Blogs

Leuk aan het vervoer per trein zijn de mensen, die in dezelfde coupé plaatsnemen, en zelfs op de banken voor of naast je, Het lijkt een beetje op een terrasje, het primaire doel van iedereen is alleen anders, men wil van A naar B vervoerd worden. De tijd die daarmee gepaard gaat wordt tegenwoordig vaak ingevuld door de sociale media, velen hebben geen oog voor wat er om hen heen gebeurt. Dat schept voor mij weer een unieke kans om in alle rust mijn reisgenoten te observeren. Ik voel nu hoe Simon Carmiggelt aan al zijn weergaloze verhalen kwam. Mensen niet alleen zien maar ook naar ze luisteren.

Op mijn profiel beschrijf ik mij zelf als en zelfverzekerde en sterke vrouw. Ja dat ben ik ook maar ik heb ook een andere kant, een kant die voorzichtig en afwachtend is. Ik zorg en verzorg graag, dat kan je ook zien aan het feit dat ik al ruim 37 jaar met kinderen werk, maar ik wil ook heel graag die zorgzaamheid voelen van jou. Moeder worden en moeder zijn, is het mooiste wat mij overkomen is, maar ik wil niet jouw moeder zijn maar jo vrouw.
Willen wij allemaal niet het gevoel hebben iemands prinses/ prins te zijn, zonder dat het er om gaat dat de ene zit en de andere alles aandraagt.
Regelmatig scrol ik door de profielen heen, ja ik kijk naar de foto maar ook naar wat er in het profiel staat. In het profiel probeer ik iets te lezen die mij een inkijkje in iemand leven geeft. Het gaat niet zo zeer om wat er staat maar meer hoe, hoe stelt iemand zich voor, heeft iemand aandacht besteed aan zijn/ haar profiel?
Een foto kan nog zo leuk zijn maar als er in het profiel bijna niets staat, als ik zie dat iemand er weinig tot geen aandacht aan heeft besteed haak ik af.
Niet iedereen even goed in het schrijven van een profiel, zich zelf verkopen. De eerste keer dat ik mij inschreef bij een datingsite heb ik eerst gekeken wat staat er in ander profielen, daarna heb ik zelf een profiel geschreven en een vriendin laten meekijken.
Tegenwoordig heb ik minder moeite met het schrijven van een profiel, en herschrijf ik hem regelmatig of beter ik pas hem aan. Ja ik blijf altijd Esther maar Esther groeit, en ontwikkeld zich nog steeds. Door dit groeien, verandert mijn kijk op dingen soms, wat nu belangrijk vind is heel anders als wat ik 10-20 jaar geleden het belangrijkste vond.
Ik ben nu al geruime tijd alleen, van te voren had ik nooit verwacht zolang zonder partner te zijn, ja ik zou graag een leuke man tegenkomen en toch zijn deze afgelopen jaren voor mij belangrijk geweest.
De afgelopen 17 jaar ben ik gegroeid van een klein, bang, onzeker meisje die zich altijd sterk voordeed, naar een mooie zelfverzekerde vrouw, die weet wat ze waard is, die weet dat ze er mag zijn.
In het begin van een relatie kan ik onzeker en daardoor wat gereserveerd overkomen,. Als ik eenmaal weet dat ik je echt kan vertrouwen en ik een beetje weet dat jij voor mij gaat ontspan ik pas echt. Als ik van iemand houd dan ga ik voor jou door het vuur en heb ik (bijna) alles voor je over.
Ik zal nooit iemand expres kwetsen en als ik eenmaal voor iemand ga of dat nu in vriendschap of in liefde is dan ga ik ook echt door het vuur voor iemand. Dat vonkje, die klik daar is meer voor nodig dan een ontmoeting ik hoop dat jij dat begrijpt en dat vonkje bij mij laat uitmonden in een enorm en hartstochtelijk vuur

Raadsels rondom mysterieuze vrouwen, menigeen smult ervan. Iedereen heeft weleens van koningin Cleopatra uit Egypte gehoord, hoe heeft zij het voor elkaar gekregen om een machtige koningin te worden in de Oudheid?

