Blogs

Om maar met de deur in huis te vallen, een profieltekst zegt soms veel, maar lang niet alles. Geen mens controleert datgene wat jij allemaal invult in je profieltekst. Iemand moet het wel heel erg bont hebben gemaakt als de redactie ernaar gaat kijken. Wel kan je uit de tekst wat aanwijzingen halen.

Wie een profiel leest stuit ook op het onderdeel muziekkeuze. Het hoeft geen breekpunt te zijn, maar wanneer je iemand benadert, die dezelfde muzieksmaak heeft is dat wel een plusje. Ik heb dat in dit blogje (een limerick) proberen te belichten. Nu is een man de zoekende dater.

Er was eens… een tijd dat ik zorgeloos in het “samenwoon-bootje” stapte.
De eerste keer was ik 24, ik woonde al wel op mezelf, hij nog niet maar hij had al wel een eigen woning. Daar moest nog flink veel aan verspijkerd worden, dus hij woonde er nog niet.
Daar kwam aardig de versnelling in toen wij samen dikke verkering hadden en al snel kwam de tijd dat we samen in het huisje gingen wonen. Mijn huisraad ging gewoon mee en werd vermengd met het beetje wat hij had. Geen enkel probleem, behalve het twee-persoonsbed wat hij al had wat hij had gekocht met een ex. Dat zat me dwars, maar gezien we geen geld hadden voor een ander was het bed toch een blijverdje.
Jaren later gingen we uit elkaar, spullen werden verdeeld en ieder ging zijns weegs.
Ik ging op den duur weer samenwonen, maar deze keer ging dat helaas héél anders.

Terwijl ik met een vochtige doek de wanden en de bodemplaat van de koelkast afnam, ging opeens het lampje uit. Dat kan gebeuren bij een koelkast die ik al meer dan12 jaar heb.

De laatste keer dat ik jou zag, was bij een fietsenrek. Mensen die mij goed kennen, zal dit niet verbazen. Je had niet je blauwe fiets meegenomen, was dat een slecht teken? Ik gaf je een kus ten afscheid, niet zo'n gepassioneerde minuten lange smachtende zoen, maar gewoon een vluchtig kusje, net alsof ik je volgend weekend gewoon weer bij een filosofie lezing zou zien.

Het van oorsprong Zuid-Afrikaanse liedje ‘Mama. ‘k wil een man, hè” is overbekend. In de versie van The Jody Singers passeren verschillende beroepen van het meisje de revue. Ik herinnerde mij dit liedje pas na het schrijven van deze blog.

Kiezen voor de eerste man die na zondagavond acht uur een kattenplaatje plaatst. Instemmen met een date als een roekeloos bezoek aan die schoenwinkel vol veel te dure schoenen. Erop vertrouwen dat ik geen schoenen hoef te kopen omdat die mij toch niet passen. Op blote voeten lopen en het landschap aftasten zoals olifanten dat doen. Elkaar vertellen dat het liefde is. Geloven dat het helpt.

Het schijnt dat we op moeten passen voor ons. We blijken lang niet altijd te zijn wie we zeggen te zijn.