Blogs

Jezelf onderscheiden...

In mijn profiel heb ik geen wensen genoemd ten aanzien van de man die ik zoek. Dat vind ik ook heel vreemd om te doen. Hoezo heb ik wensen, eisen? Ik ben op zoek naar een man van vlees en bloed en die neemt zijn mooie, minder mooie en misschien zelfs lelijke kanten mee. Net als ik trouwens. Het gaat me om het totaalpakket en als daar mijn hart sneller van gaat kloppen, als ik daar vlinders van in mijn buik krijg, als ik blij ben dat ik hem ga zien, zegt dat voor mij alles.

Is dit een nieuw fenomeen in relatieland? Voor een deel wel, maar het bestaat heimelijk waarschijnlijk al veel langer dan we denken. Twijfelen, niet zeker weten is van alle tijden. Hoewel? De relatievorming ging pakweg 50 jaar geleden vaak via een vastgestelde route. Verliefd worden na een ontmoeting, verkering, je ging allebei goed sparen, om de liefde te bezegelen gingen jij en jouw geliefde zich verloven, en vaak na een aantal jaren volgde de grote dag. Het verbreken van een verloving kwam slechts sporadisch voor. Ik ken een stelletje, dat verloofd was en elk in een apart appartement van een flatgebouw woonden, maar op een gegeven moment werd de verloving toch verbroken, hoewel ze na deze breuk nog veel samen bleven doen.

Take me or leave me…

Dit moet me even nu van het hart, dus ga ik het geen dagen laten liggen om te plaatsen.

Over relaties gesproken…

50PlusMatch heeft recent meegewerkt aan een wetenschappelijk onderzoek naar profielteksten.

Met een originele profieltekst is de kans groter dat jouw profiel opvalt tussen alle andere profielen. Maar is het een manier om positief op te vallen? Onderzoek van Tilburg University onder leden van 50PlusMatch en Pepper liet zien van wel. Als mensen een profieltekst als origineel beschouwen, vinden ze de schrijver van dat profiel ook vaak grappiger, intelligenter en aantrekkelijker. En wat maakt een profieltekst dan origineel? Het toevoegen van veel (concrete) persoonlijke informatie lijkt een tekst origineler te maken, net als het gebruik van beeldspraak.

Ik fotografeer niet zo vaak met mijn smartphone en bovendien scrol ik regelmatig door mijn fotogalerij om te kijken of er iets verwijderd kan worden. Gisteren kwam ik een tekst tegen die ik meer dan een half jaar geleden geleden gefotografeerd heb in een museum.

Het leven lacht ons toe
Geniet maar van het uitzicht
en does lief riep het
tegen de ongelovigen

Aan buitenlandse vakanties kleven de afgelopen jaren de nodige beperkingen. Ik vind het niettemin leuk om waar mogelijk in een ander land rond te kunnen kijken. Daarvoor moet ik dan wel de grens oversteken. Soms gaat dat lastig, bij een vliegreis komt er veel bij kijken, in en ander geval merk je niet eens, dat je de grens over gaat, en dan zie je alleen aan andere verkeersborden, dat je niet meer in Nederland bent.

Ik wacht op de lente. Nou ja, op de ochtend. In een tweepersoonsbed, onder een tweepersoons wollen dekbed en twee tweepersoons wollen dekens. Het dekbed is dun en licht, de dekens zijn dik en zwaar en zo gedrieën houden ze mij zowel warm als koel genoeg. Maar. Zodra ik mij omdraai, glijden de dekens van het dekbed af en daarmee van het bed. Zo heel erg tweepersoons is het nou ook weer niet.