Blogs

Ik ben net na Nieuwjaar nog even 5 dagen er tussenuit geweest. Een knus hotel geboekt in de mooie natuur van de Achterhoek. Ik weet dat daar nogal wat kastelen op korte afstand van elkaar staan.

Veel staande uitdrukkingen / spreekwoorden hebben een letterlijke en figuurlijke betekenis. Zo ook de titel van dit blogje. Terugdenkend aan mijn kinderjaren herinner ik mij een paar hoogtepunten, waar ik elk jaar reikhalzend naar uit zag. Sinterklaas was er een van, want dan kregen mijn zusje en ik cadeaus. Het kerstfeest met pakjes onder de kerstboom was toen nog niet ingeburgerd, wij vierden kerst in de kerk en dan kregen de kinderen een boekje waarvoor naar ik later hoorde mijn ouders moesten betalen. Op oudejaarsdag, tevens de verjaardag van mijn moeder, maakte mama een onovertroffen haring – bietensalade met ei, zilveruitjes, en nog veel meer ingrediënten klaar, ook naar dat smulfestijn keken wij al dagen van te voren uit. Verder maakte moeder op Pasen een verrukkelijke soufflé.

‘Helmplicht op een stadsfiets, zullen wij dat nog meemaken?’ vroeg ik mij hardop af. ‘Oh zeker wel’, geloofde mijn oudste zus. Ze zat naast me op de bank, en de tranen stroomden haar over de wangen - terwijl ik nauwelijks kon praten van het hoesten. Het komende oud en nieuw koop ik weer knoflookworst, ook al smaakt deze scherpe peperworst beslist beter bij de volle rode wijn die we dronken. Het komende oud en nieuw. We hielden elkaar even stevig vast, mijn zuster en ik.

Uit de blogs, die ik de afgelopen jaren heb geschreven en die u hebt kunnen lezen weet u, dat ik een verwoed treinreiziger ben. Niets kan mij zozeer van mijn stuk brengen als verstoring van de mogelijkheid om te treinen door een staking, door “geplande” werkzaamheden of door een forse vertraging.

Uitglijden en vermomde waarheden

In zekere zin ontmoet ik ook iemand wanneer ik een boek lees. Ik denk dan aan reisboeken of een biografie, een boek over echte mensen in ieder geval. Ik verplaats me dan direct in de gedachtenwereld van de auteur, althans dat verbeeld ik mij.

Op de leeftijd, die wij inmiddels hebben bereikt, zullen weinigen van ons nog blanco in het leven staan. Wat bedoel ik met blanco? Die goede, oude tijd, toen we onze tienertijd en/of studietijd nog maar net hadden afgesloten. Ik stond geheel open voor een partner om een eigen bestaan mee op te bouwen, een huis mee te betrekken en het leven mee te delen.

Met 13 gasten aan het kerstdiner