Blogs

In de wereldhandel en in de wereldpolitiek lijkt alles te draaien om hoeveelheden. In bulk wordt alles wat los en vast zit in containers gestouwd en over de wereldzeeen verplaatst, een race tegen de klok wie het eerst de aarde uitput.

Opgegroeid zijn in een wereld vol geheime kronkelwegen. Het geld van een te hoog geprijsde biologische komkommer terugvragen en het veelvoud daarvan uitgeven aan een zak nutteloze troostkoekjes. Er vrede mee hebben dat ik zowel boos als verdrietig als opgelucht ben. Krullen linken aan vrolijke ogen en een opgewekt karakter. Vanwege mijn niet vrolijke ogen de kapperskrullenspul-krullen uit mijn haren borstelen met een natte haarborstel. Eindelijk naar Naturalis lopen om zo'n grote kleurige zijden sjaal te kopen. Ontdekken dat Naturalis geen grote kleurige zijden sjaals meer verkoopt. Een roker wijzen op de rookwolken rond het hoofd van mijn zusje. Een troostkoekje eten. Weten dat het niet helpt.

Voor mij was het de 1e keer dat ik aan zoiets meedeed. De opzet van een speeddate is als volgt : de vrouwen zitten aan een tafel en de heren schuiven om de beurt 1 voor 1 bij iedere tafel aan, totdat de man en vrouw elkaar 5 minuten gesproken hebben en de bel gaat om te wisselen. Man zoekt vrouw, vrouw zoekt man. De mannen spreken de andere heren dus niet en de dames aan de tafels spreken elkaar ook niet.

Ik kwam deze tegen op mijn blog, in 2018 geschreven, en gezien het morgen Valentijnsdag is, why not?!

Valentijnsdag staat letterlijk voor de deur!

Zelf blijf ik het nog altijd een beetje een apart gebeuren vinden, omdat ik het van vroeger uit helemaal niet ken.
Niet verwonderlijk, want Valentijnsdag vieren is in Nederland ook pas halverwege de jaren 90 opgekomen. Het was toen even behoorlijk populair, maar de laatste jaren neemt de interesse en ‘iets doen’ voor Valentijnsdag in Nederland af.
En eerlijk is eerlijk, ik hou wel van die Hollandsche nuchterheid. Wat ik daarmee bedoel… Ik zie op Amerikaanse forums zoveel hierover -vragen of je wel een date hebt vooral-, dat je bijna zou gaan denken dat je abnormaal was als je geen ‘Valentijn’ hebt. Het zet nogal wat druk op mensen om vooral iemand te vinden of anders maar in een hoekje te kruipen tot na Valentijnsdag.
Dan liever Hollandsche nuchterheid!

Lange tijd draaide Valentijnsdag ook over anoniem iemand laten weten dat je om hem of haar gaf. Dit kon ook vriendschappelijk zijn. Nu is het gericht op romantische liefde, wat zeker voor bloemen-, lingerie- en bonbonwinkels erg prettig is.
En oké, Hollandsche nuchterheid ten spijt, het kán ook gewoon heel leuk zijn! Maar zoals met alles ben ik er dan voorstander van dat je dingen doet omdat je het zelf graag wil doen, vanuit je hart, en niet omdat je onder druk gezet voelt door commercie of ‘peer pressure’.

Single zijn komt met voors en tegens.
Door de jaren heen heb ik vaak van mensen die al lange tijd vrijgezel zijn gehoord dat ze het wel goed vinden zo. Ze hebben geen zin of behoefte meer aan een relatie.
Hoe dat dieper zit, weet ik niet. Ik bedoel, dat kan natuurlijk gewoon oprecht zo zijn als je als single een rijk leven hebt met vrienden, hobbies, werk, familie. Maar mogelijk zijn er ook bij wie er toch een stuk teleurstelling en angst weer gekwetst te worden achter zit. Niets is zwart-wit tenslotte.
Ook heb kom je vaak tegen dat mensen nog wel een relatie willen, maar niet meer willen samenwonen.
Een pré van single zijn is geen rekening hoeven te houden met wat de ander wil of nodig heeft. Je kunt doen en laten waar je zin in hebt. Een stukje vrijheid. Die vrijheid is vaak een reden om niet in een vaste relatie te willen gaan. Het vaakst heb ik dat van mannen gezien, maar er zijn ook vrouwen voor wie dat een groot punt is.
Zelf snap ik dat dan niet, want je kunt ook in een vaste relatie vrijheid hebben. Ik heb zelf behoorlijk wat persoonlijke vrijheid nodig, als een partner dat niet weet te geven of er moeite mee heeft, voel ik me niet prettig.
Maar ik weet uit ervaring dat het gewoon kan. Je moet dan beide een evenredige behoefte aan persoonlijke vrijheid hebben.

