Blogs

Mijn officiële naam spel je met een 'Y'. In het Engels is dit de letter die klinkt als 'Why?’. En dat woordje is zo toepasselijk op mij. Altijd vraag ik naar het waarom. Waarom is de lucht blauw, waarom is 1+1 2, waarom wil ik een nieuwe partner vinden, waarom praat ik eerst voordat ik denk? Waarom?

Ik was er al voor gewaarschuwd: in het leven van iedere vrouw komt de zomer waarin haar benen niet meer diep bruin willen worden. Dit, samen met de ontdekking dat 'klimaatangst' een ziekte is, een ziekte met recht op behandeling, brengt mij bij de echt lastige kant van het ouder worden: ooit komt de dag waarop àlle datebare mannen een leeftijdslot op hun mailbox hebben dat mij uitsluit.

Er zijn veel kleuren beschikbaar om een schilderij te vervaardigen. Wie zelf schildert weet, dat rood, blauw en geel de drie primaire kleuren zijn, naast zwart en wit. Door het mengen van de primaire kleuren krijg je veel nuances in een kleurenpalet.
Velen, waaronder ook ikzelf zijn geneigd in absolute kleuren te denken. Het mengen blijft achterwege. Voor de situatie, waar ik zelf in verkeer geldt zulks denken ook, pas als ik ga vergelijken met wat anderen meemaken kan ik relativeren.

Als we het een “klein beetje ruim” nemen (…) dan is het daten te vergelijken met de werken van Hercules, tot lering, wijsheid en vooral tot vermaak, zou ik zeggen. Hercules en zijn kracht zijn ook nu nog heel bekend vanuit de Griekse mythologie. Hij was een mensenkind en zoon van god. Hercules moest zich als sterveling bewijzen door 12 werken te verrichten om een goddelijke status te verwerven. In zijn leven moest hij de strijd aangaan met veel monsters; lees: grote levensproblemen.

Twee vrouwen uit mijn omgeving, de 50 jaar ruim gepasseerd, zijn jaren geleden alleen komen te staan. De ene vrouw was op 60jarige leeftijd weduwe geworden na een huwelijk van 40 jaar en de andere vrouw was na een lang huwelijk gescheiden.

Regelmatig krijg ik de vraag van de heren waarmee ik contact heb, of ik al vlinders voel. Kan dat, vlinders krijgen, verliefd worden zonder iemand ook maar ooit gehoord of gezien te hebben?

Ruststand…

Pecunia non olet, geld stinkt niet.
In de maatschappij is het nu eenmaal zo, dat maar een paar dingen altijd gratis zijn. De zon (als ze überhaupt door de wolken schijnt), de lucht die ik inadem, de regen die in mijn tuin de plantjes te drinken geeft. Voor andere zaken moet ik mijn beurs trekken, ik moet ze ruilen met iets wat ik zelf kwijt wil of ik moet een dienst verrichten, waardoor ik beloond word, al dan niet door een aanpassing van de stand op mijn bankrekening.

Volgens mij ben ik een typische vrouw. Kleding kopen doe ik graag, schoenen erbij, bijpassende tas en vooruit bij een broek ook nog een riem. Vanwege deze hoge kostenpost maak ik gretig gebruik van aanbiedingen en de uitverkoop.