Blogs

Die picnic had nog wel wat voeten in de aarde.

Mijn blog over “Meehuilen met de wolven in het bos” prikkelde mij om nog wat dieper in een aspect van mijn overwegingen te duiken. Ik geloof dat meer dan voorheen veel mensen met woorden of door andere manieren waarop zij communiceren iets anders uitdragen dan wat in wezen hun mening is. Er worden niet alleen leugentjes om bestwil verkocht. Er zijn legio redenen waarom men niet datgene zegt of schrijft wat de waarheid is. Ook aan iemands handelwijze kan ik niet altijd zien of hij of zij oprecht is.

Een van de belangrijkste dingen in mijn relatie, is voor mij dat je aan elkaar gewaagd moet zijn. Dat is nog helemaal niet zo makkelijk om uit te leggen.

Afgelopen zondag mocht ik in de gemeente Castricum kiezen uit 19 locaties waar muziekbands, voor iedereen die daar zin in had, in tuinen zouden optreden. De optredens duurden 40 minuten, daarna had je 20 minuten de tijd om naar een volgend optreden te fietsen. Dat kwam me best goed uit. De dag daarvoor had ik heel wat gelopen in dierentuin Park Hoederdaell. Dus nu met een drankje in de hand relaxed zitten luisteren naar een mooi optreden, leek me niet verkeerd.

De afgelopen maanden stond één dier in de schijnwerpers. De wolf is er in geslaagd veel aandacht te krijgen zowel op televisie, in de krant als in de digitale media. Voor – en tegenstanders van dit dier gaan elkaar in woorden te lijf; door de Europese wet- en regelgeving blijven de signalen van de tegenstanders van de aanwezigheid van dit tot nu toe grootste roofdier in Nederland beperkt tot loze kreten, die weinig uithalen. Terecht hebben veehouders en recreanten bezwaren tegen de invasie van de wolf.

Dat heb je al gauw natuurlijk in Frankrijk. Daar hebben ze het uitgevonden.

Toen ik kind was heb ik accordeon gespeeld. Met mijn koffer achterop de fiets ging ik wekelijks naar de muziekschool in Roermond en later ook naar het accordeon orkestje.

De Meermin van Edam, de Meermin van Haarlem, de Meermin van Holland. De meermin die na een hevige storm in de Zuiderzee het Purmermeer inspoelde vanwege een dijkdoorbraak, heeft in de loop der eeuwen verschillende namen gekregen. Bert Knispel, kunstschilder en galeriehouder kocht midden jaren negentig van de vorige eeuw op de rommelmarkt van Edam een boekje waarin haar verhaal stond opgeschreven.