Blogs

Ik neem veel te weinig initiatief om zelf een leuke man te benaderen. Hoe komt dat toch? Heeft dat nog steeds te maken met hoe er in mijn tienertijd over fatsoenlijke meisjes werd gedacht? Het was in die tijd namelijk niet gepast voor een nette vrouw om openlijk een man te benaderen.

Om de lente mee in te gaan, heb ik nog wel een heel romantisch verhaal voor jullie. Het gaat over een man -nee jullie kennen hem nog niet- waarvan de vrouw en kleuters na de scheiding geemigreerd waren. Hij had het zelf verpest,

Uit zoveel manieren om een blog te schrijven alweer deze ene kiezen. Pas een blog kunnen schrijven nadat al het verplichte is gelezen en geschreven. Verplichte-taal-allergie hebben. Blogs schrijven serieus nemen. Een boodschappenlijstje overschrijven op een nieuw velletje papier wegens te veel doorgestreepte boodschappen. Appeltjes, nootjes, yoghurt, spinazie en havermout best vaak doorstrepen. Zomaar vanzelf minderen met koekjes. Misschien toch ouder worden dan mijn nieuwe kartonnen plantentafeltje. Altijd even moeten nadenken bij het begrip non-fictie. Zelf non-fictie schrijven. Een zwak hebben voor schrijvers en zangers.

Ik vind het belangrijk met de tijd mee te gaan. Je moet daartoe flexibel zijn en niet teveel vasthouden aan het oude vertrouwde.
Dat heeft niet alleen te maken met ouder worden, al zie je het dan vaker wel lastiger worden bij mensen. Maar het heeft ook van doen met persoonlijkheid.
Ik herinner me mijn pap nog die helemaal niet flexibel was met nieuwe dingen, ook niet toen hij jong was. Zo was het een enorme toestand om een koffiezetter te krijgen. Ook toen mijn veel vooruitstrevendere moeder hem gewoon had gekocht, bleef hij nog een tijdlang met het aluminium kannetje op het gasfornuis koffie maken.
En wij waren het laatste gezin in Nederland volgens mij met een kleuren tv, koelkast, vriezer, en een pick-up met LPs.
Bij mijn vader werd dat helaas nog erger toen hij ouder werd. Mobiele telefoons waren uit de boze en computers helemaal! In zijn opinie leidde PC's en internet tot echtscheidingen.

Vanwege nldoet, de landelijke vrijwilligersdag van het Oranje Fonds, was ik dit weekend aan het werk in een grote tuin. Er is al vele jaren liefdevol aan deze plek gewerkt, de oorspronkelijke tuinderij is door de jaren heen veranderd in een oase,

Ik vind het fijn om mijn eigen maaltijd te bereiden, ook – en misschien wel zelfs - omdat ik single ben. Wie een beetje weet hoe hij of zij in de keuken aan de slag moet gaan is een gelukkig mens. Nadat een relatie door overlijden van de partner of door een relatiebreuk is geëindigd zijn er velen die dan ineens ontdekken, dat gebraden kippetjes niet als vanzelf worden opgediend. Zo’n groentje in de wereld van koks en kokkinnen moet zich het koken eigen maken. Nu heb ik gemakkelijk praten; toen ik nog getrouwd was deed ik na mijn werk de boodschappen en thuisgekomen dook ik linea recta de keuken in.

Het zal zo rond mijn veertigste zijn begonnen.

Boven het maaiveld uitsteken kan heel spannend zijn. Het is makkelijker om verdekt mee te gaan in de massa en niet op te vallen.
In dating is dat niet helemaal handig, want dan moet je juist op een bepaalde manier eruit springen. Niets beter dan dus jezelf te zijn en boven het maaiveld uit te steken.
Dat kan met hele simpele dingen, met leuke spontane acties. De suggestie op T2S gister om in plaats van koffie te drinken samen een frietje mayo te eten is er al één. Heel simpel, toch anders, en geeft meteen een gevoel van, “Verrek, ja! Leuk!” Iets wat ik met een voorstel voor koffie allang niet meer heb.
Vaak worden spontane acties niet goed opgevat en meteen bekritiseerd. Met de bedoeling dat jij je weer in het maaiveld terugtrekt. Blijkbaar worden anderen intens getriggerd als je je opricht.
Zó jammer!
“Eens wat anders” dingen maken het leven luchtiger en leuk. Zelf hou ik van speels en af en toe eens gek doen. Het leven hoeft niet in een stramien!

In de diepste herinnering