Plezier halen uit kleine dingen
dinsdag 23 september 2025
Op Monumentendag is het ieder jaar moeilijk kiezen, waar ga ik dit jaar heen? Alkmaar, Haarlem en Amsterdam hab ik al meerdere malen bezocht. Op internet gekeken wat Hoorn te bieden had. Wel 28 locaties, dus bijtijds erheen. De flyer met alle beschrijvingen opgehaald bij de 1e locatie waar de blauwe vlag van Monumentendag hing. Er waren twee locaties die er echt uitsprongen : 1) overdekt gemetselde middeleeuwse, rioolgang in de steeg 't Glop, 2) een oud klooster in het centrum van Hoorn : Sint-Pietershof.
Mijn maatje en ik waren blij dat we er vroeg bij waren, want in de steeg 't Glop stond nog maar een klein groepje mensen te wachten om de kleine ijzeren trap af te dalen naar het plateau, waar maar 3 tot 4 mensen konden staan om in de nauwe watergang te kijken. Er stond een flinke laag water in, dus je kon er niet in. De oude rioolgang was totaal in de vergetelheid geraakt maar is in 2015 herontdekt, nadat het gewelf deels instortte en er een gat in de bestrating viel. Na het verwijderen van de sliblaag kwam de fraai gemetselde doorgang uit de 16e eeuw tevoorschijn. Deze watergang, aangelegd in 1447 (!) moest de stank van het riool tegengaan en werd toen overkluist. Na opnieuw uitgegraven te zijn, is de gang afgesloten met een ijzeren deksel, maar de kijkruimte was vandaag bij uitzondering opengesteld voor het publiek.
Vervolgens op naar het Sint-Pietershof, gebouwd in 1521 als klooster. In 1577 kreeg het een nieuwe bestemming : oude mannen & vrouwenhuis. De tochtige rij met kamers kreeg toen een fraai aangelegde overdekte gang voor alle voordeuren, tegen de kou. In deze gang zagen we een lange rij grote houten kisten staan, donkerrood geschilderd. De gids vertelde ons dat het turfkisten waren, want er moest flink gestookt worden in koude winters. De gang kwam uit op een fraaie binnenplaats, waar we nog de contouren van de ronde togen van alle oude ingangen konden zien. Allemaal hadden ze een ander stenen kopje in het midden van de ronding, Dat was bedoeld om de duivel af te schrikken als die onverhoeds op de binnenplaats zou neerdalen. Interessant verhaal. De hele dag gingen we van het ene monument naar het andere, alles was gratis te bezoeken, maar niet met grote aantallen tegelijk. We hebben 14 locaties bezocht, volgend jaar de andere helft. Moe maar tevreden keken we terug op deze geslaagde dag.
De volgende dag stond er iets heel anders op het programma : rommelrondje Wogmeer. Wel een stuk of 40 kapitale stolpboerderijen hielden op hun erf een soort kofferbakmarkt . Hiervoor was de fiets nodig, want niet alle boerderijen deden mee, dus lopend niet te doen. Bij het 1e erf kon ik een spel doen, een beetje als midgetgolf. Van een afstand van ongeveer 10 meter moest ik 3 zakjes met zand proberen te gooien in een rond gat. Als je er een in het gat kreeg, mocht je iets uitzoeken op de tafel. Nou ben ik nooit zo goed in dat soort spelletjes, maar er werd door de eigenaresse flink op aangedrongen dat ik het toch zou proberen. Het 1e zakje belandde op de rand van het gat, de 2e vloog er overheen, maar het 3e zakje schoof het 1e zakje in het doel. Bingo, ik had wat gewonnen. Ik heb een mooie legpuzzel van 1000 stukjes uitgezocht, bestemd voor regenachtige herfstdagen. Tevreden kijk ik erop terug, allemaal leuke kleine dingen die me ontzettend veel plezier hebben bezorgd...
geplaatst door sixty - 510 keer gelezen
Vorige berichten
Wat wil je nog?
