Blogs

Het was de hoogste tijd om de feiten onder ogen te zien. Ik zou niet, nee nooit meer kunnen gaan zwemmen in mijn oude vertrouwde zwarte speedo badpak. Zelfs niet in een bergmeertje waar niemand kijkt. Ik zou een tankini gaan kopen.

Tankini. het woord alleen al. Het is een woord dat zowel gevaarlijk als kinderachtig klinkt - al is het niet meer dan de onschuldige samentrekking van tank-top (een soort hemdje) en bikini. Mijn logica volgend, zou het woord ontstaan kunnen zijn in de tijd van de restaurette, de vaginaaldouche en het doemdenken. Maar nee, het blijkt zo'n twintig jaar jonger te zijn: In het blad ´Onze Taal´ staat ´tankini´ vermeld als nieuw woord in het jaar 2000. Samen met lollyen, zorgschaarste, klaptegel en minimawinkel. Er zit een tijdsprong van twintig jaar in mijn herinnering - geen wonder dat m´n zwarte badpak plotseling niet meer past. Dat er ineens geen rek meer in zit. Althans, niet genoeg rek. Niet genoeg rek op de plekken waar ik rek nodig blijk te hebben.

Er is geen standaard beeld voor hoe iemand als single de maaltijd gebruikt. Er zijn alleenstaanden die met hun bord op de schoot op de bank van hun eten “genieten”, anderen zitten bij hun ontbijt, lunch of diner achter een beeldscherm (kan ook een heel bescheiden smartphone zijn) en wat meer traditionele eters dekken een tafel met vork, mes en servet. Ook als je single bent kun je het best gezellig maken, al ontbreekt er een disgenoot of disgenote.

Er was een tijd, best lang geleden, dat je via een prijsvraag 1 of 2 minuten gratis winkelen kon winnen in een supermarkt. Degene die gewonnen had vloog met een winkelwagen naar de wasmiddelen, kaasvitrine en de flessen sterke drank om maar zoveel mogelijk dure spullen te scoren in die paar minuten. De race tegen de klok werd live opgenomen en wij konden meekijken op tv. Dit soort prijsvragen bestaan niet meer.

Van tijd tot tijd is het goed het leven eens de revue te laten passeren. Ik had toen ik jong was enkele idealen, die ik graag wilde verwezenlijken. Mijn voorliefde voor de natuur, en dan vooral voor de vogelwereld, stak ik op school al niet onder stoelen of banken. Het streven om biologie met de avifauna als specialiteit te studeren heb ik niet gerealiseerd. Ook in de liefde had ik zo jong als ik was al idealen. Die strandden in mijn tienertijd evenwel door allerlei oorzaken.

Namen van boten, je kan je erover verbazen. Bootnamen hebben soms een diepere betekenis, maar meestal is het de naam van een gezinslid. Maar wat te denken van een naam als "she got the house"?

Een week geleden heb ik iets gedaan, waar ik mij voorheen nooit aan gewaagd heb. Ik kroop achter de computer en heb een ingezonden brief aan de redactie van mijn krant gezonden. Een week later werd het integraal geplaatst, zelfs met een foto erbij. U kunt het in de komende eerste drie alinea’s lezen.

Als je de krant open slaat, de nieuwsberichten volgt. Het lijkt wel of we alleen maar foute bestuurders hebben.Leiders die op een verhoging geplaatst werden , donderen mat een klap naar beneden als ze een niet zo handige beslissing nemen in de ogen van een aantal mensen.

Ontbijt bereiden aan een vol aanrecht. Dat is beslist ongebruikelijk: Sinds ik in deze kleine flat woon, zorg ik juist voor leegte op de strategische werkvlakken. Afwas en ontbijt staan nooit tegelijk op het aanrecht - waaruit maar weer zonneklaar blijkt hoe zuinig een mens moet zijn met ´nooit´. Gistermiddag en -avond heb ik door Meijendel gewandeld. Vanochtend ben ik meer hongerig dan ijverig.