Blogs

Toen ik nog bij mijn ouders woonde, zowel in mijn schooltijd als in de eerste zes jaar dat ik betaald werk deed zorgde mijn moeder doorgaans voor de boodschappen en altijd voor het bereiden van de maaltijden. Ik bewonder haar achteraf om de creativiteit, die zij aan de dag legde door met een klein budget toch voor een welvoorziene dis te zorgen.

Een 50pluslid stuurde me begin deze week het verzoek om een blog te schrijven over hokjesgeest. Dat is best een moeilijk onderwerp, antwoordde ik. Hoe zie je dat voor je? Nou, zei hij, een mens doet of zegt weleens een keer iets verkeerds en wordt dan gelijk in een hokje geduwd, terwijl hij of zij best een goed mens is. Dat lijkt verdacht veel op zwart-wit denken, dacht ik. Ik zal eerst maar even googelen of er veel verschil is in hokjesdenken en zwart-wit denken.

Op een zonnige lentedag kwam ik tijdens mijn omzwervingen aan bij een mooi stukje natuur om uit te rusten. Het was een zwoele namiddag, een lieflijk glooiende teletubbie-wei vol bloemenpracht en gonzend van de bijtjes en de hommeltjes trok mijn aandacht.

Een droom. Er staat een man vlak tegenover mij. Lange, groene officiersjas, even groen geverfd gezicht, helblauwe ogen. Hij glimlacht naar me. Het is mijn schipper. Hij is mijn schipper. Hij was mijn schipper. Hij legt zijn handen op mijn schouders, ik leg mijn handen op zijn blote been. Warm is het. Warm ben ik. Nee, ik moet eerst de kraan schoonmaken. Groen schuursponsje op knalroze drab; het wordt steeds erger. Ik lig allang naast hem.

Ooit was het eerste waar ik naar keek of iemand wel gelovig was, religieus. Het leek me volkomen duidelijk dat dezelfde religie tussen beide partners tevens zorgde voor een gemeenschappelijke diepere basis, voldoende draagvlak en grotendeels identieke normen en waarden.

Vergelijkend warenonderzoek ook bij daten
De Consumentenbond verricht door haar warenonderzoek naar consumptieartikelen en gebruiksvoorwerpen veel goed werk. Leden van deze club worden vaak behoed voor een aankoop, waar zij anders achteraf spijt van zouden krijgen. Jaren na de oprichting van de Consumentenbond zijn voor allerlei branches van het bedrijfsleven Geschillencommissies ingesteld, waar consumenten terecht kunnen met hun klachten over artikelen of diensten.

De uitdrukking : de eerste klap is een daalder waard, was in dit geval ver te zoeken. Sterker nog, de eerste klap was zelfs nog geen tien cent waard! Bij de begroeting werd dat na enkele ogenblikken al duidelijk. Er was iets in de uitstraling wat meteen bij de ander niet in goede aarde viel.

Eens had ik een telefoongesprek met iemand voordat we eventueel op date zouden gaan. Dat is een goede gewoonte want een stem is ook belangrijk. Bovendien kan de interactie tijdens zo’n telefoongesprek al zeer veel onthullen. Soms kan zo’n gesprekje zelfs voorkomen dat je een teleurstellende date gaat beleven.