Blogs

Toen ik me aanmeldde op een datingsite werd mij gevraagd maximaal 10 hobby’s in te vullen. Het staat goed voor je profiel als je een paar hobby’s noteert, die ook worden beoefend door iemand, waar je contact mee wilt. Nu zullen hobby’s vergeleken met leeftijd, woonplaats en uiterlijk niet zo belangrijk zijn, maar als je iets in je vrije tijd doet, waar iemand anders aan verknocht is betekent dat wel een pré! Een van die liefhebberijen is schaken, dat een erkende tak van sport is.

Voor wie het weten wil: er hangen nu honderd-vier-en-zeventig rode jassen achter de spiegeldeuren van mijn schuifdeurkast. Helemaal zeker ben ik er niet van, ik schijn al bij honderd de tel te zijn kwijtgeraakt.
Verbleekt met de jaren zijn ze, mijn rode jassen - of juist intenser van kleur geworden. Ze zijn mijn handgeschreven brieven, mijn odes aan werkelijkheid en verbeeldingskracht. Er hangen gave jassen achter die spiegeldeuren, maar ook jassen waaruit een gat is geknipt, waarvan een mouw is afgescheurd. Dat zijn de jassen die anderen hebben gedragen. De jassen die ik zelf een tweede of derde keer heb aangetrokken, ogen gelukkig.
Er hangt ook een rode jas die zo mooi was dat hij ‘niet te evenaren’ werd genoemd - maar die wel eenvoudig na te maken bleek. Die jas hangt er triestig bij. Zijn ontwerp is de vrucht van een jarenlang groeiproces, zijn materiaal bestaat uit lapjes realistisch weefsel, en het stikwerk was puur genot.
Ik spreek hem moed in, mijn rode jas: ‘Kop op, er is alleen maar op je sleep getrapt, niet op jou. Jij bent nog heel, jij bent en blijft wie je bent.’ Wat niet kon voorkomen dat ik zelf, lamgeslagen, een al wat oudere jas moest aantrekken om een nieuwe rode jas in elkaar te kunnen stikken.

Heb je het wel eens opgemerkt, dat iedere liefde weer anders is? Je hoort ook wel eens zeggen, “Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar/hem!”
De andere kant op kan ook voorkomen, “Mijn grootste liefde heb ik gehad. Dat was mijn eerste man/vrouw.”
Als ik terug kijk naar mijn ex-echtgenoot, dan hield ik van hem, maar iets in mij ging daar dan toch niet helemaal in mee. Ergens was er een stemmetje op de verre achtergrond wat zich afvroeg of ik wel van hem hield.
Ondanks dat waren we gewoon gelukkig, we hadden een huis, al snel ons eerste kindje en een paar jaar later volgde de tweede.
In die zin is bij velen zo’n eerste relatie al anders en bijzonder, omdat je doorgaans met die persoon kinderen krijgt en in een gezinssituatie belandt.
Dat geeft een heel andere draai aan een liefdesrelatie. Aan één kant verdiepend omdat je samen nieuwe mensjes heb gecreëerd, aan de andere kant is er ineens veel minder tijd voor samen zijn. De focus verschuift.
Even fast forward naar de volgende relatie. Ik was halverwege de 30 en de liefde die ik voor hem voelde was heel anders. Dat realiseerde ik me vol bewondering. Veel intenser en dieper. Dat deed me afvragen hoe dat kon. Had ik dan minder van mijn echtgenoot gehouden dan van deze man?

Liefde is een werkwoord, zeggen veel mensen. Het zal wel. Als we nu toch onzin aan het verkondigen zijn: weet je wat ik echt een werkwoord, zeg maar gerust een zwoegwoord vind? Samen. Vooral de eerste persoon meervoud: wij samen.

Hoe date je? Ben je actief bezig of laat je het maar gebeuren.

Om misverstanden te voorkomen: De titel van de blog is bedoeld als een knipoog naar een reclameslogan die jaren geleden door een omroep gebezigd werd. Vrijwel iedereen maakt het moment mee, dat het ouderlijk huis wordt verruild voor een eigen stekje. Aan die belangrijke verandering in het leven liggen allerlei oorzaken ten grondslag. Iemand heeft een leeftijd bereikt, waarop hij of zij zelfstandig wil gaan wonen. Een baan in een andere gemeente, onmin met pa en ma, (niet geheel onbelangrijk) de wens om met de liefde van zijn / haar leven een toekomst op te bouwen, of studeren in een stad op behoorlijke afstand van de ouwelui.

Ik heb in de loop der tijd heel wat dates gehad. Het betalen van de rekening van het restaurant is daarbij nooit een punt geweest. Meestal bleven we niet lang plakken, dus het aantal consumpties bleef binnen de perken. Of hij betaalde of ik, net hoe het uitkwam.

Voor een leven lang beminnen
kun je altijd opnieuw beginnen.

De droom: Een achtervolging in verkleedkleren, over de stoep van een straat aan zee met kleurige, houten winkeltjes. Schepnetjes en totebellen vliegen door de helderblauwe lucht. De werkelijkheid: Ik loop braaf gekleed in tuniekjurkje en enkellange flodderbroek langs mijn Leidse straat, terwijl alle, werkelijk àlle groepjes schoolkinderen mij aanhouden met de vraag of ik verkleed ben. Of ik een vos ben. Oh ja, ik liep op nieuwe schoenen: links van rechts en rechts van links verschillend zwart wit motief, knaloranje zolen. Stoute schoenen.

Mensen die langdurig alleenstaand zijn, ontwikkelen vaak heel betekenisvolle banden met vrienden, familieleden of buren. Dat is natuurlijk fijn en daardoor hoeven ze dan met de feestdagen niet alleen te zitten. Echter, als er dan een prille romance opbloeit, ontstaan er deiningen in heel het weefsel van vriendschappen en emotionele banden, ik zag dat op deze site ook al meermaals.