Blogs

Ik ben hier al even, ik schrijf hier al even. Ik ben hier al even lang als ik hier schrijf, en ik schrijf hier al even lang als ik hier ben. Jazeker, dat had ik veel eenvoudiger kunnen opschrijven, veel efficiënter. Er zijn immers duizend-en-één manieren om op te schrijven dat ik hier bijna bovenaan het lijstje met bloggers sta. Maar ja. Dit is een blog op een datingsite, een blog op een datingsite voor alleenstaanden van vijftig jaar en ouder nog wel. Efficiënt taalgebruik laat ik over aan bijsluiters van gevaarlijke medicijnen, gebruiksaanwijzingen van al dan niet huishoudelijke apparaten, aan toetsvragen - en aan boodschappenlijstjes.

Landje-pik
Vroeger speelde ik het spel “Landje-pik”. Ik vermoed, dat velen zich dat nog wel kunnen herinneren. We tekenden een cirkel in het zand en verdeelden het in gelijke vlakken Met een zakmes gooiden we dan in ons eigen deel en trokken een lijn. Nu kinderen een zakmes mee geven is niet meer zo verantwoord, maar vroeger was men daar wat vrijer in. In het echte leven wordt nog steeds aan landje-pik gedaan. Doorheen de geschiedenis is de mensheid bezig geweest om landen, of stukken grond te veroveren. Ook nu is er groot leed door een oorlog. Mensen zijn niet zo lief voor elkaar. Zoveel mensen, zoveel gedachten. Als men maar bereid is om tot een compromis te komen is er niets aan de hand, echter wat is het dikwijls moeilijk om tot een overeenkomst te komen.

De wereld staat nu op zijn kop. Allerlei sancties worden genomen om verdere escalatie te vermijden en te voorkomen. Want uiteindelijk is alles in deze wereld met elkaar verbonden waardoor we allen er hinder van ondervinden. Toch gaat het leven in mijn omgeving nog gewoon zijn gangetje. Ik volg het nieuws, maar ook nu weer treedt er gewenning op. Net zoals bij het begin van de corona epidemie. We klapten voor het zorgpersoneel en leefden met hen mee. We deden dit vooral, denk ik, omdat er een gevaar wel erg dichtbij kwam.

Mensen zijn niet zo lief voor elkaar!. Ik herhaal nog maar eens wat ik eerder schreef. Mensen vormen het liefst groepen met gelijkgestemden. Daar is op zich niets mis mee als het tot een positief resultaat leidt. Helaas vormen zich ook groepen om een persoon, of personen te beschadigen, of samen andere doelen te vernietigen. Het komt voor in het groot en het klein. Op het werk, in de politiek enz..

Hier op 50+plus zijn er door mijn al geruime tijd van lidmaatschap, al ‘bekenden’, tenminste zo noem ik het maar even, aanwezig. En dan vooral door mijn activiteit als blogger. Het is totaal niet mijn bedoeling om mij als blogger van andere niet bloggers te onderscheiden. Ik vind het gewoon leuk om te schrijven en dan vooral over een actualiteit. Dat ik toch bij een ‘groep’ bloggers schijn te horen is dan ook opmerkelijk en niet door mij verzonnen. Ik houd mij aan de officiële regels die door de redactie aan mij worden gesteld, maar ben niet gehouden aan de regels die de groep zich zelf stelt. Mijn mening is nog altijd, laat iedereen in zijn waarde. Ik maak dus op deze site geen onderdeel uit van een groep, maar ben en blijf zelf verantwoordelijk voor mijn eigen schrijven met in achtneming van de officiële regels.

Dat mensen zoveel verschillend zijn in hun denken en hun doen blijkt ook steeds weer uit reacties die ik krijg wanneer ik geen vervolg wens op een verdere voortzetting. Dat kan zijn n.a.v. een ontmoeting, of na een communicatie via de berichten box. Niet zo aardig en soms vreemde reacties. En waarom leden een onjuiste leeftijd geven, of zich hier nog steeds anders voor doen dan ze zijn, blijft voor mij nog steeds een raadsel, misschien wel met slechte bedoelingen. De waarheid zal toch een keer aan het licht komen.

Wanneer we allemaal wat liever voor elkaar zouden zijn, zou de samenleving er heel wat vriendelijker uit zien en misstanden kunnen worden voorkomen.

‘Je leert mensen pas echt kennen wanneer je een keer ‘nee’ tegen ze zegt”.

Liefs,

Monique

Je hebt een paar keer gedatet op een neutrale plaats, te beginnen met het welhaast traditionele kopje koffie op een terras of bij slecht weer binnen in een restaurant. Als er van weerskanten een leuke klik is komt er een moment, dat je jouw woning openstelt voor je vriend of vriendin. Natuurlijk bied je wat te drinken aan, met wat lekkers erbij.

Gemiste kansen?

Ik ben reuze benieuwd hoeveel mensen dat lukt op een datingsite. De volgende vraag dient zich dan meteen aan : hoe ver is spontaniteitsafstand?

Een gastblog van Libbe, die ons spontaan mailde of hij dit succes verhaal mocht delen. Natuurlijk mag dat!

Sinds 30 oktober 2021 stond ik ingeschreven bij 50plusmatch middels een volledig lidmaatschap voor een jaar. Dit abonnement heb ik in januari 2022 opgezegd. Vanaf begin november tot half december heb ik het relatief druk gehad met chatten, hele lieve vrouwen die wel van een beetje diepgang houden maar ook voor een dosis humor nietweglopen.

Na de verkiezingen voor de gemeenteraden waar vrijwel iedereen als hij / zij dat wilde aan heeft kunnen meedoen is het nu de vraag wat we in onze stad of dorp voor onze kiezen krijgen. Er zijn veel beloftes gedaan, soms in een ingewikkeld programma van de partijen, een andere keer als oneliner. Dit moet meer, dat kan en mag minder.
Pas over vier jaar weten we of (iets van) de beloften waargemaakt zijn / is.

“ Moeders worden nooit meer mensen.
Moeders blijven altijd moeders “.
Tom Lanoye

We kunnen weer in de zon zitten op een gezellig terras, weliswaar nog met de winterjas aan en liefst dichtbij een terraskachel. Heel verleidelijk om even de deur uit te gaan, bij voorkeur met een gezellige man, daar 1 of 2 uurtjes te vertoeven. Zeker na deze winter, met in de maand december het wachten op een booster prik, daar achteraan in januari alweer een lockdown en het grijze winterweer in de maand februari, klinkt de lokroep van de horeca.

A house is not a Home…