Blogs

Ik werd getroffen door een reactie op de blog van Rosareis over huidhonger. De dame in kwestie miste niet alleen het fysieke contact met haar man, maar net zo erg de geestelijke diepgang die ze met hem had. Dit gemis was niet te compenseren door haar grote achterban.

Op de radio sprak een dame enige tijd geleden over huidhonger vanwege Corona. Ik werd toch zo boos. Zij is getrouwd, elke nacht kan ze tegen hem aankruipen. In mijn ogen dus geen sprake van huidhonger.

Zo ongeveer elke mailwisseling om elkaar nader te leren kennen, begint al snel met het verleden. We willen de ander leren kennen, maar meestal willen we zelf gekend en begrepen worden in de last van ons verleden. Een last die we allemaal meedragen, maar door iedereen anders ervaren wordt. We luisteren en horen, ieder op zijn eigen manier, naar het pijnlijk ophalen en weer wegsterven van herinneringen; herinneringen die ons zowel belasten als verrijken maar herinneringen te allen tijde beklijven; ze blijven aan ons vastplakken.

Er bestaat geen twijfel over, het is een raar voorjaar. Maanden, die ik nooit zal vergeten. De politieke misère, de coronacrisis en het weer, aspecten van begin 2021 die soms met elkaar verbonden zijn. De titel van dit blogje is iets, waar ik zelf mee zit, althans bij al deze drie “2021 – dingen”.

Lichtpuntjes…

...Je kunt ze aan iemand schenken, maar je kunt ze ook zijn!

Ik vond tussen mijn oude kinderboeken een voorleesboek van 35 jaar geleden. Op de omslag staan 2 ruimtevaarders die samen een groot plateau met snoepgoed dragen. "De hemel-eters" heet dat boek, geschreven door Daniel Fano, illustraties van Catherine Chasseur. Toen ik het opensloeg, zag ik dat er in 32 hokjes allemaal snoepgoed stond afgebeeld op de eerste dubbele pagina van het boek en hetzelfde snoepgoed in 32 hokjes op de dubbele eindpagina van het boek.

Veel leden hebben problemen met het informatie geven over hun wel en wee ! Daarintegen is het verlanglijstje bijna allemaal hetzelfde, daar hoeft dus niet over nagedacht te worden.

Een tijdje geleden heb ik u iets verteld over het mooiste meisje van de klas. Nu wil ik de keerzijde hiervan eens belichten.
U kent natuurlijk het sprookje van Hans Christian Andersen over het eendje, dat eerst heel erg gepest werd door zijn uiterlijk. Zijn moeder beschermt hem, maar pas na geruime tijd ontdekt hij dat hij eigenlijk een heel mooie zwaan is, Pas dan wordt het diertje niet alleen geaccepteerd, maar hij voelt dat ook.