Anderzijds is een nadeel van single zijn dat je alles zelf moet doen en overal alleen voorstaat. Je hebt geen sparringspartner om eventjes bij te ventileren en desgewenst feedback te krijgen die je net een ander perspectief geeft zodat je weer door kunt. Je mist intimiteit, aanraking, liefde, steun, samen lachen en genieten. Yep, kun je op zich met anderen, maar dat is niet hetzelfde als met je partner!

Toen ik jaren geleden een goede kennis wekelijks op maandag hielp op de markt van de Westerstraat in Amsterdam en indien nodig op de nog bekendere Albert Cuyp markt zag ik veel verschillende mensen langs de kramen lopen. Er waren serieuze klanten bij, die regelmatig voor wat nieuws kwamen en daar hield mijn vriendin heel goed rekening mee.
Daarnaast waren er ook veel personen, die je in een zin kon beschrijven: Kijken, kijken, passen en niet kopen. Twijfelaars, zeker, die zaten er tussen, maar ook mensen, die de markt als een uitje zagen. Dit is natuurlijk niet hetzelfde als funshoppen! Er waren zelfs mensen bij, die persé iets wilden passen, hoewel mijn vriendin dat nadrukkelijk afraadde en zelfs niet toestond. Het leven van een marktkoopvrouw gaat niet over rozen.

De magiër zuchtte, verfrommelde het briefje en wierp het in het vuur.

Hij had het wel verwacht, ze had een aantal weken niets van zich laten horen, wilde wat tijd voor zichzelf.

Ze was zo jong geweest in jaren, zo oud geweest in ervaringen.

Berustend in de dood van naaste familie.

En weerloos, zo pijnlijk weerloos.

De stem van je potentiële partner, ik stond er nooit bij stil dat dat belangrijk kon zijn.
En niet alleen de stem zelf, maar ook het accent of dialect. Het blijkt dat globaal gezien Nieuw-Zeeland’s accent het aantrekkelijkst en meest sexy wordt gevonden. Scottish scoort ook hoog, Engels ook.
Amerikaanse acteur Philip Winchester sprak in een serie Brits, wat hij goed kan gezien zijn moeder Engels is en hij deels in de UK is opgegroeid. Ik vond hem super aantrekkelijk! Later zag ik hem in een andere serie waarin hij Amerikaans spreekt en meteen vond ik hem niet meer zo leuk. Niet eens perse door dat andere accent an sich, maar het is me al eens opgevallen dat je stem een andere toonhoogte kan hebben als je een andere taal spreekt. De stemmen van veel Amerikanen zijn vrij hoog, van vrouwen vaak zelfs schril. (Kijk maar eens naar “Speed” en let dan op de stem van Sandra Bullock.)
Een andere taal spreken, kan het hele timbre van een stem veranderen.
Als meest romantische taal staat ineens Frans bovenaan, op de voet gevolgd door andere Romaanse talen.
Zelf ‘val’ ik daar dan niet voor. Ik ben gevoelig voor een Scottish accent. Iets in mij wordt dan ‘wakker’.
Hoe we klinken en welke taal we spreken, speelt een grote rol in aantrekkingskracht. Gezien we hier Nederlands spreken, kunnen we ‘taal’ dan omzetten naar accent of dialect.

Ik herinner me ineens dat ik lang geleden met mijn vriend op een feestje in Limburg was. Nou had ik net zo goed in Rusland had kunnen zitten. Ik verstond niets van waar men het over had en helaas bleef iedereen vrolijk Limburgs praten, al waren er 2 niet-Limburgers present.
Hetzelfde geldt overigens voor Zeeuws. Ondanks dat ik hier al jaren woon, versta ik het niet. Zo zijn er ongetwijfeld nog veel meer dialecten waar ik geen koek van kan bakken.
En als je niet soepel kunt communiceren, wordt het toch lastig. Niet alleen met je date, want die zal best normaal Nederlands kunnen spreken, maar stel je zou willen gaan samenwonen. Dan kom je in een gebied waar socializen best een ding kan worden doordat mensen haast een andere taal spreken.
Maar dan terug naar de stem.

Afgelopen zondag werd het muziekevenement "gluren bij de buren" in veel steden georganiseerd. Ik ging op internet zoeken welke bands, waar en hoe laat zouden optreden. In Beverwijk zou om 12.00 uur, in de hal van Museum Kennemerland een optreden zijn van 4 heren. Ze zongen liedjes in rijmvorm van o.a. Ivo de Wijs. Dat leek me wel wat. Het museum ging al 1 uur eerder open, om 11.00 uur. Voor aanvang van dit optreden konden mijn museummaatje en ik dan hun tijdelijke expositie nog bekijken.

 

Zelf lees ik de laatste jaren nauwelijks fictie, behalve hier op de site. Mijn eigen leven is al een kruising tussen een horror film, een sprookje en een avonturenroman dus in mijn vrije tijd lees ik liever wetenschappelijke artikelen of interviews.