Blogs

Ik fiets elke dag, met mijn stalen ros overbrug ik relatief flinke afstanden. Streven is minimaal 10 km. per etmaal af te leggen. Die doelstelling realiseer ik vrij eenvoudig, zonder versnellingen en zonder elektrische ondersteuning. Onlangs stond de teller op ruim 60… Er zijn evenwel grenzen, ook met fietsen ga je wel eens een brug te ver, die avond gaf kramp in een been aan, dat ik het wat kalmer aan moet doen.

Dit verhaal gaat over Klaas en Kees Zwarthoed en is gebaseerd op historische feiten. Er bestaat een overzichtsboek : Martelaren voor de paus (Prometheus 2023), geschreven van historicus Koen de groot. Op een meidag in 1866 nemen Klaas(22) en Kees Zwarthoed (32) afscheid van hun dorp Volendam. Waarom? Giuseppe Garibaldi en zijn nationalisten bedreigen paus Pius IX van alle kanten om heel Italië onder EEN vlag te krijgen, door bestaande staten zoals het Vaticaan, omver te werpen.

Twee en een half jaar geleden plaatste ik hier een blog over mijn ervaringen met lange reizen per trein. Ik vertelde over een helaas niet zo positief optreden van een man, die in een heel duidelijk te verstaan telefoongesprek de ene leugen aan de ander breide en vervolgens een zeer aardige medereiziger beledigde, zelfs discrimineerde. Allemaal kennelijk het gevolg van drank. Ik pak nu de kans om u opnieuw kond te doen van mijn belevenissen tijdens het vervoer door NS en aanverwante treinbedrijven. Omdat een treinreis gemiddeld langer duurt dan een reis per stads- of streekbus is de kans op contact met medereizigers een stuk groter.

Geluk afdwingen
Zoveel profielen, zoveel mannen en vrouwen die op deze datingsite het beste beentje voorzetten om zich te profileren. Allemaal naar het geluk zoeken en allen hier aanwezig om het geluk weer opnieuw te kunnen ervaren. Tenminste dat moet wel zo zijn, anders vertoef je niet op een datingsite, denk ik zo. Opnieuw te mogen ervaren in het happy voelen met een partner. Het verlangen naar de liefde tussen twee mensen. De gevoelens nog eens mee te maken van wederzijds vertrouwen, wederzijdse verbondenheid, veiligheid, intimiteit. Tenminste deze laatste zin is vooral de reden waarom ik op een datingsite aanwezig ben.

Ik begon deze blog met de aanhef: Geluk afdwingen. Kun je geluk afdwingen? Ik denk van wel. Er naar streven om in situaties welke niet zo goed uitpakken het positieve ervan proberen in te zien. Oké. Ik heb ervan geleerd en morgen is er weer een nieuwe dag, een nieuwe, of een andere mogelijkheid. Het glas altijd halfvol en nooit half leeg. Gedurende het hele leven maak je keuzes. Keuzes die van invloed kunnen zijn. Inschrijven op een datingsite bijvoorbeeld om het geluk in de liefde te vinden. Er is echter ook durf en moed voor nodig nadat de eerste stap op een datingsite is gezet om verdere stappen te ondernemen. Het lef hebben om wat meer van jezelf in het profiel te omschrijven. De termen in veel profielen: een terrasje pikken, op de bank hangen om een film te kijken, er zijn veel goede boeken en veel goede films, die zeggen niet zoveel over een persoon. Maar ook de durf en de moed hebben om iemand in een leuk, interessant en persoonsgericht bericht uit te nodigen. Geen, zoals ik al zoveel heb ontvangen, nietszeggende interesseberichtjes. We hebben het dus wel degelijk zelf in de hand om het geluk dat wordt gezocht te sturen.

Wanneer we over 'zich gelukkig voelen'

Mijn pelgrims schoenen opsturen om ze te laten verzolen - en ze terugkrijgen met gloednieuwe, rode veters.
Het prettig vinden dat een wandelaar altijd wel wat te doen heeft.
Op de valreep mijn zo zorgvuldig gekozen jurk weer uittrekken en vervangen door die haveloze wandelbroek en een dunne, oranje hoodie met een bloesje erover.
Het even zorgvuldig gekozen zwartzijden jurkje wel in mijn rugtas laten zitten.
Ontroerd zien dat mijn mede-wandelaar heeft gekozen voor zijn comfortabele wandelbroek met de winkelhaak op de knie.

Herinnering: zit wezenloos achter mijn laptop. Koud terug van een warm overzees verblijf. Te wachten totdat mijn jetlag in alle hevigheid zal toeslaan. Die dat allang heeft gedaan, omdat ik mezelf tijdens het ontwaken uit een volledig uit de hand gelopen hazenslaapje zit af te vragen hoe laat het in Nederland zou zijn waar ik alweer vijftien uur ben.

Zijn wij hoor/wederhoor aan het kwijtraken door WhatsApp, Twitter en Facebook? Het heeft er alle schijn van, zo makkelijk is het om even je hart te luchten op een van deze media. Het wakkert soms ook tegengestelde reacties of meningen aan. Hoe komt dat toch? Dat is inherent aan een forum. Iemand plaatst een quote, een spreuk, of een mening. Daaronder staat : antwoorden... plus het aantal lettertekens. Onder een blog staat : reactie. Dan heb je meer lettertekens ter beschikking maar het nodigt wel uit tot een mening, jouw mening.

Eens in de twee weken ga ik op vrijdagmiddag naar een “koffieclubje” in Haarlem, daar komt ook een man in een speciaal aangepaste scootmobiel. Na de koffie kan ik daar ook gebruik maken van een eenvoudige maaltijd. De man in de scootmobiel komt oorspronkelijk uit Duitsland, waar hij in het verleden heeft leren orgelspelen. Zijn hartewens is om een keer op het bekende Mullerorgel in de Grote Bavokerk in Haarlem te spelen; dat orgel is wereldberoemd. Zowel Händel als Mozart (de laatstgenoemde toen hij tien jaar oud was) hebben op dat orgel gemusiceerd.

Laatst was ik naar een uitvoering van het Rosenberg Trio. Voor wie ze niet kent, het zijn jazz musici spelend in het voetspoor van van de ‘Hot club de France’, Django Reinhardt was hun grote voorbeeld.

Ondanks dat mijn geheugen hier en daar mistast heeft het mij toch weer geholpen mijn behoefte om bepaalde situaties waarin ik verzeild ben geraakt, zoals hieronder, met de buitenwereld, in dit geval 50plusmatch, te delen. Zo hoop ik er toch in te slagen u deelgenoot te maken van deze ‘herinneringen’. Hopelijk is geen enkele hieronder gebruikte naam op enigerlei wijze te herleiden naar één van de aanwezigen in dit strijdperk. Voor het vermaak natuurlijk en uit zelfbescherming want er is zeker sprake van competitie.