg ik meer interesse in de wereldpolitiek, wat gebeurd er in verre landen en waarom, maar nog steeds was het in een ander deel van de wereld, ik hield me vast aan wat er bij de jaarlijkse herdenking werd gezegd: Dit nooit meer!
En nu kruipt het toch steeds dichterbij, het is niet dat we er mee geconfronteerd worden in ons dagelijks leven maar we krijgen wel mee dat er niet zo heel ver weg een afschuwelijke oorlog aan de gang is die op korte termijn niet opgelost zal worden en waar zeker een dreiging van af komt, en waarvan de beelden hard bij mij naar binnenkomen. En het lijkt wel of de wereld steeds destructiever wordt want er zijn meerdere brandhaarden in de wereld en steeds meer landen raken er bij betrokken.
En wat verlang ik naar een arm om me heen, iemand die tegen mij zegt: het komt wel goed, het gaat over, ik zal voor je zorgen.
Vroeger troostten mijn ouders mij, niet zo lang geleden was mijn man mijn veilige haven die mij steunde en positief bleef. En nu probeer ik het naar mijn kleinkinderen uit te dragen maar als ik alleen ben en de beelden op de televisie zie en de harde taal van sommige regeringsleiders hoor dan bekruipt mij een ongerust gevoel. En ik probeer mijzelf gerust te stellen maar dat is niet altijd makkelijk.
En toch doe ik het, want zonder hoop en vertrouwen kan niemand en wordt het erg donker.
…….het moet goed komen, ja toch….?
geplaatst door Angi - 926 keer gelezen
Vorige berichten
Kerstpakket
De huidige tijden van schaarste op de arbeidsmarkt zorgen ervoor dat de factor mens eindelijk weer hoger gewaardeerd wordt dan de investeringen in anorganische spulletjes.Al op mijn twaalfde stroomde ik in op de arbeidsmarkt en zoals velen van jullie ook meegemaakt kunnen hebben, werd er niet erg respectvol met mensen omgegaan, waardoor ik op mijn dertigste mijn eerste eigen bedrijfje opzette.
Om mensen te binden aan de organisatie moet inmiddels heel wat uit de kast getrokken worden, want iedereen met ondernemingslust en eigenwaarde is inmiddels zzp-er. En dus kwamen er twee dertigers helemaal naar ons project afgereisd met drie kerstpakketten, waardebonnen en een persoonlijke omhelzing. Daar ben ik niet helemaal ongevoelig voor, de meeste jaren schuif ik mijn kerstpakket ongezien in de doorgeefkast, maar vandaag Boxing Day dus toch maar eens opengemaakt want: zij hadden de inhoud persoonlijk voor ons uitgekozen.
En wat blijkt? In mijn pakket figureren diverse "Herboren Smaakhelden" en "Kromme Strijders", duidelijk dat hier mensen met fantasie en idealisme achter zitten:) Of het lekker is, dat moet ik nog gaan testen, maar duidelijk een initiatief dat ik kan waarderen! Op elk potje staat ook bij welke boer het is opgehaald en waarom hij met kleine muskaatpompoen bijft zitten omdat men grote wil hebben. Zit je nou net zoals ik wel redelijk in de slappe was, geef dan eens zo'n pakket kado, kan ook met Pasen of op een doordeweekse dinsdag natuurlijk!
Iedereen wens ik een jaar vol Smaakhelden en idealisme toe, fijn 2026!
Kerstgedachte
Moeder zijn
Je hebt mij negen maanden gedragen.
Je was alles voor mij,
mijn steun, mijn toeverlaat.
Je was niet in paniek toen ik gestoken werd door een bij,
je droogde mijn behuilde gelaat.
Je plakte een pleister op mijn gewonde knie,
en luisterde naar mijn verhalen.
Je telde de nachtelijke uren
toen ik als tiener onderweg was naar avonturen.
Onopvallend begeleidde je mij naar de volwassenheid.
Zag mij verliefd worden en je wist,
dat je op loslaten werd voorbereid.
Je vertrouwde mij toe aan het leven
en liet mij, soms aarzelend, maar met liefde gaan.
Eens dat kleintje in je armen, schreiend geboren,
dat schepseltje was ik, ook moeder geworden van twee zonen.
Daardoor heb ik je leren begrijpen.
Leven geven aan een kind is willen vasthouden en moeten loslaten.
Liefs Monique
Ik wens alle lezers sfeervolle Kertdagen toe.
Dierenliefde
Liefde voor een huisdier kan ver gaan, (bijna) net zover als ware het je eigen kind. Dat bewijst onderstaand echt gebeurd verhaal, wat me vanochtend ter ore kwam. Ik was bij een vriendin thuis uitgenodigd om samen gezellig een kop koffie te drinken. Haar kater lag languit gestrekt op de vensterbank te genieten van de warmte van de radiator, wat behaaglijk omhoog kringelde.
Hij bleef lekker liggen, kwam niet naar me toe, maar hij volgde wel alles wat er in de kamer gebeurde. Het gesprek kwam op een gegeven moment op de tv-serie : Dierenkliniek Down Under in Australië, wat op doordeweekse dagen vlak voor het 18.00 uur journaal wordt uitgezonden op RTL8. Daarin zie je ook huisdieren die geopereerd moeten worden. De baasjes van het dier zitten vol spanning in de wachtkamer te wachten of de operatie gelukt is,
Soms moet de hond of kat nog een paar dagen blijven, maar vaak mag hij dezelfde dag mee naar huis, tenminste : als het een kleine ingreep was. De blijdschap van zowel dier als het gezin is groot als ze weer met elkaar herenigd worden. Soms wordt aan de tv-kijker nog wat achtergrondinformatie verstrekt . Zo schrok ik hoe kostbaar sommige operaties kunnen zijn. Zo duur dat er soms crowdfunding voor nodig is om de operatie te kunnen bekostigen.
Mijn kennis beaamde dat volledig. Haar dochter had al haar spaargeld moeten aanspreken voor de operatie van haar kat. die maar liefst 3500 euro kostte Ze had de poes al vele jaren en had het er graag voor over. Helaas heeft de kat daarna nog maar een half jaar geleefd. Vervolgens heeft ze 8 maanden gespaard om een raskat aan te schaffen en meteen een ziektekostenverzekering voor huisdieren erbij afgesloten. Helaas heeft deze poes een speciaal dieet nodig wat haar 200 euro per maand kost. Een rib uit haar lijf, want ze heeft maar een bescheiden inkomen.
Zelf heeft mijn kennis haar kater opgehaald bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Een rustige kat, maar wel gewend om regelmatig naar buiten te gaan. Na 6 weken gewenning heeft ze hem af en toe losgelaten in haar achtertuin, maar ze durft hem nog niet de voordeur uit te laten gaan, want ze heeft hem pas 3 maanden. Met Oud en Nieuw in aantocht houdt ze hem nu 10 dagen binnen, want ze weet nog niet hoe hij op vuurwerk gaat reageren. Ik ben als de dood dat hij er dan vandoor gaat, zei ze. Gelukkig is al dat geknal dit jaar voor het laatst. Volgend jaar is het zelf afsteken van vuurwerk voor particulieren verboden, stelde ik haar gerust...