Blogs

Paardensport, of hippische sport is een verzamelnaam voor sportvormen waarbij een of meer paarden gebruikt worden. “Paardrijden is geen sport, want het paard doet al het werk.” Dat is wat ruiters regelmatig te horen krijgen. Deze uitspraak zorgt vaak voor gefrustreerde ruiters en er worden dan ook regelmatig discussies over gevoerd. ... Tijdens het paardrijden worden namelijk zowel de binnen- als buitenbeenspieren gebruikt. Verder is er veel oppositie van organisaties die zich inzetten voor het welzijn van dieren tegen paardensport, de dressuur gaat gepaard met beloningen maar ook met straffen, als het paard niet zo rijdt als zijn trainer zou willen. Het houden van een paard, een best dure hobby, verschaft veel plezier aan hen, die de paarden verzorgen en berijden.

Niet zo lang kreeg ik een vraag van een andere blogger, om weer eens een stadswandeling in de Spaarnestad te organiseren. Toen rijpte er een plan bij enkele bloggers: Wat zou het bijzonder zijn om eens met andere schrijvers een middag op te trekken. De combi van beide voorstellen mondde uit in een middag wandelen door vier blogketiers, Schell, Sixty, Monique3 en Aktivo1 om elkaar eens beter te leren kennen en te genieten van de geneugten die mijn stad te bieden heeft.

Het is mij opgevallen dat de laatste weken meer mensen van alles naar elkaar roepen in de tuin of op straat. Is dat het gevolg van de langdurige hittegolf of van Corona-moeheid? Tijdens de warme weken heb ik meer buiten geleefd dan binnen, dan zie en hoor ik natuurlijk ook meer. Maar toch?

Als ik naar een supermarkt ga voor mijn dagelijkse boodschappen heb ik soms een lijstje mee van wat ik moet kopen, maar meestal vertrouw ik op mijn geheugen. Wat is er op, wat wil ik vandaag eten, krijg ik visite? Wat is het dan fijn als ik alles wat ik wil bijna blindelings uit het schap en in het karretje kan doen. Sommige supermarktmanagers (mooi scrabblewoord..) scheppen er soms een waar satanisch genoegen in om de indeling van hun winkel in no time te veranderen. Hun visie is, dat de klanten dan voor hun boodschappen alle gangen af moeten lopen en op andere ideeën worden gebracht en meer (duurdere) artikelen kopen. Met extra omzet, uiteraard. Een vaste, onveranderde winkelindeling is alleen in het belang van de klant en per saldo dus niet in het belang van de winkelbazen.

Ik schreef al eerder iets over mijn oom.

Na mijn fietsvakantie langs de Rijn in Duitsland ben ik 12 dagen thuis gebleven om mezelf en mijn omgeving te beschermen tegen eventueel opgelopen Corona. Toen dat niet het geval bleek, op internet naar een 2e vakantie gekeken. Vijf nachten hotel in Maastricht geboekt. Een fietsvakantie in Nederland deze keer.

Ik vind het doodnormaal, dat ik na het inschakelen van mijn televisietoestel met de afstandsbediening het gewenste programma kan opzoeken en kan zien.
Ik vind het doodnormaal, dat ik na het intoetsen van het nummer van mijn contacten de telefoon hoor overgaan en, als ze opnemen, met hun kan spreken.
Ik vind het doodnormaal, dat ik als ik mijn computer inschakel naar de door mij gewenste site kan gaan en mijn emailberichten kan uitlezen en een nieuw berichtje kan zenden.
Maar is dat allemaal wel zo gewoon?

Droom. Een bol, hellend vlak van grijs graniet onder een brandend hete hemel. Linksonder de witte tesla van mijn dochter die helemaal geen tesla heeft. Ik ben uitgestapt om mijn fiets overeind te zetten. Stil komt de tesla in beweging, rijdt diagonaal het graniet over, recht de afgrond in. Een lemming-tesla. Hij was leeg. Het is mijn schuld. De reisleider roept, we gaan naar de trein fietsen. Hij heeft de zwart grijze krullenbol van de date met wie ik witte wijn heb zitten drinken op zo'n zwoel zomeravondterras.

N.a.v. de laatse blog van Monique, met een prachtig gedicht afgesloten.En bovendien zo herkenbaar.

, kwam het volgende in mij op.