Aantrekkingskracht voelen voor iemand is moeilijk uit te leggen. Lichamelijke of geestelijke factoren die daarin een rol spelen zijn niet onder een hoedje te vangen. Het kan heel divers zijn waar iemand op valt. Waar de een naar het uiterlijk kijkt, kan een ander erg gecharmeerd raken van iemands uitstraling. Het heeft ook te maken of je er nog voor open staat. Als je teleurgesteld bent in de liefde, zal je meestal eerst tijd nodig hebben om dit te verwerken en dat is prima. Maar er kan ook zoiets optreden als date-moeheid.
Ik woon dichtbij de kust. Ik zoek het liefst een man uit Noord Holland op spontane bezoekafstand, maar die cirkel is te beperkt. Daarom heb ik 50 km als maximale afstand ingesteld. Nog steeds krijg ik veel berichten van heren uit het Oosten en Zuiden v/h land, die meer dan 100 km bij me vandaan wonen. Ik word daar best weleens kriegel van. Ik vind het oosten en het zuiden van ons land heerlijk om op vakantie te gaan, maar een LAT-relatie aangaan met een man die zo ver weg woont, is niet mijn doel. Hij geeft dan vaak als antwoord, maar ik vind een grote afstand niet erg, ik hou van auto rijden.
Een enkele keer ben ik overstag gegaan doordat de man echt serieus in mij geïnteresseerd leek en hij bereid was naar mijn woonomgeving te komen om me te ontmoeten. Maar als hij op de terugweg naar huis dan in de file was beland, daardoor er nog langer over heeft moeten doen om thuis te komen, snapt hij ook wel dat dit op den duur geen haalbare kaart is. We gaan beiden immers voor een LAT-relatie, niet meer voor samenwonen. En wat als al die verre reizen naar elkaar in de toekomst echt een serieus probleem worden bij ziek en zeer? Daarbij kijk ik echt niet alleen naar hem, maar ook naar mezelf. Ik kan ook iets ernstigs gaan mankeren.
Het komt regelmatig voor dat een man een fitte, jongere vrouw zoekt, die nog strak in haar vel zit. Dat heeft vaak te maken met zijn libido, dat snap ik wel. Maar ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak. Als een oudere man bij de 1e date al zeer moeilijk lopend naar mij toe komt, is dat ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn libido. Ik heb om een actieve, gezonde man gevraagd in mijn tekstprofiel, denk ik dan meteen. Hij zal toch erg leuk of lief op me moeten overkomen om nog voor de tweede keer met hem te willen afsoreken.
Over nog voldoende libido gesproken, hoe langer ik alleen ben, des te meer neemt dat af. Andere dingen hebben meer prioriteit en zijn veel belangrijker voor mij, zoals veilig voelen bij elkaar, opbouwen van vertrouwen, bijzonder gesteld raken op elkaar, dat kost gewoon tijd. Dan komt dat warme gevoel op een gegeven vanzelf wel om meer intimiteit met hem te willen hebben...
Een veiling is zo gek nog niet maar een datingsite is geen veiling!
Vorig weekend werd ik geplaagd door een applicatie, die zich op mijn computer heel wel thuis vond, maar die mij mateloos irriteerde Een keer per minuut kwam er een pop-up schermpje in de rechteronderhoek op mijn beeldscherm met een waarschuwing van een op zich gerenommeerd anti-virusprogramma. Heel dreigend. Even zoeken op Google leerde mij, dat dit een fake melding was, bedoeld om mij te verleiden veel te betalen. Dat soort “grappen” gebeurt altijd als het mij niet lukt iemand uit mijn eigen kring, die meer verstand heeft van computers dan ikzelf te benaderen om dit op te lossen.
Twee dagen later bezocht ik een dienstenveiling; iedereen kon bieden op een dienst, aangeboden door iemand uit de groep. De opbrengst was voor een goed doel. Laat nu een van die diensten computerhulp zijn! Bingo, dacht ik. Ik bood uiteraard mee, en voor een zacht prijsje was ik de winnaar van maximaal twee uur digitale hulp.