De echo van het leven...

Achter de titel van deze column hoort een vraagteken. Omdat sommige leestekens niet correct in een titel overkomen stip ik het hier even aan. Het valt niet mee om het iedereen naar de zin te maken. Als ik met iemand een leuk contact heb gehad komt het voor, dat anderen uit mijn omgeving mij er op aanspreken, hoe ik het in mijn hoofd kan halen de band met die persoon weer aan te halen.

Een eenduidige definitie van ‘hemel’ die bestaat niet, maar ‘levensbestemming’ is een best wel een mooie universele verwoording. Een hele ontroerende en iconische film over zoeken naar levensbestemming is Into the Wild. De film vertelt het verhaal van Christopher Johnson McCandless die zijn veelbelovende toekomst inruilt voor een lijdenstocht naar Alaska.

Ouderdom komt met streken en gebreken...

Vroeger
Als kind hoorde ik mijn oma altijd zeggen “vroeger was alles beter” die uitspraak hoor je tegenwoordig bijna niet meer. Afgelopen weekend moest ik voor mijn werk een aantal cursussen doen. één van de cursussen ging over het feit dat jongens het tegenwoordig slechter doen op school dan meisjes, was vroeger het onderwijs voor jongens dan beter?
Zodoende was ik weer even dat kleine meisje wat haar oma hoorde vertellen dat alles vroeger beter was.
Was vroeger alles beter, nou ik vind van niet, zeker niet als je zeg maar 50/60 jaar terug ging. Ik weet dat mijn moeder pas een wasmachine kreeg toen haar derde kind werd geboren, en wat voor wasmachine. Ze moest de wasmachine zelf vullen met water deed er dan wasmiddel in en zetten hem aan, daarna moest ze het water weg laten lopen en alles op de hand uitspoelen en door een wringer halen, om het vervolgens op te hangen op een rekje of waslijn.
Nou geef mij de wasmachine van tegenwoordig maar, was erin, wasmiddel er in en als de wasmachine klaar is kan je het als je wilt ook nog eens in de droger gooien. Ik ben blij met alle middelen waarmee we tegenwoordig contact kunnen hebben met familie, vrienden en andere bekende en onbekende. Ik mis wel die echte contacten die er mijn inzien in de jaren dat ik kind was veel meer waren. Ik woon in het ouderlijk huis waar ik ben opgegroeid en vroeger zaten we regelmatig met de halve straat bij elkaar in de tuin, maar wij speelde als kind na schooltijd ook altijd bij elkaar en noemde de moeder en vader van onze vrienden tante en oom.
Online daten was er vroeger niet bij, je had hooguit 1 telefoon met een draadje en pas ergens eind jaren 80 kwamen er een beetje computers in huis, je weet wel zo een enorm bakbeest.
Tegenwoordig weet iedereen wel wat online daten is en hebben de meeste het wel een keer gedaan. Ik denk echter dat we er allemaal over eens zijn dat iemand gewoon in het echt ontmoeten het leukste is.
Er is veel verandert, veel dingen zijn nu makkelijker en beter, maar ik denk dat iedereen wel dingen kan bedenken waarvan je denkt “ dat was vroeger wel erg mooi/leuk/beter” Ik zal nooit het verhaal vergeten dat mijn moeder op haar trouwdag van haar werkgever een klok en daarbij haar ontslagbrief kreeg, werken als je getrouwd was, was uit de boze.
Ik koester dingen uit het verleden, maar geniet van alle luxe en gemak wat wij tegenwoordig hebben. Hoe mooi is het dat ik nu regelmatig mijn peet/bonus dochter kan zien die in India woont, ik pak mijn mobiel druk op de facetime knop en daar is mijn mooie meisje. Nog iets meer dan een maand

Onvervulde verlangens. De wens om toch een keer in je leven te mogen meemaken dat...

Enige tijd geleden is er een blog geplaatst over de verschillende relatievormen. Inmiddels zijn dat er veel; zo veel mensen zo veel smaken. Ik heb hier eens over nagedacht en denk dat een vorm alleen maar bestaansrecht heeft omdat er behoefte aan is.