Blogs

Ach mijn hart is zwart,
mijn rust is heen
verzuchtte die man
waar hij met zijn oude 60 plus-gedachten
onder vele ingebeelde zwierende rokken

Laats reed ik met zonsopgang naar mijn werk en toen ontsproot er spontaan een gedicht in mij op.

Zonsopgang is als een opbloeiende liefde, twijfelend en aarzelend zie je steeds meer kleuren komen. In onze gedachte weten en wensen wij dat er komt waar wij van dromen.

Mooi maar ook spannend is het zo in het begin, zet dit zich zo door of gaat het in de min.

Je wilt de vreugde die je voelt uiten en laten exploderen, alleen het is zo eng kan je het nog een keer proberen?

Je weet de pijn die je hebt als het toch niet zo wordt als wat jij had bedacht, wat als die ander heel iets of iemand anders had verwacht?

Ik kijk weer op naar de zonsopgang die zo mooi en hoopvol is, en ik weet dat ik jou mijn lief in mijn leven mis.

Dus twijfelend net als de zonsopgang begin ik aan ons contact, heel voorzichtig en niet zo op mijn gemak.

Zie mij als het begin van het voorjaar, voorzichtig en twijfelend laat ik mij zien, maar als het goed zit tussen genieten we straks van de zomer, winter en herfst bovendien.

We hebben vier seizoenen in een jaar, maar in de meeste van ons neem je deze ook waar.

Niet alleen in onze leeftijd komen de seizoenen aan bod, herken ze in een relatie dat is een sport!

Vaak krijg ik het gevoel dat een man gelijk de zomer wil omarmen, ik wil graag bij de lente beginnen om mij langzaam te laten opwarmen.

Langzaam net zoals het voorjaar de winter overwint, langzaam zoals de zonsopgang het van de nacht wint.

Zo zie ik het voor mij hoe een relatie moet groeien om te eindigen in de zomer waar alle bloemen stralen en bloeien.

Net als jij hebben mijn goede en slechte ervaringen mij dingen geleerd, daar is niets mis mee en het is zeker niet verkeerd.

Zullen wij samen instappen in de lente en dan doorgaan naar de zomer, de herfst en de winter? Wil jij samen met mij beginnen als een diesel en eindigen als een sprinter.

Ga jij met mij de zonsopgang en de zonsondergang tegemoet, schrijf dan maar een berichtje je weet wel hoe dat moet.

Liefs Hadassa

Na jaren hadden wij eindelijk weer een familiedag. Mijn vader is in 2003 overleden, mijn moeder in 2011. Na de dood van mijn moeder in 2011 is er 4 of 5 keer een familiedag geweest, maar toen kwam de klad erin. Een zus van mij is verhuisd naar het zuiden van het land. Mijn oudste broer ging met pensioen en ging daarna met zijn vrouw best vaak op vakantie, ook gingen ze veelvuldig oppassen op hun kleinkinderen. Bij mijn andere zus, stopte haar man eerder met werken. Ze kochten een boot en gingen daar in de zomer veel mee varen.

Het belooft een mooie dag te worden. Op dit tijdstip, 7 uur in de ochtend, is het nog een beetje heiig. Het voelt al warm aan. Niet klam, nog geen voorbode van een benauwde dag. Maar een dag die belooft lekker te zijn, met een aangename temperatuur en lekker zonnetje.

Bloemen zijn iets extra’s, ze horen niet tot de eerste levensbehoeften. Ook als er geen bloemen te koop zouden zijn gaat het leven gewoon door. Als ik in een huis kom zonder dat er een bloemetje of een bloemdragende plant op tafel staat lijkt het een beetje kaal.

Who believes in fairytails?

Etiquette voor zoenen

Ik woon in Leiden, dicht bij mijn geliefde duinen en de zee - en ik had dan ook op regen gehoopt. Op heel veel regen. Maar nee, het was een schitterende dag, een schitterend weekend. Laat ik het er dan maar op houden dat een massa andere mensen wél blij zijn geweest met dat evenement, en dat mijn gevoel voor wat goed is en wat niet er domweg niet toe doet. Mijn argumenten al helemaal niet: De mens zoekt nu eenmaal rationele argumenten bij zijn gevoel, en beschouwt die als de universele waarheid. Ik kan trouwens ´Waar de blanke top der duinen´zingen op de wijs van hét duet uit de Parelvissers - maar ik doe dat meestal niet. Als dat geen goed argument is om mij als jouw uitverkorene te beschouwen, weet ik het ook niet meer

Kan je leren om van iemand te houden ? Deze discussie was nog niet zo lang geleden gaande op T2S. De meningen daarover waren behoorlijk verdeeld. Interessant gegeven voor een blog, eens kijken of ik daar iets mee kan, dacht ik meteen.

Aangekomen bij de laatste letter van het alfabet. 26 blogs heb ik geschreven. Allemaal vanuit mijn eigen beleefwereld, mijn eigen visie op het fenomeen Datingland en over mijn eigen belevenissen.