Ik heb daarvoor nog nooit meegedaan met een veiling. Dat is meer de angst dat ik door een verkeerd signaal ergens aan vast kom te zitten, waar ik geen belangstelling voor heb dan desinteresse in het fenomeen. Door de dienst die ik had “gewonnen” via deze veiling, die overigens gemoedelijk en heel vlot verliep, mede door de uitmuntende veilingmeester, hoopte ik dat mijn computer van het plaagprogramma verlost zou zijn. En ja, daags na mijn bod op de veiling kwam de reddende engel bij mij langs om mijn pc te zuiveren. Bleek na afloop, dat zijn paps precies met hetzelfde probleem te kampen had gehad. Natuurlijk was de oplossing heel simpel, maar ik had dit niet zelf kunnen uitvogelen. Met een paar minuten was ik van de ellende verlost.
Het is mijns inziens onterecht om een datingsite een op een te vergelijken met een veiling. Toch kwamen enkele eeuwen geleden wel mensen te staan op een podium van een veiling. Dat was toen de slavenhandel bloeide, een vreselijke negotie, waar Nederlanders heel nauw bij betrokken waren en goed aan verdiend hebben! De West-Indische Compagnie, een tegenhanger van de VOC is op de slavenhandel gebaseerd.
Wel zijn er raakvlakken tussen een veiling en een datingsite voor ouderen. Op een veiling worden vaak dingen aangeprezen, die niet direct van een leverancier komen. Tenzij de fabriek waar de te veilen voorwerpen gemaakt zijn of de winkel waar ze verkocht worden failliet ging. Dan gaat het om recente zaken. Een datingsite voor ouderen heeft voor het overgrote deel leden, die al een of meer dan een relatie achter de rug hebben. Bij een veiling worden de te veilen zaken bij opbod en in een enkel geval bij afslag (denk aan een bloemenveiling of groenteveiling) verkocht.
Wie op een datingsite staat heeft in zijn of haar profiel vaak toch veel plusjes vermeld, waardoor mogelijke daters aangemoedigd worden te reageren. In een catalogus van een veiling staan vaak wat opgehemelde beschrijvingen van de te veilen voorwerpen. De veilingmeester hanteert vaak een startbedrag. Oeps, heb ik nu toch weer overeenkomsten geconstateerd?
Twee vraagjes: Wie heeft ooit wel eens met een veiling meegedaan, wat voor ervaringen heb je daar aan overgehouden? Last but not least, wie is ook geplaagd door zo’n in de eerste alinea omschreven pop-up scherm? En hoe heb je het opgelost? Zelf, of moest er een wizzkid dan wel een professional aan te pas komen?
Liever
In mijn klassen met gevorderde taalleerders, doe ik het wel.
Af en toe een uitstapje maken.
Neem het woord 'kussen'. Enkelvoud van zo'n ding waar je hoofd 's nachts op ligt, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se onplezierig vinden en je geeft er niet één, maar soms wel twee. Zo dus.
Kan met katten ook. Meervoud van een enkelvoud waarvan de een niet genoeg foto's kan zien, maar ook een activiteit die de meeste mensen niet per se als plezierig ervaren, als ze het lijdend voorwerp zijn.
Grappig wel dat katten als werkwoord niets te maken heeft met het meervoud van de diersoort die hier zo verguisd wordt dan wel geliefd is. Zoek het zelf maar op luie donders! Wel zielig voor die katten trouwens.
Ik ben gek op ze trouwens. Ja, op wie dan PlanB? Nou, als het mensen zouden zijn, had ik 'hen' moeten hebben geschreven, dus ik bedoel die katten. Sorry, mede namens de PvdD, maar dieren zijn in het Nederlandse recht en dus ook in onze taal objecten en daar gebruiken we alleen het verwijswoord 'ze' voor. En dat geldt dus niet alleen voor katten, maar ook voor beftekkels, andere ondermaatse asbakkenrassen, papagaaien, goudvissen, hangbuikzwijnen, you name it.
Soms heb ik het in de les ook over 'graag' en 'lief'. Dat die twee woorden dezelfde vergrotende en overtreffende trap hebben: liever en liefst. Ik zou graag zien dat we wat liever voor elkaar zijn. Teiltjes bij de uitgang verkrijgbaar. Liefst schoon.